Davolashni boshlashdan oldin bemorning anamnezida biapenem, boshqa karbapenem antibiotiklar va boshqa beta-laktam antibiotiklarga, shuningdek, boshqa allergik shakllarga (allergik rinit, bronxial astma, ürtiker) nisbatan allergik reaksiyalar mavjudligini aniqlash kerak. Karbapenemlar va boshqa beta-laktam antibiotiklar — penisillinlar va sefalosporinlar o‘rtasida qisman o‘zaro allergiya mavjudligi haqida ma’lumotlar bor.
Infuziyani boshlashdan oldin allergik reaksiyalar rivojlanishi ehtimoli tufayli zarur shoshilinch yordam vositalarini tayyorlash lozim. Bemor infuziya jarayonining boshidan oxirigacha tinch holatda bo‘lishi kerak va uning ahvoli, ayniqsa, preparatni kiritishning boshida diqqat bilan kuzatilishi zarur. Agar allergik reaksiya rivojlansa (masalan, diskomfort, og‘izda noxushlik, hushtakli nafas olish, bosh aylanishi, ichak harakatlari, quloqlarda shovqin, terlash), preparat kiritilishini to‘xtatish va tegishli choralar ko‘rish kerak. Jiddiy anafilaktik reaksiyalar zudlik bilan adrenalinni kiritishni talab qiladi. Zarur hollarda kislorod, GKS qo‘llash va nafas olish funksiyasini qo‘llab-quvvatlash (shu jumladan intubatsiya) kerak.
Agar quyidagi simptomlar paydo bo‘lsa: isitma, eritema, qichishish, ko‘zlarning giperemiyasi, stomatit va boshqalar, preparatni qo‘llashni to‘xtatish va tegishli davolashni boshlash kerak.
Davolash davrida bemorning holatini sinchkovlik bilan kuzatish kerak. Agar isitma, yo‘tal, jismoniy zo‘riqish paytida nafas qisishi, nafas olishda qiyinchilik kabi simptomlar paydo bo‘lsa, imkon qadar tezroq ko‘krak qafasi rentgenografiyasini o‘tkazish kerak. Agar interstitsial pnevmoniya yoki o‘pka eozinofil infiltratsiyasi belgilari mavjud bo‘lsa, preparatni qo‘llashni to‘xtatish va GKS ni o‘z ichiga olgan tegishli davolashni tayinlash kerak.
Ko‘pgina keng ta’sir doirasiga ega antibakterial preparatlar bilan davolashda Clostridium difficile bilan bog‘liq diareya rivojlanishi mumkin, bu diareya yengil yoki og‘ir shaklda kechishi mumkin, hatto o‘lim bilan yakunlanishi ham mumkin. Biapenem bilan davolash davomida diareya paydo bo‘lsa, Clostridium difficile bilan bog‘liq diareya tashxisini tasdiqlash kerak. Ushbu holat rivojlanishini aniqlash uchun bemorni sinchkovlik bilan kuzatish lozim, chunki antibakterial preparatlarni qo‘llash to‘xtatilgandan keyin 2 oydan ortiq vaqt o‘tgach ham ushbu holatlar qayd etilgan. Agar Clostridium difficile bilan bog‘liq diareya gumon qilinsa yoki tasdiqlansa, Clostridium difficile ni bostirish uchun mo‘ljallanganlardan tashqari antibakterial preparatlar bekor qilinishi kerak. Ichak peristaltikasini sekinlashtiruvchi preparatlarni qo‘llash mumkin emas.
Kuchli infeksiyalarga qarshi kurashda biapenemning samaradorligini saqlab qolish va rezistentlik rivojlanishining oldini olish uchun preparat klinik amaliyotda faqat biapenemga sezgir mikroorganizmlar keltirib chiqargan infektsiyalarni davolashda qo‘llanilishi kerak va davolash kursi zarur minimal muddat bilan cheklanishi lozim.
Bemor holatini superinfektsiya rivojlanishi mumkinligiga e’tibor qaratish kerak va bunday holatda tegishli choralar ko‘rish zarur.
Biapenemni markaziy asab tizimi kasalliklari bo‘lgan bemorlarda ehtiyotkorlik bilan qo‘llash kerak, chunki bu holatlar tutqanoqlarga moyillikni oshiradi, tutqanoq faoliyatining pasayishiga olib keladi va anamnezida epilepsiyasi bo‘lgan bemorlarda, shuningdek, buyrak faoliyati buzilgan bemorlarda ehtiyotkorlikni talab qiladi. Davolash davomida bemorning holatini sinchkovlik bilan kuzatish kerak. Agar CNS bilan bog‘liq simptomlar paydo bo‘lsa, preparatni qo‘llashni darhol to‘xtatish va tegishli choralar ko‘rish kerak.
Biapenemni qo‘llash fonida jigar faoliyati buzilish xavfi (transaminazlar faolligining oshishi, giperbilirubinemiya, sariqlik, fulminant gepatit) mavjudligi sababli bemorning holatini nazorat qilish va jigar faoliyatini laborator tekshiruvlardan o‘tkazish kerak. Ushbu simptomlar paydo bo‘lganda biapenemni qo‘llashni zudlik bilan to‘xtatish va tegishli davolashni boshlash kerak.
Biapenem bilan davolash davomida bemorning buyrak funksiyasini muntazam tekshirish va laborator tekshiruvlardan o‘tkazish kerak. Agar buyrak faoliyati buzilishlari aniqlansa (o‘tkir buyrak yetishmovchiligi va boshqa og‘ir buyrak kasalliklari), biapenemni qo‘llashni to‘xtatish va tegishli davolashni boshlash kerak.
Davolash davomida qon laborator tahlillari o‘tkazilishi kerak. Agar agranulositoz, panцitopeniya, leykopeniya, trombocitopeniya yoki gemolitik anemiya aniqlansa, biapenem qo‘llash to‘xtatilishi kerak va tegishli davolash qo‘llanilishi zarur. Qariyalarda ko‘plab fiziologik funksiyalar kamayganligi sababli, nojo‘ya ta’sirlarning kuchayish xavfi yuqori ekanini hisobga olish kerak. Bu guruh bemorlarda K vitamini tanqisligi natijasida qon ketishiga moyillik oshishi mumkin.
Yutish qiyin bo‘lgan yoki parenteral ovqatlanishda bo‘lgan, umumiy holati yomon bemorlarda bemorning holatini diqqat bilan kuzatish kerak, chunki K vitamini yetishmovchiligi simptomlari paydo bo‘lishi mumkin.
Biapenemni qo‘llashda siydikdagi glyukoza konsentratsiyasini aniqlashda Benedikt, Feling yoki KliniTest reaktivlaridan foydalanganda yolg‘on musbat natijalar olinishi mumkin. Biapenemni qo‘llaganda Kumbs sinamasida ham yolg‘on musbat natijalar olinishi mumkin.
Transport vositalari va mexanizmlarni boshqarish qobiliyatiga ta’siri
Biapenemni qo‘llashda nojo‘ya ta’sirlar rivojlanishi, psixomotor reaksiyalar tezligiga ta’sir qilishi, transport vositalarini boshqarish va mexanizmlar bilan ishlash qobiliyatiga salbiy ta’sir ko‘rsatishi mumkin.