Аттенто®

-

Аттенто®

Jigarning og‘ir yetishmovchiligi (Chayld-Pyu tasnifi bo‘yicha 9 balldan ortiq); o't yo‘llari obstruksiyasi va xolestaz; og‘ir darajadagi buyrak yetishmovchiligi (KK 20 ml/min dan kam, klinik qo‘llash tajribasi mavjud emas); buyrak transplantatsiyasidan keyingi holat (klinik qo‘llash tajribasi mavjud emas); chap qorincha qon oqimi chiqishining sezilarli darajada buzilishi bilan bog‘liq holatlar (masalan, og‘ir darajadagi aorta og‘iz stenozi); og‘ir arterial gipotenziya (sistolik bosim 90 mm simob ustundan kam); shok (shu jumladan kardiogen shok); miokard infarktidan keyin gemodinamik jihatdan beqaror yurak yetishmovchiligi; aliskiren va aliskiren saqlovchi preparatlarni qandli diabet va/yoki buyrak funksiyasi buzilgan (SFR 60 ml/min/1.73 m² dan kam) bemorlarda bir vaqtda qo‘llash; homiladorlik; emizish davri; 18 yoshgacha (samaradorligi va xavfsizligi aniqlanmagan); olmesartan medoksomil, amlodipin va boshqa digidropiridin hosilalariga yoki preparatning boshqa komponentlariga yuqori sezuvchanlik. Ehtiyotkorlik bilan: aorta va mitral klapan stenozi; giperatrofik obstruktiv kardiomiopatiya; litiy preparatlari bilan bir vaqtda qo‘llash; giperkalemiya, giponatremiya; gipovolemiya (shu jumladan diareya, qusish yoki diuretiklar bilan bir vaqtda qo‘llash natijasida), shuningdek, tuz iste’molini cheklaydigan dietaga rioya qiluvchi bemorlar; yengil va o‘rtacha darajadagi buyrak yetishmovchiligi (KK 20-60 ml/min); birlamchi aldosteronizm; vazorenal gipertenziya (ikkilamchi buyrak arteriyalari stenozi yoki yagona buyrak arteriyasi stenozi); RAASni faollashtiruvchi boshqa holatlar; surunkali yurak yetishmovchiligi (NYHA tasnifi bo‘yicha III-IV sinf); surunkali IYB shakllari; o‘tkir IYB shakllari (miokard infarkti, shu jumladan infarktdan bir oy o‘tib; beqaror stenokardiya); sinus tuguni zaifligi sindromi (SSSU); arterial gipotenziya; serebrovaskulyar kasalliklar; yengil va o‘rtacha darajadagi jigar yetishmovchiligi (Chayld-Pyu tasnifi bo‘yicha 9 balldan kam); 65 yoshdan katta yoshdagi bemorlar; qora tanli bemorlarda qo‘llash.

18 yoshgacha bo‘lgan bolalar va o‘smirlarda qo‘llash mumkin emas (samaradorlik va xavfsizlik aniqlanmagan).

Yurak yetishmovchiligi bo'lgan bemorlarda buyrak funksiyasi RAAS faolligiga (masalan, buyrak arteriyalarining ikki tomonlama stenozida yoki bitta ishlaydigan buyrak arteriyasining stenozida) bog'liq bo'lishi mumkin. RAASga ta'sir qiluvchi dorilarni (masalan, angiotenzin II retseptorlari antagonistlarini) qo'llash o'tkir arterial gipotenziya, oliguriya, azotemiya yoki, kam hollarda, o'tkir buyrak yetishmovchiligiga olib kelishi mumkin. Shunday qilib, yurak yetishmovchiligi bo'lgan bemorlarda dori ehtiyotkorlik bilan qo'llanilishi kerak. Amlodipin preparati tarkibida mavjud bo'lgani uchun, uni, shuningdek, boshqa qon tomir kengaytiruvchi dorilarni aortal va/yoki mitral stenozli, shuningdek, gipertrofik obstruktiv kardiomiopatiyali bemorlarda ehtiyotkorlik bilan qo'llash kerak. Sekin kalsiy kanali blokatorlarini yurak yetishmovchiligi bo'lgan bemorlarda ehtiyotkorlik bilan qo'llash kerak, chunki ular yurak-qon tomir tizimi asoratlari va o'lim xavfini oshirishi mumkinligi haqida ma'lumotlar mavjud. Biroq, yurak yetishmovchiligi bo'lgan bemorlar ishtirokidagi tadqiqotlarda amlodipin asoratlar va/yoki o'lim xavfini oshirmasligi ko'rsatilgan. NYHA tasnifi bo'yicha og'ir yurak yetishmovchiligi (III va IV FK) bo'lgan bemorlarda amlodipin bilan uzoq muddatli platsebo-nazoratli tadqiqotda amlodipin guruhida o'pka shishining rivojlanishi haqidagi xabarlar soni platsebo guruhiga nisbatan ko'proq bo'lgan. Har qanday gipotenziya dorilarini qabul qilishda bo'lgani kabi, IHD va serebrovaskulyar kasalliklari bo'lgan bemorlarda AD ning haddan tashqari pasayishi infarkt yoki ishemik insultga olib kelishi mumkin. Diuretiklar bilan intensiv davolash, oziq-ovqat bilan tuz iste'molini cheklash, diareya yoki qusish natijasida gipovolemiya va/yoki giponatremiya bo'lgan bemorlarda, ayniqsa, preparatning birinchi dozasidan keyin simptomatik arterial gipotenziya rivojlanishi mumkin. Ushbu holatlarni preparatni buyurishdan oldin tuzatish yoki davolashning boshlang'ich bosqichida bemorni diqqat bilan kuzatish kerak. Boshqa angiotenzin II retseptorlari antagonistlari va AAF ingibitorlarini qo'llashda bo'lgani kabi, preparatni qo'llashda, ayniqsa buyrak faoliyati buzilgan va/yoki yurak yetishmovchiligi bo'lgan bemorlarda giperpotasemiya rivojlanishi mumkin. Ushbu guruhdagi bemorlarga preparatni buyurishda plazmadagi kaliy va kreatinin miqdorini diqqat bilan nazorat qilish tavsiya etiladi. Yaqinda buyrak ko'chirib o'tkazilgan bemorlarda yoki terminal buyrak yetishmovchiligi bo'lgan bemorlarda (KK 12 ml/min dan kam) preparatni qo'llash tajribasi yo'q. Jigar yetishmovchiligi bo'lgan bemorlarda amlodipin va olmesartan medoksomilining ta'siri kuchayishi mumkin. Preparatni yengil yoki o'rtacha darajadagi jigar yetishmovchiligi bo'lgan bemorlarda ehtiyotkorlik bilan qo'llash kerak (Child-Pugh shkalasi bo'yicha 9 balldan kam). O'rtacha darajadagi jigar yetishmovchiligi bo'lgan bemorlarda olmesartan medoksomilining doza 20 mg dan oshmasligi kerak. Jigar yetishmovchiligi bo'lgan bemorlarda amlodipinni qo'llashni eng past dozadan boshlash kerak va davolashning boshlanishida ham, dozani oshirishda ham ehtiyotkorlik bilan qo'llash kerak. Preparatni kaliy qo'shimchalari, kaliy tejovchi diuretiklar, tarkibida kaliy bo'lgan oziq-ovqat o'rnini bosuvchi moddalar yoki kaliy miqdorini oshirishi mumkin bo'lgan boshqa dorilar (geparin) bilan bir vaqtda ehtiyotkorlik bilan qo'llash kerak; bunda qonda kaliyning miqdorini muntazam nazorat qilish tavsiya etiladi. Birlamchi aldosteronizm bo'lgan bemorlar odatda RAASni bostiruvchi antihipertenziv dorilarga javob bermaydilar. Shuning uchun ushbu toifadagi bemorlarga preparatni buyurish maqsadga muvofiq emas. Boshqa angiotenzin II retseptorlari antagonistlari kabi, preparatning antihipertenziv ta'siri negr poygasi vakillarida boshqa bemorlarga qaraganda biroz kamroq bo'lishi mumkin, bu populyatsiyada renin darajasining pastligi ko'proq tarqalgan bo'lishi mumkin. Sekin kalsiy kanali blokatorlarini qabul qilgan bemorlarda sperma boshida qaytariladigan biokimyoviy o'zgarishlar paydo bo'lgan hollari haqida xabar berilgan. Amlodipinning unumdorligiga ta'sir qilish imkoniyati to'g'risida klinik ma'lumotlar etarli emas. Amlodipin mavjudligini hisobga olgan holda, davolash paytida quyidagi ko'rsatkichlarni nazorat qilish kerak: tana vazni, oziq-ovqat bilan tuz iste'mol qilish, og'iz bo'shlig'i gigienasiga rioya qilish va tish shifokorida kuzatuv (og'riq, qon ketishi va milklar gipertrofiyasini oldini olish uchun). Juda kam hollarda, olmesartan medoksomilni bir necha oy yoki yillar davomida qabul qilgan bemorlarda og'ir surunkali diareya rivojlanishi va tana vaznini sezilarli darajada yo'qotish kuzatilgan. Ushbu ta'sirlar kechiktirilgan mahalliy gipersezuvchanlik reaktsiyasi bilan bog'liq bo'lishi mumkin. Ushbu holatlarda biopsiya natijalariga ko'ra ichak villuslari atrofiyasi ko'p hollarda kuzatilgan. Agar olmesartan medoksomilni qo'llash paytida yuqorida ko'rsatilgan simptomlar paydo bo'lsa, diareya rivojlanishining boshqa mumkin bo'lgan sabablarini istisno qilish kerak. Agar sabablarni aniqlashning iloji bo'lmasa, olmesartan medoksomilni o'z ichiga olgan preparatlarni qo'llashni to'xtatish kerak. Agar biopsiya davomida spra o'xshash enteropatiya tasdiqlansa, simptomlar yo'qolganidan keyin ham olmesartan medoksomilni o'z ichiga olgan preparatlarni qabul qilishni qayta boshlamaslik kerak. Transport vositalarini va mexanizmlarni boshqarish qobiliyatiga ta'siri. Davolanish davrida bosh og'rig'i, bosh aylanishi, ko'ngil aynishi va charchoq kabi nojo'ya ta'sirlar rivojlanishi mumkin bo'lgani uchun, transport vositalarini va boshqa mexanizmlarni boshqarishda, diqqatni jamlash va psixomotor reaktsiyalar tezligini talab qiladigan potentsial xavfli faoliyat bilan shug'ullanishda ehtiyotkorlikni saqlash kerak, ayniqsa davolashning boshida.

Antigipertenziv ta'siri boshqa gipotenziv dori vositalari (masalan, alfa-adrenoblokatorlar, diuretiklar) bilan bir vaqtda qo'llanilganda kuchayishi mumkin. Amlodipin bilan boshqa antigipertenziv dori vositalari bir vaqtda qo'llanilganda ularning gipotenziv ta'sirlari qo'shiladi. Amlodipin bilan kuchli yoki o'rtacha inhibitorlar CYP3A4 izofermenti (proteaz inhibitorlari, azolli protivogribkovye preparatlari, makrolidlar tipida eritromitsin yoki klaritromitsin, verapamil yoki diltiazem) bir vaqtda qo'llanilganda amlodipin konsentratsiyasi qon plazmasida sezilarli darajada oshishi mumkin. Ushbu o'zaro ta'sirning klinik ko'rinishlari keksa yoshdagi bemorlarda yanada aniqroq bo'lishi mumkin, bu esa bemorlarning holatini kuzatish va dozani tuzatishni talab qilishi mumkin. Shuningdek, CYP3A4 izofermentining induktorlari (masalan, rifampitsin, perforatli St John's wort) bilan bir vaqtda qo'llanilganda amlodipin konsentratsiyasining qon plazmasida pasayishi mumkin. Amlodipinni CYP3A4 izofermentining induktorlari bilan ehtiyotkorlik bilan bir vaqtda qo'llash kerak. Hayvonlar ustida o'tkazilgan tadqiqotlarda sekin kalsiy kanallarining blokatori (verapamil) va dantralen (yomon sifatli gipertermiya davolash uchun ishlatiladigan dori) intravenoz qabul qilinganida giperkaliyemiya rivojlanishi fonida ventrikulyar fibrillyatsiya va yurak-qon tomir etishmovchiligi bilan o'lim holatlari qayd etilgan. Giperkaliyemiya rivojlanish xavfi tufayli, yomon sifatli gipertermiyaga moyil bo'lgan bemorlarda, shuningdek yomon sifatli gipertermiyada dantralen qo'llanilganda sekin kalsiy kanallarining blokatorlaridan, masalan, amlodipindan foydalanishdan saqlanish tavsiya etiladi. Garchi amlodipin qo'llanilganda odatda salbiy inotrop ta'siri kuzatilmasa-da, ba'zi sekin kalsiy kanallarining blokatorlari QT intervalini uzaytiruvchi antiaritmik dori vositalarining salbiy inotrop ta'sirini kuchaytirishi mumkin (masalan, amiodaron, xinidin). Sildenafildan bir marta 100 mg dozada qabul qilish essentsial gipertenzion bemorlarda amlodipin farmakokinetikasi parametrlariga ta'sir qilmaydi. Amlodipinning bir marta va takroran 10 mg dozada qabul qilinishi etanol farmakokinetikasiga ta'sir qilmaydi. Antivirus vositalari (masalan, ritonavir) sekin kalsiy kanallarining blokatorlarining, jumladan amlodipinning plazmadagi konsentratsiyalarini oshiradi. Neyroleptiklar va izofluran gipertenziv ta'sirini kuchaytiradi digidropiridin hosilalarining sekin kalsiy kanallarining blokatorlari. Kalsiy preparatlari sekin kalsiy kanallarining blokatorlarining ta'sirini pasaytiradi. Tsimitidin amlodipin farmakokinetikasiga ta'sir qilmaydi. Bir vaqtda alyuminiy yoki magniy o'z ichiga olgan antatsidlarni qo'llash amlodipin farmakokinetikasiga sezilarli ta'sir ko'rsatmaydi. Klinik tadqiqotlarda amlodipinning atorvastatin, digoksin, varfarin yoki tsiklosporin farmakokinetikasiga ta'siri kuzatilmagan. Amlodipin (10 mg) va simvastatin (80 mg)ni uzoq muddat bir vaqtda qabul qilish qon plazmasidagi simvastatin konsentratsiyasini faqat simvastatin qabul qilishga nisbatan 77% ga oshiradi. Amlodipin qabul qilayotgan bemorlarda simvastatin dozasi kuniga 20 mg dan oshmasligi kerak. Amlodipin va greypfrut sharbatini bir vaqtda qo'llash tavsiya etilmaydi, chunki ayrim bemorlarda biologik mavjudlikni oshishi va antigipertenziv ta'sirni kuchayishi mumkin. Amlodipin takrolimus yoki tsiklosporinning toksik ta'sirini kuchaytirishi mumkin, shuning uchun tsiklosporin va takrolimusning qon plazmasidagi konsentratsiyasini nazorat qilish va zarurat bo'lganda dozani tuzatish kerak. Olmesartan medoksomilni kalii tejab qoluvchi diuretiklar, kaliy preparatlari, kaliy o'z ichiga olgan oziq-ovqat tuzi almashtirgichlar yoki qon plazmasidagi kaliy miqdorini oshiruvchi boshqa dori vositalari (masalan, NPVP (shu jumladan selektiv TsOG-2 inhibitorlari), immunodepressantlar (masalan, tsiklosporin yoki takrolimus), trimetoprim, APF inhibitorlari, geparinga qo'shimcha) bilan bir vaqtda qo'llash tavsiya etilmaydi. Kerak bo'lganda ushbu preparatlar va olmesartan medoksomilni bir vaqtda qo'llashda qon plazmasidagi kaliy miqdorini diqqat bilan nazorat qilish kerak. Klinik tadqiqotlar ma'lumotlariga ko'ra, APF inhibitorlari, angiotenzin II retseptor antagonislari yoki aliskirenni bir vaqtda qo'llash bilan RAAASning ikki baravar blokadasi arterial gipotenzion, giperkaliyemiya va buyrak funksiyasining pasayishi (shu jumladan o'tkir buyrak yetishmovchiligi rivojlanishi) kabi yon ta'sirlarning yuqori chastotasiga bog'liq. Shunday qilib, APF inhibitorlari, angiotenzin II retseptor antagonislari yoki aliskirenni bir vaqtda qo'llash tavsiya etilmaydi. Olmesartan medoksomil va aliskiren o'z ichiga olgan preparatlarni bir vaqtda qo'llash qandli diabet va buyrak yetishmovchiligi (SKF 60 ml/min/1.73m^2 tananing sirt maydonidan kam) bo'lgan bemorlarda qarshi ko'rsatilgan. Qandli diabetli nefropatiyali bemorlarda APF inhibitorlari va angiotenzin II retseptor antagonislari bir vaqtda qo'llanmasligi kerak. Agar RAAASga ta'sir qiluvchi ikki vositani bir vaqtda qo'llash zarur bo'lsa, ularni shifokor nazorati ostida qo'llash va buyrak funksiyasini, AD ko'rsatkichlarini va qon plazmasidagi elektrolitlarni muntazam ravishda monitoring qilish kerak. Bir vaqtda antatsidlar (magniy va alyuminiy gidroksidi) bilan qo'llashda olmesartan medoksomilning biologik mavjudligi o'rtacha darajada kamayadi. Olmesartan medoksomilning bir vaqtda qo'llanilishi varfarinning farmakokinetikasi va farmakodinamikasiga yoki digoksinning farmakokinetikasiga klinik ahamiyatli ta'sir ko'rsatmaydi. Olmesartan medoksomilni pravastatin bilan sog'lom ko'ngillilar ustida bir vaqtda qo'llash har bir dorining farmakokinetikasiga klinik ahamiyatli ta'sir ko'rsatmagan. APF inhibitorlari va angiotensin II retseptor antagonistlari bilan bir vaqtda qo'llanilganda litining qon plazmasidagi konsentratsiyasi vaqtincha oshishi va toksiklikning namoyon bo'lishi haqida xabarlar mavjud, shuning uchun olmesartan medoksomilni lit preparatlari bilan birgalikda qo'llash tavsiya etilmaydi. Kerak bo'lganda mos keladigan birlashtirilgan terapiya qo'llanilganda litning plazmadagi konsentratsiyasini muntazam ravishda nazorat qilish kerak. Klinik ahamiyatli ta'sirlanishni oldini olish maqsadida olmesartan medoksomilni CYP1A1/2, CYP2A6, CYP2C8/9, CYP2C19, CYP2D6, CYP2E1 va CYP3A4 izofermentlari ishtirokida metabolizmga uchraydigan dori vositalari bilan bir vaqtda qo'llashda ehtiyotkorlik zarur. NPVP, jumladan selektiv bo'lmagan NPVP, selektiv TsOG-2 inhibitorlari va angiotensin II retseptor antagonistlari bilan bir vaqtda asetilsalitsil kislotasi (kuniga 3 g'dan ko'proq) qo'llash o'tkir buyrak yetishmovchiligi rivojlanish xavfini oshirishi mumkin, shuning uchun buyrak funksiyasini nazorat qilish, ayniqsa davo boshlanganida, hamda etarli miqdorda suyuqlik iste'mol qilish tavsiya etiladi. Shu bilan birga, NPVP va angiotensin II retseptor antagonistlarini bir vaqtda qo'llash ularning antigipertenziv ta'sirini susaytirishi va ularning terapevtik samaradorligini qisman yo'qotishi mumkin. Kolestiramin gidroxlorid (o't kislotalarini bog'lovchi vosita) va olmesartan medoksomilni bir vaqtda qo'llash olmesartan medoksomilning sistemali ta'sirini susaytiradi, uning Cmax va T1/2 ni kamaytiradi. Olmesartan medoksomilni kolestiramin gidroxlorid qabul qilishdan kamida 4 soat oldin qabul qilish ushbu o'zaro ta'sirni susaytiradi. Olmesartan medoksomilni kolestiramin gidroxlorid qabul qilishdan kamida 4 soat oldin qabul qilish kerak.

Kombinatsiyalangan gipertenziyaga qarshi preparat, uning tarkibiga angiotenzin II retseptorlari antagonisti — olmesartan medoksomil va sekin kalsiy kanal blokatori — amlodipin kiradi. Ikki faol moddaning kombinatsiyasi sinergik antigipertenziv ta'sirga ega bo‘lib, shuning uchun qon bosimi (QB) har birining alohida qo‘llanilishiga qaraganda ko‘proq pasayadi. 8 hafta davom etgan, 1940 nafar bemor ishtirok etgan ikki tomonlama ko‘r, randomizatsiyalangan, platsebo-nazoratli tadqiqotda preparatning antigipertenziv ta'siri odatda terapiyaning dastlabki 2 haftasida rivojlanishi ko‘rsatilgan. Uchta tadqiqotga ko‘ra, preparat kuniga bir marta qo‘llanganda uning antigipertenziv ta'siri 24 soat davomida saqlanib qolgan, bunda qoldiq/tog‘li nisbat sistolik qon bosimi (SAD) va diastolik qon bosimi (DAD) uchun 71% dan 82% gacha bo‘lgan. Antigipertenziv ta'sir ambulator monitoringda tasdiqlangan va bemorning yoshi va jinsi, shuningdek, diabetning mavjudligidan qat'i nazar bir xil bo‘lgan. Ikki ochiq, randomizatsiyalanmagan kengaytirilgan tadqiqotda preparatning 5 mg + 40 mg dozadagi barqaror samaradorligi bir yil davomida qo‘llangan 49-67% bemorlarda ko‘rsatilgan. Ikki tomonlama ko‘r, randomizatsiyalangan, platsebo-nazoratli tadqiqotda 5 mg dozadagi amlodipinni qo‘shish, agar ilgari (8 hafta davomida) olmesartan medoksomilning 20 mg dozada monoterapiyasi yetarli samarali bo‘lmagan bo‘lsa, 8 hafta ichida SAD va DAD 16,2 va 10,6 mm simob ustuniga kamayishiga olib kelgan (r=0,0006). Shuningdek, maqsadli qon bosimi ko‘rsatkichlariga erishgan bemorlar ulushi (diabetsiz bemorlar uchun <140/90 mm simob ustuni va diabetli bemorlar uchun <130/80 mm simob ustuni) olmesartan medoksomilning 20 mg va amlodipinning 5 mg dozadagi kombinatsion terapiyasida 44,5% ni tashkil etgan, olmesartan medoksomilning 20 mg dozadagi monoterapiyasida esa bu ko‘rsatkich 28,5% bo‘lgan. Boshqa tadqiqotda, agar amlodipinning 5 mg dozada (8 hafta davomida) monoterapiyasi yetarli samarali bo‘lmasa, olmesartan medoksomilning 20 mg (40 mg) dozadagi qo‘shilishi 8 hafta ichida SAD va DADni mos ravishda 15,3 va 9,3 mm simob ustuniga kamaytirishga olib kelgan (40 mg olmesartan medoksomil qo‘shilganda — mos ravishda 16,7 va 9,5 mm simob ustuniga kamaygan) Amlodipinning 5 mg dozada monoterapiyasini davom ettirgan bemorlarda 8 hafta ichida sistolik qon bosimi (SAD) va diastolik qon bosimi (DAD) mos ravishda 9,9 va 5,7 mm simob ustuniga pasaygan. Qon bosimi maqsadli ko'rsatkichlariga erishgan bemorlar ulushi amlodipinning 5 mg dozada monoterapiyasi guruhida 29,9%, 5 mg + 20 mg dozadagi kombinatsiyalangan preparat guruhida 53,5% va 5 mg + 40 mg dozadagi kombinatsiyalangan preparat guruhida 50,5% ni tashkil etgan. 1940 bemor ishtirok etgan, ikki tomonlama ko‘r, randomizatsiyalangan, platsebo-nazoratli 8 haftalik tadqiqotda (71% — yevropeoid irqidan va 29% — boshqa irqlardan) preparatni (uning komponentlarining har qanday dozasi birikmasi bilan) qo‘llash SAD va DAD ni monoterapiyaga qaraganda ancha samarali pasaytirgan. SAD/DADning pasayish darajasi amlodipin/olmesartan medoksomilning qo‘llanilgan dozasiga bog‘liq bo‘lgan: -24/-14 mm simob ustuni (5 mg + 20 mg), -25/-16 mm simob ustuni (5 mg + 40 mg) va -30/-19 mm simob ustuni (10 mg + 40 mg). 5 mg + 40 mg dozada preparatni qo‘llash 5 mg + 20 mg dozaga nisbatan o‘tirgan holatda SAD/DADni qo‘shimcha ravishda 2,5/1,7 mm simob ustuniga kamaytirgan. Xuddi shunday, 10 mg + 40 mg dozada preparatni qo‘llash SAD/DADni o‘tirgan holatda 5 mg + 40 mg dozasiga nisbatan 4,7/3,5 mm simob ustuniga qo‘shimcha ravishda kamaytirgan. Qon bosimining maqsadli ko‘rsatkichlariga erishgan bemorlar ulushi preparatning 5 mg + 20 mg, 5 mg + 40 mg va 10 mg + 40 mg dozalarida mos ravishda 42,5%, 51% va 49,1% ni tashkil qilgan. Amlodipin Amlodipin sekin kalsiy kanallari blokatori bo‘lib, yurak hujayralari va tomirlarning silliq mushak hujayralariga kaltsiy ionlarining transmembran oqimini L-tipli potensialga bog‘liq kanallar orqali bloklaydi. Eksperimental ma'lumotlar amlodipinning dihidropiridinli va nodigidropiridinli bog‘lanish joylari bilan o‘zaro ta'sirini ko‘rsatadi. Amlodipin nisbiy vazoselektivlikka ega bo‘lib, yurak hujayralariga qaraganda tomirlarning silliq mushak hujayralariga ko‘proq ta'sir ko‘rsatadi. Amlodipinning antigipertenziv ta'sir mexanizmi tomirlarning silliq mushaklariga to‘g‘ridan-to‘g‘ri bo‘shashtiruvchi ta'siri bilan bog‘liq bo‘lib, bu tomirlarning periferik qarshiligining kamayishiga va qon bosimining pasayishiga olib keladi. Amlodipin dozaga bog‘liq ravishda arterial gipertenziyasi bo‘lgan bemorlarda qon bosimini uzoq muddat pasaytiradi. Amlodipin birinchi dozasi qabul qilingandan keyin arterial gipotenziya rivojlanishi, uzoq muddatli davolashda taxifilaksiya yoki bekor qilish sindromi haqida ma'lumotlar yo‘q. Arterial gipertenziyasi bo‘lgan bemorlarda amlodipin terapevtik dozada qo‘llanganda qon bosimining pasayishi (bemorning yotgan, o‘tirgan va turgan holatida) kuzatiladi. Uzoq muddatli qo‘llashda qon bosimining pasayishi yurak urish tezligi va qon plazmasidagi katexolaminlar konsentratsiyasining sezilarli o‘zgarishisiz kuzatiladi. Normal buyrak funksiyasiga ega arterial gipertenziyali bemorlarda amlodipin terapevtik dozalarda qo‘llanganda buyrak tomirlarining qarshiligi kamayadi, buyrak filtratsiya tezligi (BFT) oshadi va samarali buyrak qon oqimi kuchayadi, bu esa filtratsiya fraksiyasi va proteinuriya darajasining o‘zgarishsiz qolishiga olib keladi. Yurak yetishmovchiligi bo‘lgan bemorlar orasida hemodinamika bo‘yicha tadqiqotlar va yurak yetishmovchiligi bo‘lgan bemorlar (NYHA tasnifi bo‘yicha II-IV FK) ishtirokidagi klinik tadqiqotlar shuni ko‘rsatdiki, stress-test o‘tkazishda amlodipin bemorlarning holatini yomonlashtirmagan, bu jismoniy yuklamalarni ko‘tarish qobiliyati, chap qorincha chiqarish fraksiyasi, shuningdek klinik belgilari va simptomlari bo‘yicha baholangan. PRAISE tadqiqoti Yurak yetishmovchiligi bo‘lgan bemorlar (NYHA tasnifiga ko‘ra III-IV FK) ishtirokidagi platsebo-nazoratli tadqiqotda (PRAISE), ular digoksin, diuretiklar va AAF ingibitorlarini qabul qilgan, amlodipin yurak yetishmovchiligi bo‘lgan bemorlarda asoratlar rivojlanish xavfini oshirmasligi va umumiy hamda yurak-qon tomir kasalliklari bilan bog‘liq o‘lim xavfini oshirmasligi ko‘rsatilgan. PRAISE-II tadqiqoti Uzoq muddatli platsebo-nazoratli tadqiqot (PRAISE-II) yurak yetishmovchiligi bo‘lgan (NYHA tasnifiga ko‘ra III-IV FK) va klinik simptomlari yoki IBO (ishemik yurak kasalligi) belgilari bo‘lmagan bemorlarda o‘tkazilgan, ular AAF ingibitorlari, digoksin va diuretiklarni qabul qilishgan. Tadqiqot natijalari shuni ko‘rsatdiki, amlodipinni qo‘llash umumiy o‘lim darajasi va yurak-qon tomir kasalliklari bilan bog‘liq o‘lim darajasiga ta’sir ko‘rsatmagan. ALLHAT tadqiqoti Ikki tomonlama ko‘r, randomizatsiyalangan tadqiqotda (ALLHAT) amlodipinni (kuniga 2,5-10 mg) yoki lizinoprilni (kuniga 10-40 mg) birlamchi davolash sifatida tiiazid diuretik xlortalidon bilan (kuniga 12,5-25 mg) taqqoslash o‘tkazilgan. Ushbu tadqiqotda 55 yosh va undan katta bo‘lgan va yengil yoki o‘rtacha og‘irlikdagi arterial gipertenziyaga ega bo‘lgan 33 357 nafar bemor ishtirok etgan va o‘rtacha 4,9 yil davomida kuzatilgan. Birlamchi yakuniy nuqtalar orasida IBOga ega bemorlarda o‘lim yoki o‘limsiz miokard infarkti bo‘lgan. Tadqiqot natijalariga ko‘ra, amlodipin va xlortalidon guruhlari o‘rtasida birlamchi yakuniy nuqtaga ta’sirida statistik jihatdan ahamiyatli farqlar aniqlanmagan. Shuningdek, ushbu guruhlar o‘rtasida umumiy o‘lim ko‘rsatkichlarida ham sezilarli farq kuzatilmagan. Olmesartan medoksomil Olmesartan medoksomil angiotenzin II (AT1 turi) retseptorlarining kuchli va aniq antagonisti hisoblanadi. Angiotenzin II RAAS (renin-angiotenzin-aldosteron tizimi) ning asosiy vazofaol komponenti bo‘lib, AT1 retseptorlari orqali arterial gipertenziya patofiziologiyasida muhim rol o‘ynaydi. Olmesartan angiotenzin II ni AT1 retseptorlari bilan bog‘lanishini oldini olib, uni to‘qimalardagi (shu jumladan, qon tomirlarining silliq mushaklari va buyrak usti bezlari) vazokonstriktor ta’sirini bloklaydi, shuningdek, angiotenzin II ning aldosteron sekretsiyasiga ta’siriga bog‘liq bo‘lgan ta’sirlarini ham to‘xtatadi. Olmesartanning AT1-retseptorlariga nisbatan aniq antagonizmi plazmada renin, angiotenzin I va II faolligining oshishiga, shuningdek, plazmadagi aldosteron kontsentratsiyasining pasayishiga olib keladi. Arterial gipertenziyada olmesartan medoksomil dozaga bog‘liq holda uzoq muddatli qon bosimini pasaytiruvchi ta’sir ko‘rsatadi. Birinchi dozani qabul qilgandan keyin arterial gipotenziya rivojlanishi, uzoq muddatli davolashda taxifilaksiya yoki bekor qilish sindromi haqida ma’lumotlar mavjud emas. Olmesartan medoksomilni kuniga bir marta qabul qilish 24 soat davomida samarali va yumshoq antigipertenziv ta’sir ko‘rsatadi. Sutkalik dozani ikkiga bo‘lib qabul qilish, kunlik dozani birdaniga qabul qilish bilan bir xil antigipertenziv ta’sir ko‘rsatadi. Olmesartanning antigipertenziv ta’siri odatda 2 hafta ichida boshlanadi, maksimal samarasi esa taxminan 8 hafta ichida rivojlanadi. ROADMAP tadqiqoti 4447 nafar 2-tip qandli diabet, normal albuminuriya va kamida bitta qo‘shimcha yurak-qon tomir xavf omiliga ega bemorlar ishtirok etgan randomizatsiyalangan ROADMAP tadqiqotida olmesartanning mikroalbuminuriyaga qadar bo‘lgan vaqtni uzaytirish qobiliyati baholangan. Tadqiqot davomida (median kuzatish muddati 3,2 yil) bemorlar olmesartan yoki platsebo qabul qilishgan, boshqa antigipertenziv vositalar (AAF ingibitorlari yoki boshqa angiotenzin II retseptorlari antagonistlarisiz). Tadqiqotning natijalari mikroalbuminuriyaga qadar bo‘lgan vaqtning olmesartan foydasiga 23% ga kamayganligini ko‘rsatdi (OFR 0,770; 95,1% DI: 0,630-0,941; p=0,0104). Yurak-qon tomir asoratlari (ikkinchi darajali yakuniy nuqtalar) olmesartan guruhida 96 bemorda (4,3%), platsebo guruhida esa 94 bemorda (4,2%) qayd etilgan. ORIENT tadqiqoti Yaponiya va Xitoyda o‘tkazilgan ORIENT tadqiqotida olmesartanning 2-tip qandli diabet va yaqqol ifodalangan nefropatiyaga ega 577 nafar bemorlarda buyrak va yurak-qon tomir natijalariga ta’siri o‘rganilgan. Tadqiqot davomida (median kuzatish muddati 3,1 yil) bemorlar olmesartan yoki platsebo qabul qilishgan, bu boshqa antigipertenziv vositalarni, shu jumladan AAF ingibitorlarini o‘z ichiga olgan. Birlamchi kombinatsiyalangan yakuniy nuqta (plazmada kreatinin kontsentratsiyasining ikki baravar oshishi, buyrak yetishmovchiligining terminal bosqichiga yetishishi yoki barcha sabablar bo‘yicha o‘lim holatining birinchiligi) olmesartan guruhida 116 bemorda (41,1%) va platsebo guruhida 129 bemorda (45,4%) kuzatilgan (OFR 0,97; 95% DI: 0,75-1,24; p=0,791).

Buyurtma bo‘yicha tarjima qilingan matn: Og‘iz orqali qabul qilingandan keyin preparatdagi olmesartan va amlodipinning qon plazmasidagi Сmax qiymati mos ravishda 1,5-2 soat va 6-8 soatda erishiladi. Kombinatsiyalangan preparat tarkibidagi olmesartan medoksomil va amlodipinning so‘rilish tezligi va darajasi bu komponentlarning monopreparatlar sifatidagi so‘rilish tezligi va darajasiga mos keladi. Ovqat qabul qilish bir vaqtning o‘zida olmesartan medoksomil va amlodipin biokiraolishligiga ta’sir qilmaydi. Amlodipin Og‘iz orqali terapevtik dozada qabul qilinganda amlodipin yaxshi so‘riladi, Сmax ga erishish vaqti qabul qilingandan keyin 6-12 soatni tashkil etadi. Uning mutlaq biokiraolishligi taxminan 64-80% ni tashkil qiladi. Ta’sir hajmi (Vd) taxminan 21 l/kg ni tashkil qiladi. In vitro sharoitida qon oqimidagi amlodipinning plazma oqsillari bilan bog‘lanishi taxminan 97,5% ni tashkil etadi. Ovqat qabul qilish amlodipinning so‘rilishiga sezilarli ta’sir ko‘rsatmaydi. Amlodipin jigar tomonidan sezilarli darajada metabolizmga uchraydi va natijada nofaol metabolitlar hosil bo‘ladi; boshlang‘ich moddaning 10% va metabolitlarning 60% si buyrak orqali chiqariladi. Preparatning bir martalik qabulidan so‘ng plazmadan terminal fazadagi yarim chiqarilish davri (T1/2) taxminan 35-50 soatni tashkil etadi. Olmesartan Medoksomil Olmesartan medoksomil prodrug hisoblanadi. Oshqozon-ichak traktidan so‘rilish jarayonida u ichak shilliq qavatida va portal qon oqimida fermentlar (esterazlar) ta’sirida tezda farmakologik faol metabolitga aylanadi. Olmesartan medoksomil o‘zgarmagan ko‘rinishda yoki medoksomil fragmenti bilan qon plazmasida va/yoki najasda aniqlanmaydi. Olmesartanning biokiraolishligi o‘rtacha 25,6% ni tashkil etadi. Ovqat qabul qilish bir vaqtning o‘zida olmesartanning biokiraolishligiga sezilarli ta’sir ko‘rsatmaydi, shu sababli olmesartan medoksomil ovqat qabul qilishdan qat’i nazar qabul qilinishi mumkin. Qon plazmasida olmesartanning Сmax qiymatiga o‘rtacha olmesartan medoksomil ichga qabul qilinganidan keyin 2 soatda erishiladi va bir martalik doza 80 mg gacha oshirilganda taxminan chiziqli tarzda oshadi. Olmesartan uchun qon plazmasi oqsillari bilan yuqori bog‘lanish darajasi xos (99,7%), ammo yuqori bog‘lanish xususiyatiga ega boshqa dori vositalari bilan bir vaqtda qo‘llanganda oqsillar bilan bog‘lanish darajasining klinik ahamiyatga ega darajada o‘zgarish ehtimoli past (bunga olmesartan va varfarin orasida klinik ahamiyatga ega o‘zaro ta’sirning yo‘qligi dalildir). Olmesartanning qon hujayralari bilan bog‘lanish darajasi ahamiyatsiz. Vena ichiga kiritilganidan so‘ng o‘rtacha ta’sir hajmi (Vd) past bo‘lib, 16-29 l ni tashkil etadi. Muvozanat holatiga preparatning birinchi bir necha dozalarini qabul qilgandan keyin erishiladi; 14 kun davomida takroriy qo‘llashda qo‘shimcha kümülyatsiya kuzatilmaydi. Umumiy plazma klirensi odatda 1,3 l/soatni (variatsiya koeffitsienti - 19%) tashkil qiladi va jigar qon oqimiga (taxminan 90 l/soat) nisbatan nisbatan past hisoblanadi. Olmesartan ikki yo‘l orqali chiqariladi. Bir martalik ichga qabul qilingandan keyin olmesartan medoksomil izotopi bilan belgilanganda 14C moddasi radioaktiv moddaning 10-16% buyrak orqali chiqarilgan (katta qismi olmesartan medoksomil qabul qilingandan keyin 24 soat davomida), qolgan radioaktiv modda ichak orqali chiqariladi. Biokiraolishligi 25,6% ni tashkil qilishini hisobga olsak, so‘rilgan olmesartanning taxminan 40% buyrak orqali, taxminan 60% esa gepatobiliar tizim orqali chiqariladi. Chiqarilgan radioaktiv modda olmesartan sifatida kuzatilgan. Buyurtma bo‘yicha tarjima qilingan matn: Boshqa metabolitlar aniqlanmagan. Olmesartanning ichak-jigar retsirkulyatsiyasi minimaldir. Olmesartanning yarim chiqarilish davri (T1/2) ichga qayta-qayta qabul qilingandan keyin 10-15 soatni tashkil etadi. Buyrak klirensi taxminan 0,5-0,7 l/soatni tashkil etadi va preparat dozasiga bog‘liq emas. Olmesartanning farmakokinetik ko‘rsatkichlari jinsga qarab klinik ahamiyatli farqlanmagan. Maxsus guruhdagi bemorlarda farmakokinetika Qon plazmasida amlodipinning Сmax ga erishish vaqti yosh bemorlar va keksalar o‘rtasida farq qilmaydi. Keksalarda amlodipin klirensining pasayishi kuzatiladi, bu esa AUC ning ortishi va T1/2 ning uzayishiga olib keladi. Arterial gipertenziyasi bo‘lgan keksalar (65-75 yosh) va yoshi katta (75 yoshdan oshgan) bemorlarda olmesartan uchun muvozanat holatidagi AUC mos ravishda 35% va 44% ga yuqoridir, bu qisman yoshi kattalashgani sayin buyrak funksiyasining pasayishi bilan bog‘liq bo‘lishi mumkin. Buyrak yetishmovchiligi amlodipinning farmakokinetikasiga sezilarli ta’sir ko‘rsatmaydi. Qon plazmasidagi amlodipin konsentratsiyasi o‘zgarishlari buyrak funktsiyasi buzilish darajasi bilan korrelyatsiyalanmaydi. Amlodipin dializ paytida organizmdan chiqarilmaydi. Buyrak yetishmovchiligiga ega bo‘lgan bemorlarda olmesartanning AUC ko‘rsatkichi yengil, o‘rtacha va og‘ir darajadagi buyrak yetishmovchiligi bilan solishtirilganda mos ravishda taxminan 62%, 82% va 179% ga oshadi. Amlodipinning jigar yetishmovchiligi bo‘lgan bemorlarda klinik qo‘llash tajribasi cheklangan. Ushbu guruh bemorlarda amlodipin klirensining pasayishi va T1/2 ning uzayishi kuzatiladi, bu esa AUC ning taxminan 40-60% ga oshishiga olib keladi. Ichga bir martalik qabul qilingandan keyin olmesartanning AUC ko‘rsatkichi sog‘lom ko‘ngillilarga nisbatan yengil va o‘rtacha darajadagi jigar yetishmovchiligiga ega bemorlarda mos ravishda 6% va 65% ga yuqoriroq bo‘lgan. Preparatni ichga bir martalik qabul qilganidan so‘ng 2 soat o‘tgach olmesartanning bog‘lanmagan fraksiyasi sog‘lom ko‘ngillilarda, yengil va o‘rtacha darajadagi jigar yetishmovchiligiga ega bemorlarda mos ravishda 0,26%, 0,34% va 0,41% ni tashkil etgan. Ichga qayta-qayta qabul qilinganda o‘rtacha darajadagi jigar yetishmovchiligi bo‘lgan bemorlarda olmesartanning AUC sog‘lom ko‘ngillilardan iborat nazorat guruhiga nisbatan 65% ga yuqori bo‘lgan. Olmesartanning o‘rtacha Сmax qiymatlari jigar yetishmovchiligi bo‘lgan bemorlar va sog‘lom ko‘ngillilarda o‘xshash bo‘lgan. Olmesartanning katta qismi gepatobiliar tizim orqali chiqarilishi tufayli, preparatni o‘t yo‘llari obstruktsiyasi bo‘lgan bemorlarga qo‘llash mumkin emas.

Essensial gipertenziya (olmesartan medoksomil yoki amlodipin bilan monoterapiya samara bermagan hollarda).

Qo‘llash usuli va aniq preparatning dozalash tartibi uning chiqarilish shakli va boshqa omillarga bog‘liq. Optimal dozalash tartibini shifokor belgilaydi. Foydalanilayotgan dori shaklini aniq preparatning ko‘rsatmalariga va dozalash rejimiga qat‘iy rioya qilish kerak.

Homiladorlik davrida preparatni qo'llash bo'yicha ma'lumotlar yo'q. Ammo, RAASga bevosita ta'sir qiluvchi dori vositalarining og'ir teratogen ta'siri haqidagi mavjud xabarlarni inobatga olgan holda, preparatni homiladorlik davrida qo'llash mumkin emas. Agar angiotenzin II retseptorlari antagonistlari homiladorlikning ikkinchi va uchinchi trimestrida qo'llangan bo'lsa, homilaning buyrak funktsiyasi va bosh suyagi suyaklarining ossifikatsiyasini baholash uchun ultratovush tekshiruvi o'tkazish kerak. Angiotenzin II retseptorlari antagonistlarini qabul qilgan onalarning yangi tug'ilgan chaqaloqlarini arterial gipotenziya va buyrak funktsiyasi buzilishining rivojlanishi bo'yicha kuzatib borish zarur. Cheklangan miqdordagi homilador ayollar ustida olib borilgan kuzatish natijalariga ko'ra, amlodipin yoki boshqa sekin kalsiy kanallari blokatorlari homila holatiga salbiy ta'sir ko'rsatmasligi aniqlangan. Ammo tug'ruq davomiyligi oshishi xavfi mavjud. Homiladorlikni rejalashtirayotgan bemorlarga, agar preparat hayotiy ko'rsatmalarga ko'ra buyurilmagan bo'lsa, homiladorlikda qo'llash xavfsizligi isbotlangan boshqa antihipertenziv preparatlarga o'tish tavsiya etiladi. Kombinatsiyalangan preparat bilan davolanish davomida homiladorlik sodir bo'lsa, uni darhol to'xtatish va kerak bo'lganda homiladorlik davrida qo'llash xavfsizligi isbotlangan muqobil davolanishni buyurish tavsiya etiladi. Olmesartan medoksomilning kalamushlarda ko'krak sutiga o'tishi aniqlangan, ammo odamlar uchun shunday ma'lumotlar yo'q. Ishonchli ma'lumotlarning yo'qligi sababli, emizish davrida preparatni qo'llash taqiqlanadi.

Og‘ir jigar yetishmovchiligi (Chayld-Pyu tasnifi bo‘yicha 9 balldan ortiq), o‘t yo‘llarining obstruktsiyasi va xolestaz holatlarida preparatni qo‘llash mumkin emas. Jigar yetishmovchiligining yengil va o‘rtacha darajalarida (Chayld-Pyu bo‘yicha 9 balldan kam) ehtiyotkorlik bilan qo‘llash tavsiya etiladi.

Og‘ir darajadagi buyrak yetishmovchiligi (KK <20 ml/min) va buyrak transplantatsiyasidan keyingi holatlarda qo‘llash mumkin emas (klinika tajribasi mavjud emas). Yengil va o‘rtacha darajadagi buyrak yetishmovchiligida (KK 20-60 ml/min) ehtiyotkorlik bilan qo‘llanadi.

65 yoshdan oshgan bemorlarga preparatni ehtiyotkorlik bilan tayinlash lozim.