Ko‘pchilik uchun og‘izdan keladigan hid nafaqat shaxsiy muammo, balki jamiyatdagi aloqalarda jiddiy to‘siqdir. Biz odamlar bilan suhbat qurganimizda, gaplarimizdan ko‘ra nafasimiz ta’sirliroq bo‘lib qolishi mumkin. Va agar u hid yoqimsiz bo‘lsa – gap so‘zimiz eshitilmaydi, faqat qo‘ng‘iroqdek signal qoladi. Shuning uchun bu mavzuda ochiq gaplashish – juda muhim.
Og‘izdan yoqimsiz hid (galiptoz, yoki xalitoz) nafaqat estetik muammo, balki salomatlik bilan bog‘liq jiddiy signal bo‘lishi ham mumkin. Undan qutulish uchun yoki, aniqrog‘i, u bilan umuman uchrashmaslik uchun eng muhim qadam – sababni tushunish va har kuni unga qarshi ishlash.
Og‘zimizda yuz minglab bakteriyalar yashaydi va ularning ko‘pchiligi mutlaqo zararsiz. Lekin ba’zilari – ayniqsa hid chiqaruvchi moddalar ishlab chiqaradigan anaerob bakteriyalar – muhit noqulay bo‘lsa, faollashib ketadi. Bu bakteriyalar og‘iz qutidagi kislorod yetishmasligi, oziq qoldiqlari va namlikda o‘sadi. Natijada og‘izdan sulfurli, “chirik tuxum”ga o‘xshash hid paydo bo‘ladi.
E’tiborlisi shundaki, oddiy tish yuvish hamisha yetarli bo‘lmasligi mumkin. Zero bu muammo har doim ham tishlardan boshlanmaydi. Og‘iz, til, tomoq, hatto oshqozon-ichak tizimi va umumiy immunitet holati ham bu jarayonga ta’sir qiladi.
Ko‘p hollarda odamlar og‘izdan hid kelganida yoki yaqinlari shunday deyishganda faqat tish pastasi yoki havo tozalagichga (sprey) murojaat qilishadi. Bu esa asosiy muammoni yashiradi, davolamaydi. Haqiqat shuki, og‘izdagi hidning 70–80% holatdagi sababi – til tozalanmasligida yoki og‘izda bakteriya muhiti nazoratdan chiqqanidadir. Agar tilda qizg‘ish yoki oq-qora qatlam yig‘ilsa – demak, bu hid manbai shu yerda yashiringan.
Biroq, agar og‘izda gigiyena yaxshi, lekin hid doimiy bo‘lsa – bu vaqtda oshqozon, jigar, angina yoki hatto burun qo‘shimcha sinuslaridagi yallig‘lanish jarayonlari ham aybdor bo‘lishi mumkin. Shuning uchun shunchaki gigiyena yetarli bo‘lmasa, to‘liq tekshiruv zarur.
Har kuni bajariladigan ozgina odatlar og‘izdan hid kelishi bilan kurashda muvaffaqiyat kalitiga aylanishi mumkin. Gap faqat tish yuvish haqida emas, balki umumiy yondashuv haqida ketmoqda. Masalan, har kuni yerta tongda va kechqurun tilni maxsus skrebok yoki tish shyotkasi orqa qismi bilan tozalash odati bu muammoning 50% ni bartaraf qilishi mumkin.
Ovqatlanishdan keyin og‘izni shunchaki suv bilan chayish, kam yog‘li ozuqa, tarkibida shakar kam bo‘lgan mahsulotlar, kuniga yetarli suv ichish – bularning barchasi og‘izdagi muhitni sog‘lom saqlashga yordam beradi. Aynan toza muhitda hid chiqaruvchi bakteriyalar yashay olmaydi.
Og‘iz hidi atrofidagi miflar muammoni yengillashtirish o‘rniga, uni uzaytiradi. Masalan, “juda ko‘p tish yuvsam – toza bo‘ladi” degan fikr noto‘g‘ri. Agar agressiv pastalar bilan tish yuvish ortiqcha bo‘lsa, og‘iz shilliq qavatini yoriladi, bu esa yangi infeksiyalarga eshik ochadi.
Yana bir muammoli mif – “hid oshqozondan keladi, shuning uchun tishga aloqasi yo‘q”. Albatta, ba’zi hollarda gastrit va reflyuks bu muammoga ta’sir qiladi. Lekin statistika bo‘yicha, bunday holatlar juda kam uchraydi va aksariyatda gap og‘iz qavatidagi mikroflora haqida ketadi.
“Hidim bormi-yo‘qmi, qay tarzda tekshirsam bo‘ladi?”
“Bir marta davolandim, nega yana paydo bo‘ldi?”
“Mentolli rezinka – samara beradimi?”
Og‘izdan hid kelishi – nafaqat shaxsiy gigiyena muammosi, balki sog‘liqning umumiy ko‘rsatkichi. Bu muammoga javob qarash kerak: u haqida norohatliksiz gapirish, ustida ishlash, va eng muhimi – har kuni amal qilish.
Tish shifokori, LOR mutaxassisi yoki gastroenterolog bilan maslahat – bu muammoni aniqlashning birinchi qadami. Shundan so‘ng kerakli gigiyena, hayot tarzi va parhez orqali nafasingizni sof va ishonchli saqlash mumkin bo‘ladi.