Tramatsatning doza oshirilishi simptomlari tarmadol va paratsetamol yoki har ikkala moddaning doza oshirilishi simptomlarini o‘z ichiga olishi mumkin. Tramadolning doza oshirilishi simptomlari: tramadolning dozasi oshirilganda boshqa opioid analgetiklarning dozasi oshirilishi bilan kuzatiladigan simptomlar paydo bo‘lishi mumkin, masalan: mioz, qusish, kollaps, ongning buzilishi komagacha, tutqanoqlar va nafas olishning susayishi apnoegacha. Paratsetamolning doza oshirilishi simptomlari: doza oshirilishi asosan bolalarda kuzatiladi. Paratsetamolning doza oshirilishi simptomlariga dastlabki 24 soatda rangparlik, ko‘ngil aynishi, qusish, anoreksiya va qorin og‘rig‘i kiradi. Jigar zararlanishi paratsetamolning doza oshirilishidan 12-48 soat o‘tib paydo bo‘lishi mumkin. Shuningdek, glyukoza metabolizmining buzilishi va metabolik atsidoz kuzatilishi mumkin. Jiddiy doza oshirilishida jigar yetishmovchiligi ensefalopatiya, koma va o‘limgacha kuchayishi mumkin. Og‘ir buyrak yetishmovchiligi o‘tkir kanalchalar nekrozi bilan rivojlanishi mumkin, hatto jigar og‘ir zararlanmagan holatda ham. Yurak ritmi buzilishi va pankreatit ham kuzatilishi mumkin. Kattalarda jigar zararlanishi 7,5-10 g yoki undan ortiq paratsetamol qabul qilinganda mumkin. Ortiqcha miqdordagi toksik metabolit (paratsetamolning tavsiya etilgan dozalarida glutatyon bilan zararsizlantiriladigan) jigarga qaytarilmas bog‘lanib, jigar to‘qimalarini zararlaydi. Favqulodda tibbiy yordam: darhol maxsus bo‘limga yotqizish; nafas olish va qon aylanish funksiyalarini qo‘llab-quvvatlash; davolash boshlanishidan oldin qon plazmasida tramadol va paratsetamol konsentratsiyasi hamda jigar zararlanishi biokimyoviy markerlarini aniqlash uchun qon tahlili o‘tkazish; bemor qabul qilinganda va har 24 soatda jigar zararlanishining biokimyoviy markerlarini laboratoriyada aniqlash, jigar fermentlari (AST va ALT) faolligining oshishi kuzatiladi, ular 1-2 hafta ichida normallashadi; oshqozonni bo‘shatish uchun qusishni chaqirish (agar bemor hushida bo‘lsa) yoki oshqozonni yuvish; nafas yo‘llari o‘tkazuvchanligini ta’minlash va yurak-qon tomir tizimi funksiyasini qo‘llab-quvvatlash, nafas buzilishida nalokson qo‘llanadi, tutqanoqlar bo‘lsa diazepam qo‘llanadi. Diazepam ehtiyotkorlik bilan qo‘llanilishi kerak, chunki u nafasni susaytirish xavfini oshirishi mumkin; tramadol gemodializ yoki gemofiltratsiya yordamida zardobdan yomon chiqariladi, shuning uchun tramadolning doza oshirilishini davolashda gemodializ yoki gemofiltratsiya samarali usul emas. Paratsetamolning doza oshirilishi simptomlari paydo bo‘lganda, davolashni zudlik bilan boshlash kerak. Hatto doza oshirilishining dastlabki simptomlari bo‘lmasa ham, bemorni zudlik bilan shifoxonaga yotqizish lozim. Oshqozonni yuvish talab qilinadi, agar so‘nggi 4 soat davomida kattalar 7,5 g dan ortiq paratsetamol yoki bolalar 150 mg/kg dan ortiq paratsetamol qabul qilgan bo‘lsa. Doza oshirilgandan 4 soat o‘tgach, paratsetamolning plazmadagi konsentratsiyasini aniqlash kerak, bu toksik gepatit rivojlanish ehtimolini baholash imkonini beradi (paratsetamol nomogrammasi bo‘yicha). Metyonin og‘iz orqali yoki asetilsistein vena ichiga yuborilishi, dozani oshirgandan keyingi dastlabki 48 soat ichida samaralidir. Eng samarali usul – asetilsisteinni vena ichiga kiritish, bu dozani oshirgandan keyingi dastlabki 8 soat ichida amalga oshiriladi. Biroq, asetilsistein dozani oshirgandan keyin 8 soatdan keyin ham, davolash yakunigacha qo‘llanishi lozim. Katta dozada doza oshirilishiga shubha qilinganda asetilsisteinni darhol kiritishni boshlash kerak. Shuningdek, umumiy qo‘llab-quvvatlovchi davolash o‘tkazilishi lozim. Paratsetamolning miqdoridan qat’i nazar, paratsetamol antidoti (asetilsistein) imkon qadar erta, iloji bo‘lsa, dozani oshirgandan keyingi dastlabki 8 soat ichida og‘iz orqali yoki vena ichiga yuborilishi kerak.