Og‘ir depressiv epizodlarda ehtiyotkorlik bilan qo‘llash kerak, ayniqsa buyrak yetishmovchiligi o‘rtacha va og‘ir darajada bo‘lgan bemorlarda; agomelatinni o‘rtacha CYP1A2 izoferment ingibitorlari (masalan, propranolol, grepafloksatsin, enoksatsin) bilan bir vaqtda qo‘llashda; anamnezida maniya yoki gipomaniya epizodlari bo‘lgan bemorlarda; o‘z joniga qasd qilish hodisalari bo‘lgan yoki terapiyani boshlashdan oldin suiqasd niyatlari bo‘lgan bemorlarda; yoshi 65 dan oshgan, ayniqsa demensiya bilan kechadigan og‘ir depressiv epizodlari bo‘lgan bemorlarda; alkogolga moyil bemorlarda yoki jigar funktsiyasini buzishi mumkin bo‘lgan preparatlarni qabul qilayotganlarda. Keksa bemorlarda (65 yosh va undan katta) qo‘llashning samaradorligi aniqlanmagan. Og‘ir buyrak yetishmovchiligi bo‘lgan bemorlarda farmakokinetik parametrlarda sezilarli o‘zgarishlar kuzatilmagan, ammo o‘rtacha yoki og‘ir buyrak yetishmovchiligi bo‘lgan bemorlarda og‘ir depressiv epizodlarni davolash tajribasi cheklangan. Manik simptomlar paydo bo‘lsa, agomelatinni qabul qilishni to‘xtatish kerak.
Depressiv holatda suiqasd fikrlari, o‘ziga shikast yetkazish va suiqasd xavfi (suiqasd bilan bog‘liq hodisalar) oshadi. Ushbu xavf aniq remissiya boshlangunga qadar saqlanadi. Bemorlarga holat yaxshilangunga qadar tibbiy kuzatuv zarur (davolashni boshlaganidan keyin bir necha hafta o‘tishi mumkin, holat yaxshilanishi uchun). Klinika tajribasi shuni ko‘rsatadiki, remissiyaning dastlabki bosqichlarida suiqasd xavfi oshishi mumkin. Anamnezida suiqasd bilan bog‘liq hodisalar bo‘lgan bemorlar va terapiyani boshlashdan oldin suiqasd niyatlari bo‘lgan bemorlar xavf guruhiga kiradi va terapiya davomida tibbiy nazorat ostida bo‘lishlari kerak.
Davolanish vaqtida, ayniqsa, xavf guruhiga kiruvchi bemorlar tibbiy kuzatuv ostida bo‘lishi lozim, ayniqsa davolashni boshlash va preparat dozasini o‘zgartirish paytida. Bemorlar (va ular bilan shug‘ullanayotganlar) holatning yomonlashishi, suiqasd va noodatiy xatti-harakatlar yoki suiqasd fikrlari paydo bo‘lganda darhol shifokorga murojaat qilish zarurligini bilishlari kerak. Psixik buzilishlar bo‘lgan bemorlar bilan o‘tkazilgan antidepressantlar bo‘yicha klinik tadqiqotlarning meta-tahlillari antidepressantlar qabul qilayotgan 25 yoshgacha bo‘lgan bemorlarda suiqasd xatti-harakatlari xavfining oshishini ko‘rsatdi, plasebo bilan taqqoslaganda.
Agomelatinni o‘rtacha CYP1A2 izoferment ingibitorlari (masalan, propranolol, grepafloksatsin, enoksatsin) bilan bir vaqtda qo‘llashda agomelatin konsentratsiyasining oshishi ehtimoli sababli ehtiyotkorlik zarur. Davolashning boshida jigar funktsiyasini nazorat qilish tavsiya etiladi, 6 hafta o‘tgach (davolashning kupuratsiya davrining tugashi), 12 hafta va 24 hafta o‘tgach (davolashning qo‘llab-quvvatlash davri tugashi), shuningdek, klinik holatlarga muvofiq boshqa vaqtda ham tekshirish kerak. Zardobda transaminazlar faolligining oshishi kuzatilsa, 48 soat ichida qayta aniqlash lozim. Agar transaminazlar faolligi yuqori chegaradan 3 martadan ortiq bo‘lsa, agomelatin qabul qilishni to‘xtatish kerak. Keyinchalik transaminazlar faolligi normallashgunga qadar jigar funksiyasini muntazam ravishda kuzatish lozim. Jigar funksiyasi buzilishi simptomlari rivojlanganda, jigar funksional testlari o‘tkazilishi kerak. Laborator ma'lumotlar va klinik holatni inobatga olib, agomelatin bilan davolashni davom ettirish yoki to‘xtatish to‘g‘risida qaror qabul qilish lozim. Sariqlik rivojlanganda, davolashni to‘xtatish kerak.