Астрафлокс

-

Астрафлокс

Levofloksatsinga yoki boshqa xinolonlarga yuqori sezuvchanlik; epilepsiya; psevdoparaliticheskiy miasteniya (myasthenia gravis); ftorxinolonlardan foydalanishda anamnеzda paylar zararlangan bo‘lsa; 18 yoshgacha bo‘lganlar; homiladorlik, emizish davri. Ehtiyotkorlik bilan: tutqanoq rivojlanishiga moyil bemorlarga; tutqanoq faoliyatini pasaytiruvchi dorilarni (masalan, fenbufen, teofillin) bir vaqtning o‘zida qabul qilayotgan bemorlarga; yashirin yoki ochiq ko‘rinishda glukoza-6-fosfatdegidrogenaza yetishmovchiligida; buyrak funksiyasi buzilganlarda; QT intervali uzayish xavfi bo‘lgan yoki tug‘ma uzaygan QT intervali sindromiga ega bemorlarda; yurak kasalliklari (yurak yetishmovchiligi, infarkt, bradikardiya) bo‘lganlarda; QT intervalini uzaytirishi mumkin bo‘lgan dorilar (IA va III sinf antiaritmik vositalar, trisiklik antidepressantlar, makrolidlar, neyroleptiklar) bir vaqtda qo‘llanayotgan bemorlarga; diabet bilan og‘rigan va og‘zaki gipoglikemik preparatlar yoki insulin oluvchi bemorlarda; boshqa ftorxinolonlarga jiddiy nojo‘ya ta’sir ko‘rsatgan (masalan, og‘ir nevrologik reaksiyalar), psixoz yoki psixik kasalliklar tarixiga ega bemorlarda; qariyalar; transplantatsiyadan keyin; GKS bilan birgalikda qo‘llanganda (paylar yallig‘lanishi va uzilish xavfi ortadi); oila ananmnezida aorta anevrizmasi yoki tashxislangan aorta anevrizmasi va/yoki aorta qatlamlanishi bo‘lgan yoki boshqa xavf omillari va aorta anevrizmasi yoki qatlamlanishiga moyil holatlarda.

18 yoshgacha bo‘lgan bolalar va o‘smirlarda qo‘llash mumkin emas.

Kasalxona infeksiyalari, ayniqsa Pseudomonas aeruginosa tomonidan keltirilgan infeksiyalar, kombinatsiyalangan davolashni talab qilishi mumkin. Olingan shtammlarning levofloksatsinga rezistentligi hudud va vaqtga qarab o‘zgarishi mumkin, shuning uchun muayyan mamlakatda levofloksatsinga rezistentlik haqidagi ma'lumotlar zarur. Og‘ir infeksiyalarni davolashda yoki davolanish samarasiz bo‘lganda mikrob diagnostikasi o‘tkazilib, patogen ajratilishi va uning levofloksatsinga sezgirligi aniqlanishi lozim. Metitsillinga rezistent Staphylococcus aureus odatda ftorxinolonlarga, shu jumladan levofloksatsinga ham rezistent bo‘lishi mumkin, shuning uchun bu mikroorganizmlar keltirgan infeksiyalarni levofloksatsin bilan davolash tavsiya etilmaydi, agar laboratoriya tahlillari uning sezgirligini tasdiqlamasa. Ftorxinolonlarni, shu jumladan levofloksatsinni qo‘llash bir necha tizimlarning og‘ir qaytmas nojo‘ya ta’sirlariga, shuningdek, mehnatga layoqatsizlikka olib kelishi mumkin. Bu ta’sirlar orasida tendinit, paylarning uzilishi, artralgiyalar, mialgiyalar, periferik nevropatiya va asab tizimining boshqa ta’sirlari (gallyutsinatsiyalar, tashvish, depressiya, uyqusizlik, bosh og‘rig‘i va ong chalkashligi) kuzatiladi. Ushbu reaksiyalar levofloksatsin bilan davolanish boshlanganidan keyin bir necha soatdan bir necha haftagacha bo‘lgan davrda yuzaga kelishi mumkin va har qanday yoshdagi bemorlarda, oldindan xavf omillarisiz ham rivojlanishi mumkin. Nojo‘ya ta’sirlar rivojlanganida darhol levofloksatsin qabul qilishni to‘xtatish lozim. Oldin ushbu jiddiy nojo‘ya ta’sirlarga duch kelgan bemorlarda ftorxinolonlar, shu jumladan levofloksatsinni qo‘llashdan saqlanish kerak. Infuziya vaqtida yurak urishi tezlashishi va arterial bosimning o‘tkinchi pasayishi kuzatilishi mumkin. Kamdan-kam hollarda tomir kollapsi rivojlanishi mumkin. Agar infuziya vaqtida arterial bosimning keskin pasayishi kuzatilsa, levofloksatsin kiritilishini darhol to‘xtatish kerak. Levofloksatsinni tutqanoqqa moyil bemorlarda ehtiyotkorlik bilan qo‘llash zarur: Markaziy asab tizimining (MNS) oldingi shikastlanmalari, masalan, insult yoki og‘ir bosh jarohati bo‘lgan bemorlar; tutqanoq faoliyatini kamaytiradigan preparatlarni (masalan, teofillin; fenbufen va boshqa nosteroid yallig‘lanishga qarshi vositalar (NYAV)) qabul qilayotgan bemorlar. Agar tutqanoq rivojlansa, levofloksatsin bilan davolashni to‘xtatish kerak. Psevdomembranoz kolit rivojlanishiga gumon qilingan taqdirda, levofloksatsin bilan davolash darhol to‘xtatilishi va maxsus antibiotikoterapiya (vankomitsin, teykoplanin yoki metronidazol ichga) boshlanishi kerak. Ichak peristaltikasini susaytiruvchi preparatlar qo‘llanilishi mumkin emas. Xinolonlar qo‘llanganda kamdan-kam hollarda yuzaga keladigan tendinit ba'zida paylarning, shu jumladan Axill payining uzilishiga olib kelishi mumkin va ikki tomonlama bo‘lishi ham mumkin. Bu nojo‘ya ta’sir ftorxinolonlar bilan davolanish boshlangandan keyin 48 soat ichida yoki davolash tugaganidan keyin bir necha oy o‘tgach rivojlanishi mumkin. Keksa bemorlar tendinit rivojlanishiga ko‘proq moyil bo‘ladilar; ftorxinolonlarni glukokortikosteroidlar (GKSt) bilan bir vaqtda qo‘llash tendinit xavfini oshiradi. Bundan tashqari, transplantatsiya qilingan bemorlarda tendinit rivojlanish xavfi yuqori bo‘ladi, shuning uchun ftorxinolonlarni buyurishda ushbu toifaga mansub bemorlarda ehtiyotkorlik kerak. Agar tendinit yoki paylarning uzilishiga shubha qilinsa, levofloksatsin bilan davolashni darhol to‘xtatish va zararlangan payni immobilizatsiya qilish kerak. Levofloksatsin og‘ir, hayot uchun xavfli giperosensitivlik reaktsiyalarini (angionevrotik shish, anafilaktik shok) hatto birinchi dozadan keyin ham keltirib chiqarishi mumkin. Ular rivojlanganda preparatni qo‘llashni darhol to‘xtatish kerak. Levofloksatsin qo‘llanganda og‘ir pufakli teri reaksiyalari, masalan, Stivens-Jonson sindromi yoki toksik epidermal nekroliz holatlari qayd etilgan. Agar teri yoki shilliq qavatlarda reaksiyalar rivojlansa, bemor darhol shifokorga murojaat qilishi va shifokor bilan maslahatlashgunga qadar davolashni davom ettirmasligi kerak. Xabar berilishicha, jigar nekrozi holatlari, jumladan, sepsis kabi og'ir asosiy kasalliklarga chalingan bemorlarda, asosan o'limga olib keluvchi jigar yetishmovchiligi rivojlanishi kuzatilgan. Bemorlar davolashni to'xtatish va jigarning zararlanishi belgilarini, masalan, ishtahaning yo'qolishi, sariqlik, peshobning qorayishi, teri qichishishi va qorin og'rig'i kabi belgilar paydo bo'lsa, zudlik bilan shifokorga murojaat qilishlari kerakligi haqida ogohlantirilishi kerak. Lеvofloksatsin asosan buyraklar orqali chiqarilishi sababli, buyrak faoliyati buzilgan bemorlarda buyrak faoliyatini nazorat qilish va dozani tuzatish kerak. Keksalarni davolashda ularning ko'pincha buyrak faoliyati buzilganligini inobatga olish lozim. Lеvofloksatsin qo'llanganda fotosensibilizatsiya juda kam rivojlanadi, ammo uni oldini olish uchun bemorlarga davolanish vaqtida va undan keyingi 48 soat davomida kuchli quyosh nuri yoki sun'iy UF nuriga (masalan, solyariyga borish) tushmaslik tavsiya etiladi. Lеvofloksatsindan uzoq muddat foydalanish uni chidamsiz mikroorganizmlar (bakteriyalar va zamburug'lar)ning ko'payishiga olib kelishi mumkin, bu esa insonning normal mikroflorasida o'zgarishlarni keltirib chiqarishi va superinfeksiya rivojlanish xavfini oshirishi mumkin. Shuning uchun davolash paytida bemorning holatini qayta baholash va superinfeksiya rivojlanishi holatlarida tegishli choralarni ko'rish lozim. Glyukoza-6-fosfatdegidrogenaza yetishmovchiligi yashirin yoki ochiq bo'lgan bemorlarda xinolonlar bilan davolashda gemolitik reaktsiyalar rivojlanish xavfi borligini hisobga olish kerak. Lеvofloksatsin qo'llanganda giperglikemiya va gipoglikemiya holatlari kuzatilgan. Lеvofloksatsin terapiyasi fonida disglikemiya ko'pincha keksa yoshdagi bemorlar va qandli diabet bilan og'rigan, glyukemik preparatlar (masalan, glibenklamid) yoki insulin oladigan bemorlarda rivojlanadi. Bunday bemorlarda gipoglikemiya rivojlanish xavfi, hatto gipoglikemik koma rivojlanish xavfi ham oshadi. Agar bemorda gipoglikemiya rivojlansa, lеvofloksatsin bilan davolashni darhol to'xtatish va tegishli davolashni boshlash kerak. Bunday holatlarda, iloji bo'lsa, boshqa antibiotiklarga, masalan, ftorxinolonlardan farqli ravishda o'tish tavsiya etiladi. Keksa bemorlar va qandli diabet bilan og'rigan bemorlarni lеvofloksatsin bilan davolashda qon glyukoza darajasini diqqat bilan kuzatish kerak. Ftorxinolonlarni, jumladan lеvofloksatsinni qabul qiladigan bemorlarda sensor va sensor-motor periferik neyropatiya rivojlanishi holatlari, tezkor rivojlanishi mumkinligi haqida xabar berilgan. Agar bemorda neyropatiya simptomlari rivojlansa, lеvofloksatsin bilan davolashni to'xtatish kerak. Bu qaytarilmas o'zgarishlar xavfini kamaytiradi. Ftorxinolonlar anamnezida periferik neyropatiya holatlari bo'lgan bemorlarga tavsiya etilmaydi. Ftorxinolonlar, jumladan, lеvofloksatsin, nerv-mushak impulslarini blokirovka qilish qobiliyatiga ega va psevdoparalitik miasteniya bilan og'rigan bemorlarda mushak zaifligini kuchaytirishi mumkin. Ro'yxatdan o'tkazilgandan keyin ftorxinolonlar bilan bog'liq bo'lgan noxush reaktsiyalar, shu jumladan, nafas yetishmovchiligi va IIVni talab qiladigan o'lim holatlari kuzatilgan. Psevdoparalitik miasteniya tashxisi qo'yilgan bemorlarda lеvofloksatsin qo'llash tavsiya etilmaydi. Lеvofloksatsin qo'llanishi psevdoparalitik miasteniya tashxisi qo'yilgan bemorlarda tavsiya etilmaydi. Psixotik reaktsiyalar, jumladan, o'z joniga qasd qilish fikrlari va harakatlari, ba'zan bir martalik doza qo'llangandan keyin ham, lеvofloksatsin qo'llangan bemorlarda qayd etilgan. Agar bemorda markaziy asab tizimi (MAT) bilan bog'liq har qanday nojo'ya reaktsiyalar, shu jumladan, ruhiy buzilishlar rivojlansa, lеvofloksatsin bilan davolashni to'xtatish va tegishli davolashni o'tkazish kerak. Bunday hollarda, iloji bo'lsa, ftorxinolonlardan farqli bo'lgan boshqa antibiotiklar bilan davolash tavsiya etiladi. Ftorxinolonlarni, jumladan lеvofloksatsinni, faqat aorta anevrizmasi oilaviy anamneziga ega bemorlar yoki aorta anevrizmasi va/yoki aorta diseksiyasi bilan og'rigan bemorlar yoki aorta anevrizmasi yoki aorta diseksiyasi rivojlanishiga moyillik keltirib chiqaradigan boshqa xavf omillari yoki holatlari (masalan, Marfan sindromi, Ehlers-Danlos sindromi, arterit Takayasu, gigant hujayrali arterit, Behcet kasalligi, arterial gipertenziya, ateroskleroz) bo'lgan bemorlarda foyda-xavf nisbatini sinchkovlik bilan baholagandan so'ng qo'llash kerak. Ko'rish qobiliyatining har qanday buzilishlari rivojlangan taqdirda darhol oftalmolog bilan maslahatlashish kerak. Lеvofloksatsin bilan davolangan bemorlarda peshobdagi opioidlarni aniqlashda soxta ijobiy natijalar olinishi mumkin, bu esa aniqroq metodlar bilan tasdiqlanishi kerak. Lеvofloksatsin Mycobacterium tuberculosis o'sishini inhibe qilishi va natijada silning bakteriologik diagnostikasi paytida soxta salbiy natijalarga olib kelishi mumkin. Transport vositalarini boshqarish va mexanizmlar bilan ishlash qobiliyatiga ta'siri Bosh aylanishi yoki vertigo, uyquchanlik va ko'rish buzilishi kabi nojo'ya ta'sirlar psixomotor reaktsiyalarni va diqqatni jamlash qobiliyatini pasaytirishi mumkin. Bu mashinalar va mexanizmlar bilan ishlash yoki avtomobil boshqarish kabi psixomotor reaktsiyalarning tezligini va diqqatni jamlash qobiliyatini talab qiladigan mashg'ulotlar paytida ma'lum bir xavf tug'dirishi mumkin.

Xinolonlar va teofillin, NPVS va boshqa miya faoliyatining tutqanoqlik darajasini pasaytiruvchi vositalar bilan bir vaqtda qo'llanganda miya faoliyatining tutqanoqlik darajasi sezilarli darajada pasayishi mumkin. Levofloksatsin bilan bir vaqtda bilvosita antikoagulyantlar (masalan, varfarin) bilan davolanayotgan bemorlarda protrombin vaqti/MNO oshishi va/qolaversa, jumladan og'ir qon ketishlari kuzatilgan. Shuning uchun levofloksatsin va bilvosita antikoagulyantlar bilan bir vaqtda qo'llashda qon ivish ko'rsatkichlarini muntazam nazorat qilish zarur. Levofloksatsin va buyrak kanalcheviy sekretsiyani buzuvchi dori vositalari, masalan, probenetsid va simetidin bilan bir vaqtda qo'llanganda, ayniqsa buyrak yetishmovchiligi bo'lgan bemorlarda ehtiyotkorlik talab etiladi. GKS bilan bir vaqtda qo'llash paytida suyak mushaklarining yirtilish xavfi oshadi.

Sintetik antibakterial vosita, keng ko‘lamli ta'sirga ega bo‘lgan ftorxinolonlar guruhiga kiradi, ofloksasinning levovrashing izomeri. Levofloksasin DNK-girazani va topoizomeraza IV ni bloklaydi, DNKning supercoilizasiyasi va uzilishlarini tiklashni buzadi, DNK sintezini inhibe qiladi, sitoplazma, hujayra devori va mikrob hujayralarining membranalarida chuqur morfologik o‘zgarishlarga sabab bo‘ladi. Levofloksasin mikroorganizmlarning ko‘pgina shtammlariga in vitro va in vivo sharoitlarda faol hisoblanadi. Aerob grammusbat mikroorganizmlar: Bacillus anthracis, Corynebacterium diphtheriae, Corynebacterium jeikeium, Enterococcus spp. (shu jumladan Enterococcus faecalis), Listeria monocytogenes, Staphylococcus koagulaza-manfiy meti-S(I), Staphylococcus aureus meti-S, Staphylococcus epidermidis meti-S, Staphylococcus spp. (CNS), Streptococcus gruppa C va G, Streptococcus agalactiae, Streptococcus pneumoniae peni I/S/R, Streptococcus pyogenes, Streptococcus viridans peni-S/R. Aerob grammusbat mikroorganizmlar: Acinetobacter spp. (shu jumladan Acinetobacter baumannii), Actinobacillus actinomycetemcomitans, Citrobacter freundii, Eikenella corrodens, Enterobacter spp. (shu jumladan Enterobacter aerogenes, Enterobacter cloacae), Escherichia coli, Gardnerella vaginalis, Haemophilus ducreyi, Haemophilus influenzae ampi-S/R, Haemophilus parainfluenzae, Helicobacter pylori, Klebsiella spp. (shu jumladan Klebsiella oxytoca, Klebsiella pneumoniae), Moraxella catarrhalis (β+/β-), Morganella morganii, Neisseria gonorrhoeae non-PPNG/PPNG, Neisseria meningitidis, Pasteurella spp. (shu jumladan Pasteurella dagmatis, Pasteurella multocida, Pasteurella canis), Proteus mirabilis, Proteus vulgaris, Providencia spp. (shu jumladan Providencia rettgeri, Providencia stuartii), Pseudomonas aeruginosa, Pseudomonas spp. (shu jumladan Pseudomonas aeruginosa), Salmonella spp., Serratia spp. (shu jumladan Serratia marcescens). Anaerob mikroorganizmlar: Bacteroides fragilis, Bifidobacterium spp., Clostridium perfringens, Fusobacterium spp., Peptostreptococcus, Propionibacterium spp., Veillonella spp. Boshqa mikroorganizmlar: Bartonella spp., Chlamydia pneumoniae, Chlamydia psittaci, Chlamydia trachomatis, Legionella spp. (shu jumladan Legionella pneumophila), Mycobacterium spp. (shu jumladan Mycobacterium leprae, Micobacterium tuberculosis), Mycoplasma hominis, Mycoplasma pneumoniae, Ricketsia spp., Ureaplasma urealyticum. O‘rtacha sezuvchan mikroorganizmlar: aerob grammusbat mikroorganizmlar - Corynebacterium urealyticum, Corynebacterium xerosis, Enterococcus faecium, Staphylococcus epidermidis meti-R, Staphylococcus liaemolyticus meti-R; aerob grammusbat mikroorganizmlar - Campylobacter jejuni, Campylobacter coli; anaerob mikroorganizmlar - Prevotella spp., Porphyromonas spp. Levofloksasinga rezistent mikroorganizmlar: aerob grammusbat mikroorganizmlar - Staphylococcus aureus meti-R, Staphylococcus koagulaza-manfiy meti-R, Corynebacterium jeikeium; aerob grammusbat mikroorganizmlar - Alcaligenes xylosoxidans; anaerob mikroorganizmlar - Bacteroides thetaiotaomicron; boshqa mikroorganizmlar - Mycobacterium avium.

Levofloksasinning farmakokinetikasi 50 mg dan 1000 mg gacha bo‘lgan dozalar diapazonida lineer xarakterga ega. Sog‘lom ko‘ngillilarga tomir ichiga 500 mg levofloksasin 60 daqiqalik infuziya sifatida yuborilganda, qon plazmasidagi Cmax o‘rtacha 6.2 mkg/ml ni tashkil etdi. Levofloksasin 500 mg dozada 1 yoki 2 marta sutkada yuborilganda, qon plazmasida Css 48 soat ichida yetadi. Plazma oqsillari bilan bog‘lanishi 30-40% ni tashkil qiladi. Levofloksasinning o‘rtacha Vd qiymati bir martalik va ko‘p martalik 500 mg tomir ichiga yuborilgandan so‘ng 100 l ni tashkil qiladi, bu levofloksasinning organizmning turli organ va to‘qimalariga yaxshi kirib borishini ko‘rsatadi. Levofloksasin bronxlar shilliq pardasi, epitelial qavat suyuqligi, alveolyar makrofaglar, o‘pka to‘qimasi, alveolyar suyuqlik, kortikal va g‘ovak suyak to‘qimasi, prostata to‘qimasi kabi joylarga yaxshi kiradi. Levofloksasin orqa miya suyuqligiga kam kiradi. Siydikda levofloksasinning yuqori konsentratsiyalari hosil bo‘ladi, bu plazmadagi levofloksasin konsentratsiyalaridan bir necha marta yuqori bo‘ladi. Levofloksasin qabul qilingan dozaning 5% dan kam qismida dimetil-levofloksasin va levofloksasin-N-oksidi shaklidagi metabolitlar hosil qilib metabolizmga uchraydi, ular buyraklar orqali chiqariladi. Tomir ichiga yuborilgandan so‘ng levofloksasin qon plazmasidan nisbatan sekin chiqariladi (T1/2 – 6-8 soat), asosan, siydik bilan (qabul qilingan dozaning 85% dan ortig‘i). Bir martalik 500 mg dozani yuborgandan so‘ng levofloksasinning umumiy klirensi 175±29.2 ml/min ni tashkil etadi. Buyrak yetishmovchiligida levofloksasinning farmakokinetikasi o‘zgaradi. Buyrak faoliyati yomonlashgani sayin, siydik bilan chiqarilishi va buyrak klirensi kamayadi, T1/2 esa oshadi.

Levofloksatsinga sezgir mikroorganizmlar keltirib chiqaradigan infeksion-yallig‘lanish kasalliklarini davolash: murakkablashgan siydik yo‘llari infeksiyalari va pielonefrit; surunkali bakterial prostatit; dori vositalariga chidamli silning kompleks davolash uchun; havo-tomchi yo‘li bilan yuqadigan kuydirgi oldini olish va davolash. Levofloksatsin quyidagi infeksion-yallig‘lanish kasalliklarini davolashda faqat boshqa antimikrob preparatlarga alternativa sifatida qo‘llaniladi: kasalxona tashqarisidagi pnevmoniya; murakkablashgan teri va yumshoq to‘qimalar infeksiyalari; murakkablanmagan sistit.

Qo‘llash usuli va aniq preparatning dozalash tartibi uning chiqarilish shakli va boshqa omillarga bog‘liq. Optimal dozalash tartibini shifokor belgilaydi. Foydalanilayotgan dori shaklini aniq preparatning ko‘rsatmalariga va dozalash rejimiga qat‘iy rioya qilish kerak.

Homiladorlik va emizish davrida qo'llash mumkin emas.

Jigar faoliyati buzilgan bemorlarda dozani o‘zgartirish talab qilinmaydi.

Buyrak faoliyati buzilgan bemorlarda ehtiyotkorlik bilan qo‘llash kerak.

Keksa yoshdagi bemorlarda ehtiyotkorlik bilan qo'llanilishi kerak.