Остеовер

-

Паксил

Paroksetin va preparatning boshqa komponentlariga yuqori sezuvchanlik; MAO inhibitori bilan kombinatsiya. Faqat istisno holatlarida linizolid (antibiotik, teskari ta'sir ko‘rsatuvchi MAO selektiv bo‘lmagan inhibitori) paroksetin bilan kombinatsiya qilinishi mumkin, agar linizolid bilan davolashning ma'qul alternativalari mavjud bo‘lmasa va linizolidni qo‘llashning potentsial foydasi serotoniyning sindromi yoki malign neyroleptik sindromni keltirib chiqarish xavfini oshirishidan yuqori bo‘lsa. Serotoniyning sindromining simptomlarini va qon bosimini kuzatish uchun mos jihozlar mavjud bo‘lishi kerak. Paroksetin bilan davolash quyidagi holatlarda mumkin: qaytarilmas MAO inhibitorlari bilan davolashni to‘xtatgandan keyin 2 hafta o‘tgach; qaytariluvchi MAO inhibitori (masalan, moklobemid, linizolid, metiltioniyin xlorid (metilen ko‘k)) bilan davolashni to‘xtatgandan keyin kamida 24 soat o‘tgach; paroksetinni to‘xtatgandan keyin MAO inhibitorlaridan davolash boshlanishiga kamida 1 hafta bo‘lishi kerak; tiorizadin bilan kombinatsiyada, chunki paroksetin CYP2D6 jigar izofermenti faoliyatini susaytiruvchi boshqa preparatlar kabi tiorizadin miqdorini qon plazmasida oshirishi mumkin. Bu esa QTc intervalining cho‘zilishiga va shu bilan bog‘liq bo‘lgan "piruet" turidagi ventrikulyar aritmiyaga va kutilmagan o‘limga olib kelishi mumkin; pimozid bilan birgalikda qo‘llanilishi. 18 yoshgacha bo‘lgan bolalar va o‘smirlar. Paroksetin bilan o‘rta va og‘ir darajadagi depressiv epizodlar va takrorlanuvchi depressiv buzilishlarni davolash bo‘yicha boshqariladigan klinik tadqiqotlar uning samaradorligini isbotlamadi, shuning uchun paroksetin ushbu yosh guruhidagi bemorlarni davolash uchun tavsiya etilmaydi. Paroksetinning xavfsizligi va samaradorligi kichik yoshdagi bemorlarda (7 yoshgacha) o‘rganilmagan.

18 yoshgacha bo‘lgan bolalar va o‘smirlar uchun qo‘llash mumkin emas.

Fertillik Hayvonlarda o‘tkazilgan tadqiqotlarga ko‘ra, paroksetin sperma sifatiga ta’sir qilishi mumkin. In vitro o‘tkazilgan inson tadqiqotlari ma’lum darajada sperma sifatiga ta’sir qilish imkoniyatini ko‘rsatadi, ammo ayrim SIOZS guruhidagi preparatlar (shu jumladan paroksetin) qo‘llangan hollarda sperma sifatiga ta’sir qaytar bo‘lishi aniqlangan. Hozirgacha inson fertilitetiga ta’siri kuzatilmagan. Homiladorlik Hayvonlarda o‘tkazilgan tadqiqotlar paroksetinning teratogen yoki tanlab embriyotoksik faolligini aniqlamagan. Antidepressantlarni homiladorlikning birinchi trimestrida qabul qilish natijalari bo‘yicha o‘tkazilgan epidemiologik tadqiqotlar tug‘ma nuqsonlar, xususan, yurak-qon tomir tizimi (masalan, yurak qorinchalari va bo‘lmachalari o‘rtasidagi defektlar) xavfining ortishini ko‘rsatgan. Ma’lumotlarga ko‘ra, homiladorlik davrida paroksetin qo‘llanganida yurak-qon tomir tizimi nuqsonlari uchrash darajasi taxminan 1/50 ni tashkil qiladi, umumiy populyatsiyadagi bunday nuqsonlar uchrash ehtimoli esa taxminan 1/100 yangi tug‘ilgan bolalarga to‘g‘ri keladi. Paroksetin buyurilganda shifokor homilador yoki homiladorlikni rejalashtirayotgan ayollar uchun muqobil davolash imkoniyatini ko‘rib chiqishi lozim. Paroksetin faqat potentsial foyda ehtimoliy xavfdan ustun bo‘lgan hollarda buyurilishi kerak. Agar homiladorlik paytida paroksetin bilan davolashni to‘xtatish qarori qabul qilinsa, shifokor “Dozani belgilash rejimi” va “Maxsus ko‘rsatmalar” bo‘limlariga rioya qilishi kerak. Homiladorlik davrida paroksetin yoki boshqa SIOZS guruhidagi preparatlarni qabul qilgan ayollarda erta tug‘ruq haqida xabarlar mavjud, ammo ushbu preparatlarni qabul qilish bilan erta tug‘ruq o‘rtasida sababiy bog‘liqlik aniqlanmagan. Homiladorlikning oxirgi muddatlarida paroksetin qabul qilgan onalarning yangi tug‘ilgan chaqaloqlarining sog‘lig‘ini diqqat bilan kuzatish kerak, chunki paroksetin yoki boshqa SIOZS guruhidagi preparatlarni homiladorlikning uchinchi trimestrida qabul qilish bilan bog‘liq asoratlar haqida xabarlar mavjud. Ammo ushbu asoratlar va dori terapiyasi o‘rtasidagi sababiy bog‘liqlik tasdiqlanmagan. Bayon etilgan klinik asoratlarga quyidagilar kiradi: respirator distress sindromi, sianoz, apnoe, tutqanoq, haroratning beqarorligi, oziqlanishdagi qiyinchiliklar, qusish, gipoglikemiya, arterial gipertenziya, arterial gipotenziya, giperrefleksiya, tremor, yuqori nerv-reflektor qo‘zg‘aluvchanlik sindromi, asabiylashish, letargiya, doimiy yig‘lash va uyquchanlik. Ayrim hollarda simptomlar neonatal sindromning o‘tkazilishi sifatida ta’riflangan. Bayon etilgan asoratlarning aksariyati tug‘ruqdan darhol keyin yoki undan keyin (<24 soat) paydo bo‘lgan. Epidemiologik tadqiqotlar ma’lumotlariga ko‘ra, homiladorlik paytida SIOZS guruhidagi preparatlarni (shu jumladan paroksetin) qabul qilish, ayniqsa, homiladorlikning so‘nggi bosqichlarida, yangi tug‘ilgan chaqaloqlarda perzistent o‘pka gipertenziyasi rivojlanish xavfining ortishi bilan bog‘liq. Xavf darajasi SIOZS guruhidagi preparatlarni homiladorlikning so‘nggi bosqichlarida qabul qilgan onalardan tug‘ilgan bolalarda umumiy populyatsiyada kuzatilganga nisbatan 4-5 barobar yuqori (1000 homiladorlikka 1-2 holat). Hayvonlarda o‘tkazilgan tadqiqotlar preparatning reproduktiv toksikligini ko‘rsatgan, ammo homiladorlik, embrion va homila rivojlanishi, tug‘ruq yoki postnatal rivojlanishga to‘g‘ridan-to‘g‘ri salbiy ta’siri aniqlanmagan. Emizish davri Paroksetinning kichik miqdorlari ona sutiga o‘tadi. Noshir etilgan tadqiqotlarda emizikli bolalarda paroksetin kontsentratsiyasi aniqlanmagan (<2 ng/ml) yoki juda past (<4 ng/ml) bo‘lgan. Bolalarda dori ta’siri alomatlari aniqlanmagan. Shunga qaramay, paroksetin emizish davrida faqat terapiyaning onaga foydasi bolaning ehtimoliy xavfidan ustun bo‘lsa qabul qilinishi kerak.

Ifodali jigar funksiyasining buzilishlari bo‘lgan bemorlarda dori dozasini dozalash diapazonining quyi chegarasigacha kamaytirish kerak.

Kuchli buyrak funksiyasi buzilishlari boʻlgan bemorlarda (KK 30 ml/min dan kam) preparat dozasini doza diapazonining quyi chegarasigacha kamaytirish kerak.

Preparat retsept bo‘yicha beriladi.

Paroksetin bilan dozani oshirib yuborish haqida mavjud ma'lumotlar uning xavfsizlik diapazonining keng ekanligini ko'rsatadi. Belgilar: paroksetin bilan dozani oshirib yuborishda "Nojo'ya ta'sir" bo'limida ta'riflangan belgilardan tashqari, isitma, AB o'zgarishi, mushaklarning ixtiyorsiz qisqarishi, xavotir va taxikardiya kuzatiladi. Bemorlarning holati, odatda, jiddiy oqibatlarsiz normallashgan, hatto 2000 mg gacha bo'lgan dozada qabul qilinsa ham. Ba'zi holatlarda koma va EKG o'zgarishlari, o'lim holatlari juda kam kuzatilgan, odatda paroksetin boshqa psixotrop dori vositalari yoki alkogol bilan birga qabul qilingan holatlarda qayd etilgan. Davolash: paroksetin uchun maxsus antidot noma'lum. Davolash umumiy choralarni o'z ichiga olishi kerak. Qo'llab-quvvatlovchi terapiya va asosiy fiziologik ko'rsatkichlarning muntazam kuzatuvi, shuningdek, sinchkov nazorat ko'rsatilgan. Bemorni davolash klinik ko'rinishga qarab yoki milliy toksikologik markaz ko'rsatmalariga muvofiq amalga oshirilishi kerak.

Preparatni bolalar ololmaydigan joyda, 25°C dan yuqori bo‘lmagan haroratda saqlash kerak.

O‘rtacha va og‘ir darajadagi depressiv epizodlar; qaytalanuvchi depressiv buzilish. Tadqiqot natijalari paroksetinni 1 yil davomida qabul qilgan bemorlarda depressiya simptomlarining qaytalanishini va yomonlashishini samarali oldini olishini ko‘rsatdi. Obsessiv-kompulsiv buzilish (OKB). Paroksetin OKB davolashda, jumladan, qo‘llab-quvvatlovchi va profilaktik terapiya sifatida samaralidir. Plasebo nazoratidagi tadqiqotlarga ko'ra, paroksetin OKB davolashda kamida 1 yil davomida samaradorlikni saqlab qoldi. Shuningdek, paroksetin OKB qaytalashini samarali oldini oladi. Panik buzilish. Paroksetin agorafobiya bilan va usiz panik buzilishlarni davolashda, shu jumladan, qo‘llab-quvvatlovchi va profilaktik terapiya sifatida samaralidir. Tadqiqotlar paroksetin va kognitiv-xulq terapiyasining kombinatsiyasi faqat kognitiv-xulq terapiyasiga qaraganda panik buzilishlarni davolashda ancha samarali ekanligini ko'rsatdi. Plasebo nazoratidagi tadqiqotlarga ko‘ra, paroksetin panik buzilishlarni davolashda 1 yildan ortiq samaradorlikni saqlab qoladi va panik buzilishlarni qaytalanishini samarali oldini oladi. Ijtimoiy fobiya. Paroksetin ijtimoiy fobiyani, shu jumladan uzoq muddatli qo'llab-quvvatlovchi va profilaktik terapiya sifatida samarali davolaydi. Paroksetinning ijtimoiy fobiyani uzoq muddat davolashdagi barqaror samaradorligi qaytalanishni oldini olish tadqiqotida tasdiqlangan. Generalizatsiyalangan tashvishli buzilish. Paroksetin generalizatsiyalangan tashvishli buzilishni, shu jumladan uzoq muddatli qo'llab-quvvatlovchi va profilaktik terapiya sifatida samarali davolaydi. Generalizatsiyalangan tashvishli buzilishlarni uzoq muddatli davolashda paroksetinning barqaror samaradorligi qaytalanishni oldini olish tadqiqotida tasdiqlangan. Posttravmatik stress buzilishi. Paroksetin posttravmatik stress buzilishini davolashda samaralidir.

Keksa yoshdagi bemorlarda davolashni kattalar uchun tavsiya etilgan doza bilan boshlash kerak, keyinchalik dozani 40 mg/sutkagacha oshirish mumkin.

Yaroqlik muddati - 2 yil. Qadoqlamada ko'rsatilgan yaroqlik muddati tugagandan keyin ishlatmaslik.