Atgam® preparati faqat tomir ichiga (v/v) yuborish uchun mo‘ljallangan. Quyidagi holatlarda preparatni qo‘llash mumkin emas: ampulaning yaxlitligi buzilgan bo‘lsa, markirovka yo‘q bo‘lsa, fizik xususiyatlari o‘zgargan bo‘lsa (rangning o‘zgarishi, begona zarrachalar mavjudligi), yaroqlilik muddati tugagan bo‘lsa yoki noto‘g‘ri saqlangan bo‘lsa.
Eritmani suyultirish bo‘yicha ko‘rsatmalar:
Tomir ichiga infuziya uchun Atgamning sutkalik dozasini eritmaga asptik sharoitda qo‘shish kerak. Konsentratsiya 4 mg/ml dan oshmasligi lozim. Eritmani silkitmasdan, ehtiyotkorlik bilan aralashtirish (flakonni sekin aylantirib) tavsiya etiladi. Atgamni (suyultirilgan yoki suyultirilmagan) silkitmaslik kerak, chunki bu pufakchalar hosil bo‘lishiga va/yoki oqsil denaturatsiyasiga olib kelishi mumkin.
Olingan eritma quyidagi eritmalar bilan aralashtirilganda 24 soat davomida fizik va kimyoviy barqarorlikni saqlab qoladi:
• Natriy xlorid eritmasi (in‘ektsiya uchun),
• 5% dekstroza va 0.225% natriy xlorid eritmasi,
• 5% dekstroza va 0.45% natriy xlorid eritmasi.
Atgamni dekstroza eritmasiga qo‘shish tavsiya etilmaydi, chunki past tuz konsentratsiyasi cho‘kindi hosil bo‘lishiga olib kelishi mumkin. Kislota muhitiga ega eritmalar ham vaqt o‘tishi bilan fizik barqarorlikni yo‘qotishi mumkin.
Agar Atgam eritmasi suyultirilgandan so‘ng darhol ishlatilmasa, uni muzlatgichda saqlash tavsiya etiladi, lekin eritmani saqlash muddati, infuziya vaqti ham kiritilgan holda, 24 soatdan oshmasligi kerak. Suyultirilgan preparatni kiritishdan oldin xona haroratiga qadar isitish lozim.
Teri sinovlari:
Anafilaktik reaksiyalar xavfi yuqori bo‘lgan bemorlarni aniqlash uchun davolashni boshlashdan oldin teri sinovlari o‘tkazish zarur. Konservativ an‘anaviy yondashuv sifatida birinchi navbatda prik-test (terini teshish orqali sinov) o‘tkazish tavsiya etiladi: bilakning ichki qismida, bilak bo‘g‘imidan 5 sm yuqorida, teri ustiga suyultirilmagan preparatning tomchisi orqali 1-1,5 mm chuqurlikda igna bilan teshiladi. Buning uchun chuqurlik chekloviga ega bo‘lgan in‘ektsiya ignalari yoki maxsus prik-lantsetlar ishlatiladi.
Agar 20 daqiqadan so‘ng papula yoki pufak hosil bo‘lmasa, sinovni teri ichiga (v/k) in‘ektsiya bilan davom ettirish kerak: bilakning buklovchi yuzasi yoki orqa qismi 70% spirt bilan dezinfeksiya qilinadi, keyin tuberkulin yoki insulin shprits yordamida Atgam eritmasidan (1:1000 konsentratsiyada, 0,9% natriy xlorid eritmasida suyultirilgan) 0,02 ml in‘ektsiya qilinadi. Shu bilan birga, nazorat uchun 0,9% natriy xlorid eritmasi ham 5 sm masofada kiritiladi. Natijalar 20 daqiqadan so‘ng baholanadi.
Agar Atgam yuborilgan joyda pufak hosil bo‘lsa, bu pufak nazorat joyidagi pufakdan 3 mm yoki undan ko‘proq kattalikda bo‘lsa yoki prik-test ijobiy bo‘lsa, bemorda preparatga nisbatan sezgirlik va tomir ichiga kiritilganda tizimli allergik reaktsiya rivojlanish ehtimoli mavjudligini ko‘rsatadi.
Bu sinovning sezgirligi va aniqligi klinik jihatdan isbotlanmagan. Anafilaktik shok kabi allergik reaksiyalar teri sinovlari manfiy chiqqan bemorlarda ham kuzatilgan.
Agar Atgam® preparatiga mahalliy musbat teri reaktsiyasi qayd etilsa, muqobil davolash usullarini ko‘rib chiqish kerak. Preparatni qo‘llashning mumkin bo‘lgan foydalari va xavflari diqqat bilan tortilishi lozim. Agar teri testi ijobiy natija bersa ham, Atgam bilan davolash haqida qaror qabul qilinsa, bu davolash faqat darhol allergik reaksiyalar uchun intensiv terapiya sharoitlari ta’minlangan holda amalga oshirilishi kerak. Sistematik reaksiyalar (masalan, generalizatsiyalangan toshma, taxikardiya, nafas qisishi, arterial gipotenziya yoki anafilaksiya) kuzatilsa, Atgam qo‘llashni to‘xtatish lozim.
Preparatni yuborish:
Atgam tarkibida granulalar yoki parchalar bo‘lishi mumkin. Ushbu zarralarning qon oqimiga tushishini oldini olish uchun, eritma har doim (u mavjud yoki yo‘qligidan qat’i nazar) 0,2-1,0 mikronli filtr orqali infuziya tizimi orqali yuborilishi lozim. Eng qulay yuborish joyi arteriovenoz anastomoz yoki shunt, yoki yuqori qon oqim tezligiga ega markaziy vena hisoblanadi. Yuqori qon oqimiga ega venaga yuborish flebit va tromboz rivojlanish ehtimolini kamaytiradi. Atgamni kiritish davomiyligi kamida 4 soat bo‘lishi kerak. Infuziya vaqtida bemor yotoqxonasida zarur reanimatsion uskunalar mavjud bo‘lishi shart. Infuziya paytida bemor allergik reaksiyalarni aniqlash uchun doimiy kuzatuvda bo‘lishi lozim.
Buyrak transplantatsiyasi oluvchilari:
• Transplantatsiyani rad etishni kechiktirish: Tavsiya etilgan doza kuniga 10-15 mg/kg ni tashkil qiladi, preparat 14 kun davomida har kuni, keyin 14 kun davomida kunora yuboriladi (umumiy hisobda 28 kunda 21 doza). Birinchi doza transplantatsiyadan kamida 24 soat oldin yoki kechiktirilmay, transplantatsiyadan keyin 24 soat ichida kiritiladi.
• Transplantatni rad etishni davolash: Birinchi doza transplantat rad etilishining birinchi belgilari paydo bo‘lganda kiritiladi. Keyingi dozalash kunora, umumiy doza 21 ga yetgunga qadar davom etishi mumkin.
Odatda Atgam® azatioprin va GKS bilan birgalikda qo‘llaniladi, ular immun reaksiyalarni bostirishda eng ko‘p ishlatiladi. Takroran Atgam buyurilganda bemorda allergik reaksiyalar belgilari mavjudligini diqqat bilan kuzatish kerak.
Cheklangan tadqiqotlarda bolalar uchun kunlik doza 5-25 mg/kg oralig‘ida bo‘lgan.
Aplastik anemiya:
• Tavsiya etilgan doza kuniga 10-20 mg/kg ni tashkil qiladi va 8-14 kun davomida yuboriladi. Keyinchalik preparat kunora yana 14 kun davomida yuborilishi mumkin, umumiy hisobda 21 dozaga yetadi. Atgam yuborilganda trombotsitopeniya rivojlanishi mumkin, shuning uchun aplastik anemiya bilan og‘rigan bemorlarga trombotsitar massa quyilishi kerak bo‘lishi mumkin.
Nazoratli tadqiqotlarda, Atgam® bilan davolangan aplastik anemiya bilan og‘rigan bemorlarda, 3 oydan keyin standart yordamchi davolashga nisbatan sezilarli yaxshilanish qayd etilgan. Ushbu yaxshilanish periferik qon ko‘rsatkichlarining barqaror o‘sishi va gemotransfuziyalarga bo‘lgan ehtiyojning kamayishi bilan tavsiflangan.