Амприлан® НЛ

-

Амприлан® НЛ

Anamnezda angionevrotik shish (shu jumladan, AAF ingibitorlari bilan oldingi davolash bilan bog‘liq); irsiy/idiopatik angionevrotik shish; buyrak funksiyasining og‘ir buzilishlari (KK 30 ml/min/1,73 m² dan kam), anuriya; jigar funksiyasining og‘ir buzilishlari va/yoki xolestaz; birlamchi aldosteronizm; arterial gipotenziya; gemodializ; buyrak transplantatsiyasidan keyingi holat (qo‘llash tajribasi mavjud emas); galaktoza intoleransi, irsiy laktaza yetishmovchiligi yoki glyukoza-galaktoza malabsorbsiyasi sindromi (preparatda laktoza mavjudligi sababli); homiladorlik; laktatsiya davri; 18 yoshgacha (samaradorlik va xavfsizlik aniqlanmagan); ramipril va boshqa AAF ingibitorlari, tiazidlar yoki sulfonamid hosilalariga, shuningdek preparatning har qanday yordamchi komponentlariga yuqori sezuvchanlik. Ehtiyotkorlik bilan: koronar va serebral arteriyalarning og‘ir zararlanishlari (ADning haddan tashqari pasayishi tufayli qon oqimini pasaytirish xavfi), beqaror stenokardiya, yurakning og‘ir qorinchalar aritmiyasi, IV bosqichdagi surunkali yurak yetishmovchiligi, dekompensatsiyalangan “o‘pka yuragi”, OCK pasayishi bilan kechuvchi holatlar (shu jumladan, diareya, qayt qilish), biriktiruvchi to‘qimaning tizimli kasalliklari, qandli diabet, suyak iligi qon yaratishining bostirilishi, aorta va mitral stenozi, gipertrofik obstruktiv kardiomiopatiya, ikki tomonlama buyrak arteriyasi stenozi yoki yagona ishlaydigan buyrak arteriyasi stenozi, podagra, giperkalemiya, giponatriemiya (shu jumladan, diuretiklarni qabul qilish va tuzsiz dieta fonida), gipokaliemiya, giperkalsemiya, ishemik yurak kasalligi, buyrak va/yoki jigar yetishmovchiligi, jigar sirrozi, keksa yoshdagi bemorlar.

18 yoshgacha bo‘lgan bolalar va o‘smirlarda qo‘llash mumkin emas.

Ramipril Arterial gipotenziya rivojlangan taqdirda, bemorni yotqizish, oyoqlarini ko‘tarish va zarur bo‘lganda natriy xlorid eritmasini tomir ichiga yuborish kerak. O‘tkinchi gipotenziya reaktsiyasi preparatni keyinchalik qabul qilishga qarshi ko‘rsatma hisoblanmaydi. Yurak yetishmovchiligi va normal yoki past AD bo‘lgan ba’zi bemorlarda ramipril qo‘shimcha sistolik AD pasayishiga olib kelishi mumkin. Ushbu ta’sirni oldindan bilish mumkin, shuning uchun odatda davolashni to‘xtatishga asos bo‘lmaydi. Agar arterial gipotenziya simptomlar bilan namoyon bo‘lsa, doza kamaytirilishi yoki davolash to‘xtatilishi kerak bo‘lishi mumkin. ACF ingibitorlari kabi, ramipril aortal stenoz yoki chap qorinchadan chiqish traktining to‘silishi (masalan, aortal stenoz yoki gipertrofik kardiomiopatiya) bo‘lgan bemorlarga ehtiyotkorlik bilan buyurilishi kerak. Ayrim hollarda ramipril va gidroxlorotiazidning qattiq kombinatsiyasini qo‘llashga gemodinamik ko‘rsatmalar yo‘l qo‘ymasligi mumkin. Anamnezida ACF ingibitorlari bilan bog‘liq bo‘lmagan angionevrotik shishi bo‘lgan bemorlarda ACF ingibitorlarini qabul qilishga javoban angionevrotik shish rivojlanish xavfi yuqori bo‘lishi mumkin. ACF ingibitorlarini qabul qilayotgan, yuqori gidravlik o‘tkazuvchanlikka ega membranalar (masalan, AN69) bilan gemodializ qilinayotgan bemorlarda anafilaktoid reaksiyalar haqida xabarlar mavjud. Bunday hollarda boshqa turdagi membranalar yoki boshqa sinfdagi antigipertenziv vositalarni qo‘llash imkoniyatini ko‘rib chiqish kerak. Kamdan-kam hollarda ACF ingibitorlarini qabul qilayotgan bemorlarda dekstran sulfat yordamida LPNP aferozi paytida hayot uchun xavfli anafilaktoid reaksiyalar rivojlanadi. Bunday reaksiyalarning oldini olish uchun ACF ingibitorlarini har bir aferoz protsedurasi oldidan vaqtincha bekor qilish kerak. ACF ingibitorlarini qabul qilayotgan bemorlarda desensibilizatsiya terapiyasi (masalan, qotilgan hasharotlar zahri) fonida uzoq muddatli anafilaktoid reaksiyalar rivojlanadi. Agar bunday bemorlar desensibilizatsiya davrida ACF ingibitorlarini qabul qilishdan voz kechgan bo‘lsalar, reaktsiyalar kuzatilmagan, ammo ACF tasodifan qabul qilinganida anafilaktoid reaktsiyalar yuzaga kelgan. ACF ingibitorlarini qabul qilish bilan kamdan-kam hollarda bog‘liq bo‘lgan sindrom rivojlanadi, u xolestatik sariqlik yoki gepatit bilan boshlanib, jigar nekroziga o‘tadi va ba’zida o‘lim bilan tugaydi. Ushbu sindromning rivojlanish mexanizmi noma’lum. Ramiprilni qabul qilayotgan bemorlarda sariqlik yoki jigar fermentlarining faolligi sezilarli darajada oshsa, preparatni bekor qilish va simptomlar yo‘qolguncha bemorni shifokor kuzatuvida ushlab turish kerak. ACF ingibitorlari boshqa irqlarga qaraganda negroid irqiga mansub bemorlarda angionevrotik shish rivojlanishiga ko‘proq sabab bo‘ladi. Boshqa ACF ingibitorlari kabi, ramipril negroid irqiga mansub bemorlarda boshqa irqlarga qaraganda ADni pasaytirishda kamroq samarali bo‘lishi mumkin, bu, ehtimol, past renin darajasi bo‘lgan bemorlarning yuqori tarqalishi bilan bog‘liqdir. ACF ingibitorlari qabul qilganda yo‘tal kuzatilishi mumkin. Yo‘tal quruq va doimiy bo‘lib, preparatni bekor qilgandan so‘ng yo‘qoladi. ACF ingibitorlari qabul qilgandan so‘ng yo‘tal paydo bo‘lishi uning differentsial-diagnostik belgisidir. Jarrohlik aralashuvi yoki umumiy anesteziya vositalari bilan davolanayotgan bemorlarda ramipril kompensator renin ajralishi ta’siri ostida angiotenzin II hosil bo‘lishining oldini olishi mumkin. Agar arterial gipotenziya yuqoridagi mexanizm bilan bog‘liq deb hisoblanayotgan bo‘lsa, OZKni oshirish orqali tuzatish mumkin. Qandli diabet bilan og‘rigan va ichish uchun gipoglikemik vositalar yoki insulin qabul qilayotgan bemorlarda ACF ingibitorlari bilan davolashning birinchi oyida qondagi glyukoza darajasini diqqat bilan kuzatish zarur. Dializ o‘tkazishni talab qiluvchi holatlarda preparatni qabul qilish tavsiya etilmaydi, chunki yuqori oqim zichligi bo‘lgan membranalar yordamida dializ bilan davolash fonida ACF ingibitorlari bilan ko‘pincha anafilaktoid reaktsiyalar kuzatiladi. Ushbu kombinatsiya qabul qilinmasligi kerak. Gidroxlorotiazid Buyrak kasalliklari bo‘lgan bemorlarda tiazidlar azotemiyaga olib kelishi mumkin. Buyrak funktsiyasi buzilgan holatda dori vositalarini qabul qilish kümülyativ ta’sirlarga olib kelishi mumkin. Agar buyrak yetishmovchiligi kuchaysa va oqsil bo‘lmagan azot darajasi oshsa, davolash zarurligini diqqat bilan baholash va diuretiklarni qabul qilishni to‘xtatish zarur. Jigar funktsiyasi buzilgan yoki yomonlashayotgan bemorlarda tiazidlarni ehtiyotkorlik bilan buyurish kerak, chunki hatto suv-elektrolit muvozanatining ozgina o‘zgarishi jigar komasiga olib kelishi mumkin. Tiazidlar bilan davolash glyukozaga bo‘lgan tolerantlikni kamaytirishi mumkin. Qandli diabetda insulin yoki peroral gipoglikemik vositalar dozasini moslashtirish zarur bo‘lishi mumkin. Tiazidlar bilan davolash yashirin qandli diabetni keltirib chiqarishi mumkin. Tiazid diuretiklari bilan davolashni xolesterin va triglitseridlar darajasining oshishi bilan bog‘laydilar. Tiazidli diuretiklar qabul qilayotgan ba’zi bemorlarda siydik kislotasi darajasining oshishi yoki podagra belgilarining namoyon bo‘lishi mumkin. Ba’zi bemorlarda tiazidlar bilan davolash siydik kislotasi darajasining oshishiga va/yoki podagra rivojlanishiga olib kelishi mumkin. Ammo ramipril siydik kislotasini chiqarishni kuchaytirishi va shunday qilib gidroxlorotiazid ta’siri ostida siydik kislotasi darajasining oshishini kamaytirishi mumkin. Tiazidlar, jumladan gidroxlorotiazid, suv-elektrolit muvozanatining buzilishiga (gipokaliemiya, giponatriemiya va gipoxloremik alkaloz) olib kelishi mumkin. Suv-elektrolit muvozanati buzilishining belgilari quyidagilardir: og‘iz qurishi, chanqoqlik, holsizlik, letargiya, uyquchanlik, tashvish, miyalgiya yoki mushak spazmlari, mushaklarning charchashi, arterial gipotenziya, oliguriya, taxikardiya va ko‘ngil aynishi va qayt qilish kabi me’da-ichak buzilishlari. Tiazidli diuretiklarni qo‘llash gipokaliemiyaga olib kelishi mumkin bo‘lsa-da, ramipril bilan bir vaqtda qabul qilinganda diuretiklar tomonidan chaqirilgan gipokaliemiyaning og‘irligi kamayishi mumkin. Gipokaliemiya rivojlanish xavfi jigar sirrozi, yuqori diurezga ega bemorlar, elektrolitlarni peroral ravishda yetarlicha qabul qilmaslik fonida va kortikosteroidlar va AKTG bilan davolashda yuqori bo‘ladi. Tiazidlar siydik bilan kalsiy ionlarini chiqarishni kamaytirishi va bu hatto kalsiy almashinuvining aniq buzilishlarisiz qonda kalsiy darajasining sezilarli oshishiga olib kelishi mumkin. Aniq giperkaltsemiya yashirin giparparatireozni ko‘rsatishi mumkin. Parashchitovid bez funktsiyasini o‘rganishdan oldin tiazidlarni qabul qilishni to‘xtatish kerak. Tadqiqotlar shuni ko‘rsatdiki, tiazidlar buyrak orqali magnezium chiqarilishini oshiradi, bu qonda magnezium darajasining pasayishiga olib kelishi mumkin. Neytropeniya (neytrofillar soni 1000/mkl dan kam) rivojlanishi yoki gumon qilinishi bilan ramipril va gidroxlorotiazidning qattiq dozalash kombinatsiyasini qabul qilishni to‘xtatish kerak. Gidroxlorotiazid antidoping nazoratida ijobiy natija berishi mumkin. Transport vositalari va mexanizmlar bilan ishlash qobiliyatiga ta’siri Ushbu preparat transport vositalarini boshqarish va mexanizmlar bilan ishlash qobiliyatiga zaif yoki o‘rtacha ta’sir ko‘rsatishi mumkin. Ayrim bemorlarda individual reaksiyalar farqlari tufayli transport vositalarini boshqarish, mexanizmlar bilan ishlash va yuqori e’tibor talab qiluvchi boshqa ishlarni bajarish qobiliyati buzilishi mumkin. Bu ayniqsa davolashning boshida va/yoki dozani oshirgandan keyin sezilarli bo‘ladi.

Ramipril Diuretiklar bilan bir vaqtda qo‘llanganda antigipertenziv ta’sir jamlanishi kuzatiladi. Diuretiklar qabul qilayotgan bemorlarda, ayniqsa, yaqinda diuretiklar buyurilgan hollarda, ramipril qo‘shilishi ba’zida arterial bosimning haddan tashqari pasayishiga olib kelishi mumkin. Diuretikni ramipril bilan davolashni boshlashdan oldin bekor qilish simptomatik arterial gipotenziya ehtimolini kamaytiradi. Ba’zi anestetiklar, trisiklik antidepressantlar va antipsixotik vositalarni AAF ingibitorlari bilan bir vaqtda qo‘llash arterial gipotenziyaning kuchayishiga olib kelishi mumkin. Simpatomimetiklar AAF ingibitorlarining gipertenziv ta’sirini zaiflashtirishi mumkin, shuning uchun bemorlarni sinchkovlik bilan kuzatish lozim. Epidemiologik tadqiqotlar AAF ingibitorlarini gipoglikemik vositalar (insulin va og‘iz orqali qabul qilinadigan gipoglikemik vositalar) bilan birga qo‘llash ularning ta’sirini kuchaytirishi va gipoglikemiyaga olib kelishi mumkinligini ko‘rsatadi. Bunday holatlar, ayniqsa, birgalikda davolashning dastlabki haftalarida va buyrak funksiyasi buzilgan bemorlarda kuzatiladi. Nitroglicerin va boshqa organik nitratlar yoki vazodilatatorlarni bir vaqtda qo‘llash ramiprilning gipertenziv ta’sirini kuchaytirishi mumkin. NQVP uzoq muddat qo‘llanganda AAF ingibitorlarining gipertenziv ta’sirini zaiflashtirishi mumkin. NQVP va AAF ingibitorlari qon zardobida kaliy miqdorini oshiruvchi qo‘shma ta’sir ko‘rsatib, buyrak funksiyasining buzilishiga olib kelishi mumkin. Ushbu ta’sirlar odatda qaytariladi. Kamdan-kam hollarda, ayniqsa, buyrak funksiyasi buzilgan, keksa yoki suvsizlangan bemorlarda o‘tkir buyrak yetishmovchiligi kuzatilishi mumkin. AAF ingibitorlarini allopurinol bilan birga qo‘llash buyrak yetishmovchiligi xavfini oshiradi va lökopeniya xavfini oshirishi mumkin. AAF ingibitorlari va siklosporinni bir vaqtda qo‘llash buyrak yetishmovchiligi va giperakaliemiya xavfini oshiradi. AAF ingibitorlari va lovastatinni bir vaqtda qo‘llash giperakaliemiya xavfini oshiradi. Prokainamid, sitostatiklar va immunosupressiv vositalarni AAF ingibitorlari bilan bir vaqtda qo‘llash lökopeniya xavfini oshirishi mumkin. Ramipril+gidroxlorotiazid kombinatsiyasini aliskiren bilan qandli diabetga ega bemorlarda, o‘rtacha og‘irlikdan og‘ir buyrak yetishmovchiligi (TIF <60 ml/min/1,73 m²), giperakaliemiya (>5 mmol/l) yoki past arterial bosimga ega surunkali yurak yetishmovchiligi bo‘lgan bemorlarda bir vaqtda qo‘llash mumkin emas. Ramipril+gidroxlorotiazid kombinatsiyasini angiotenzin II retseptor antagonistlari yoki boshqa AAF ingibitorlari bilan qandli diabet va terminal bosqichdagi organlar shikastlanishi bo‘lgan bemorlarda, o‘rtacha og‘irlikdan og‘ir buyrak yetishmovchiligi (TIF <60 ml/min/1,73 m²), giperakaliemiya (>5 mmol/l) yoki past arterial bosimga ega surunkali yurak yetishmovchiligi bo‘lgan bemorlarda bir vaqtda qo‘llash mumkin emas. Gidroxlorotiazid Amfoteritsin V (parenteral), karbenoksolon, GKS, kortikotropin (AKTG) yoki stimulyatsiyalovchi ta’sirga ega ich suradigan vositalar bilan bir vaqtda qo‘llanganda gidroxlorotiazid elektrolit disbalansini, ayniqsa, gipokaliemiyani keltirib chiqarishi mumkin. Kalsiy tuzlarini tiazid diuretiklari bilan bir vaqtda qabul qilish giperkalsemiya rivojlanishiga olib kelishi mumkin (kalsiy ionlari chiqarilishining kamayishi fonida). Yurak glikozidlari bilan bir vaqtda qo‘llanganda, digitoksin intoksikatsiyasi va gipokaliemiya rivojlanish xavfi ortadi. Kolestiramin va kolestipol gidroxlorotiazidning so‘rilishini kamaytirishi yoki sekinlashtirishi mumkin, shuning uchun sulfonamid diuretiklarini bu preparatlar qabul qilingandan kamida 1 soat oldin yoki 4-6 soat o‘tgach qabul qilish lozim. Gidroxlorotiazid nedepolyarizatsion miorelaksantlar (masalan, tubokurarin) ta’sirini kuchaytirishi mumkin. Gidroxlorotiazid va “piruet” turidagi qorinchalar taxikardiyasini chaqiruvchi preparatlarni, masalan, ayrim antipsixotik vositalarni bir vaqtda qabul qilish gipokaliemiya rivojlanish xavfini oshiradi. Sotalol bilan bir vaqtda qabul qilinganda aritmiya xavfi oshadi. Gidroxlorotiazid yuqori dozalarda qo‘llaniladigan (sutkada >3 g) salitsilatlarning markaziy asab tizimiga toksik ta’sirini kuchaytirishi mumkin. Ramipril/gidroxlorotiazid Klinik tadqiqotlarda AAF ingibitorlari qo‘llanganda qon zardobidagi kaliy darajasi odatda normal chegaralarda qolsa ham, ayrim bemorlarda giperkaliemiya rivojlanishi mumkin. Giperkaliemiya xavfi buyrak yetishmovchiligi, qandli diabet va kaliyni saqlovchi diuretiklar (masalan, spironolakton, triamteren yoki amilorid) yoki kaliy saqlovchi oziq-ovqat qo‘shimchalari yoki tuz o‘rinbosarlari bilan bir vaqtda qo‘llash bilan bog‘liq. Kaliy saqlovchi oziq-ovqat qo‘shimchalari, kaliyni saqlovchi diuretiklar yoki kaliy saqlovchi tuz o‘rinbosarlarini qo‘llash qon zardobida kaliy miqdorini sezilarli darajada oshirishi mumkin, ayniqsa, buyrak funksiyasi buzilgan bemorlarda. Ramipril qabul qilish fonida kaliy chiqaruvchi diuretiklar tufayli yuzaga kelgan gipokaliemiya kamayishi mumkin. Litiy va AAF ingibitorlarini bir vaqtda qabul qilish qon zardobidagi litiy darajasining qaytarilishi mumkin bo‘lgan oshishi va toksik ta’sirlarning rivojlanishiga olib kelishi mumkin. Tiazid diuretiklari litiy intoksikatsiyasi xavfini oshirishi va agar u AAF ingibitorlari bilan birga qo‘llangan bo‘lsa, litiy intoksikatsiyasini kuchaytirishi mumkin. Ramiprilni litiy bilan bir vaqtda qo‘llash tavsiya etilmaydi, lekin bunday kombinatsiya zarur bo‘lsa, qon zardobidagi litiy darajasini diqqat bilan nazorat qilish kerak. AAF ingibitorlari va tiazidlarni trimetoprim bilan birga qo‘llash giperkaliemiya rivojlanish xavfini oshiradi. Gidroxlorotiazid og‘iz orqali qabul qilinadigan gipoglikemik vositalar (masalan, sulfonilmochevina hosilalari va metformin kabi biguanidlar) va insulinning gipoglikemik ta’sirini zaiflashtirishi mumkin, ramipril esa uni kuchaytiradi. Natriy xlorid bilan bir vaqtda qo‘llanganda ramipril va gidroxlorotiazidning kombinatsiyasining antigipertenziv ta’siri kamayishi mumkin.

Kombinlangan antigipertenziv preparat, tarkibiga ACE inhibitori ramipril va tiazid diuretigi gidroxlorotiazid kiradi. Antigipertenziv va diuretik ta'sirlarni namoyon qiladi. Gipotenziv ta'siri ikkala komponentning deyarli qo'shilgan ta'siriga ega. Ramipril ACE inhibitori bo'lib, organizmda ramiprilatga aylanadi, bu esa ACEga inhibe qiluvchi ta'sir ko'rsatadi. ACE, angiotensin I ni angiotensin II ga, kuchli vazokonstriktor bo'lgan tkanlarga, shuningdek, faol vazodilatator bradikininning parchalanishini katalizlaydi. Angiotensin II miqdorining kamayishi va bradikininning parchalanishining to'xtatilishi tomirlarning kengayishiga olib keladi. Ramipril aldosteron chiqarilishini kamaytiradi, shuningdek, OPCSni kamaytiradi. Ramiprilni qabul qilayotgan arteriyal gipertenziya bemorlarida, turgan va yotgan holda ADni, kompensatsion tezlashgan yurak urish tezligisiz kamaytiradi. Ko'pchilik bemorlarda antigipertenziv ta'sir bir doza qabul qilgandan so'ng 1-2 soat ichida namoyon bo'ladi. Ta'sir darajasi maksimal darajaga 3-6 soat ichida yetadi va odatda, bir marta qabul qilinganidan keyin 24 soat davomida saqlanadi. Ramipril bilan davolashni uzoq muddat davomida davom ettirilganda, maksimal antigipertenziv ta'sir odatda 2-4 hafta ichida erishiladi. Uzoq muddatli davolash bilan antigipertenziv ta'sir 2 yil davomida saqlanishi mumkinligi ko'rsatilgan. Ramiprilni keskin to'xtatish ADni tez va haddan tashqari oshishiga olib kelmaydi. Odatda, buyrak qon oqimining tezligi va glomerulyar filtratsiya darajasida jiddiy o'zgarishlar kuzatilmaydi. Gidroxlorotiazid tiazid diuretigi bo'lib, natriy, xlor, kaliy, magniy va suvning distal nefronda qayta so'rilishini buzish bilan bog'liq diuretik ta'sir ko'rsatadi; kalsiy va sidik kislotasi ionlarini chiqarilishini kechiktiradi. Antigipertenziv xususiyatlarga ega; gipotenziv ta'sir arteriollarni kengayishi hisobiga rivojlanadi. Normal AD darajasiga deyarli ta'sir qilmaydi. Elektrolitlar va suvning chiqarilishi preparat qabul qilinganidan so'ng taxminan 2 soat ichida boshlanadi, maksimal ta'sir 3-6 soat ichida erishiladi va 6-12 soat davom etadi. Antigipertenziv ta'sir davolanishning 3-4 kunida erishiladi va preparat qabul qilish tugaganidan keyin 1 hafta davom etadi. Uzoq muddatli davolashda ADning pasayishi diuretik ta'sirdan kamroq dozalarda erishiladi. ADning pasayishi, glomerulyar filtratsiya darajasining biroz oshishi, buyrak tomir qarshiligining va plazmadagi renin faolligining oshishiga hamroh bo'ladi. Gidroxlorotiazid yuqori dozalarda bir martalik qabul qilinganda plazma hajmi, SKF, buyrak qon oqimi va o'rtacha ADni kamaytiradi. Uzoq muddatli past dozalarda qabul qilishda plazma hajmi kamaygan holda qoladi, biroq minut hajmi va glomerulyar filtratsiya darajasi davolanish boshlangan oldingi holatga qaytadi. O'rtacha AD va sistemali vaskulyar qarshilik kamaygan holda qoladi. Tiazid diuretiklari ko'krak sutini ishlab chiqarishni buzishi mumkin.

Ramipril Ichga qabul qilingandan so‘ng ramipril tez so‘riladi. Radioaktiv belgili ramiprilni ichga qabul qilingandan keyin siydikda aniqlangan radioaktivlikka qaraganda, kamida 56% preparat so‘riladi, buyraklar orqali chiqarilishi uning bir nechta chiqarilish yo‘llaridan biri hisoblanadi. Ovqat qabul qilish so‘rilishga ta’sir qilmaydi. Ramipril pro-dori bo‘lib, jigar orqali “birinchi o‘tish” metabolizmiga uchraydi va natijada gidroliz orqali (asosan jigarda) faol metabolit ramiprilat hosil bo‘ladi. Ramipril shuningdek, glyukuron kislotasi bilan kon'yugatsiyaga uchraydi va diketopiperazin efiriga aylanadi, ramiprilat esa glyukuron kislotasi bilan birikib, diketopiperazin-ramiprilat (kislotasi) hosil qiladi. Ramiprilning aktivlashuvi/metabolizmga uchrashi tufayli ichga qabul qilinganda biokiraolishligi taxminan 20% ni tashkil etadi. Qon plazmasida ramiprilning Cmax ga 1 soat ichida, ramiprilatning esa ichga qabul qilingandan keyin 2-4 soatda erishiladi. Ramipril va ramiprilat plazma oqsillari bilan mos ravishda taxminan 73% va 56% bog‘lanadi. Eksperimental tadqiqotlar ramiprilning ko‘krak sutiga chiqarilishini ko‘rsatdi. Ramiprilning T1/2 5,1 soatni tashkil etadi, ramiprilatning esa konsentratsiyasi ko‘p bosqichli pasayish yo‘li bilan kamayadi: birinchi taqsimlanish va chiqarilish bosqichining T1/2 taxminan 3 soat, oraliq bosqichida T1/2 taxminan 15 soat va yakuniy bosqichda T1/2 4-5 kun davom etadi. Ushbu yakuniy bosqichda ramiprilat plazmadagi konsentratsiyasi juda past bo‘lib, AKE bilan kuchli, ammo to‘yingan komplekslarning sekin dissotsiyalanishi bilan bog‘liq. Ushbu uzaygan chiqarilish bosqichiga qaramay, ramiprilning Css ga kuniga kamida 2,5 mg doza qabul qilgandan keyin taxminan 4 kunda erishiladi. Bir necha marta qabul qilinganidan so‘ng samarali T1/2 (dozalashni tanlash uchun muhim) 13-17 soatni tashkil qiladi. Ichga 10 mg radioaktiv belgili ramipril qabul qilinganidan keyin radioaktivlikning taxminan 40% ichak orqali, 60% esa buyraklar orqali chiqariladi. 5 mg ramiprilni ichga qabul qilgan, jigar chiqaruv kanaliga kateter o‘rnatilgan bemorlarda, 24 soat ichida buyrak va o‘t orqali ramipril va uning metabolitlarining teng miqdori chiqarilgan. Buyrak va o‘t orqali chiqariladigan metabolitlarning taxminan 80-90% ni ramiprilat va uning keyingi metabolizmi hosilalari tashkil etgan, 10-20% glyukuronid va ramiprilning diketopiperazin hosilasi, 2% esa o‘zgarmagan ramipril bo‘lgan. Gidroxlorotiazid Ichga qabul qilinganidan keyin gidroxlorotiazidning Cmax ga 1-3 soat ichida erishiladi. Gidroxlorotiazidning mutlaq biokiraolishligi buyrak orqali kümülyativ ekskresiyaga asoslangan holda taxminan 60% ni tashkil etadi. Qon plazmasi oqsillari bilan bog‘lanishi 40-70%. Vd 0,8±0,3 l/kg ni tashkil etadi. Organizmda metabolizmga uchramaydi va asosan o‘zgarmagan holda siydik bilan chiqariladi. Ichga qabul qilingan dozadan taxminan 60% i 48 soat ichida chiqariladi. Buyrak klirensi 250-300 ml/min ga teng, T1/2 esa 10-15 soatni tashkil etadi. Erkaklar va ayollar o‘rtasida plazmadagi gidroxlorotiazid konsentratsiyalarida farq kuzatilgan; ayollarda qon plazmasidagi gidroxlorotiazid konsentratsiyasining klinik ahamiyatga ega darajada oshishi kuzatilgan. Buyrak funksiyasi buzilgan bemorlarda gidroxlorotiazidning chiqarilish tezligi pasaygan. KK 90 ml/min bo‘lgan bemorlar ishtirokidagi tadqiqotlarda gidroxlorotiazidning T1/2 uzayishi aniqlangan. Buyrak yetishmovchiligi bo‘lgan bemorlarda T1/2 taxminan 34 soatni tashkil etadi. Ramipril va Gidroxlorotiazid Birgalikda Qabul Qilinganda Ramipril va gidroxlorotiazidning birgalikda qabul qilinishi har bir komponentning biokiraolishligiga ta’sir qilmaydi.

Ramipril va gidroxlorotiazid bilan kombinatsiyalangan terapiya talab qilinadigan bemorlarda arterial gipertenziya.

Qo‘llash usuli va aniq preparatning dozalash tartibi uning chiqarilish shakli va boshqa omillarga bog‘liq. Optimal dozalash tartibini shifokor belgilaydi. Foydalanilayotgan dori shaklini aniq preparatning ko‘rsatmalariga va dozalash rejimiga qat‘iy rioya qilish kerak.

Homiladorlik va emizish davrida qo'llash mumkin emas.

Kontrendikatsiya: og‘ir jigar faoliyati buzilishlari va/yoki xolestaz.

Qarshi ko‘rsatma: og‘ir buyrak yetishmovchiligi (KK <30 ml/min/1,73 m²), anuriya.