Бонспри®

-

Бонспри®

buyrak faoliyatining og‘ir buzilishi (KK <30 ml/min); homiladorlik, emizish davri (ko‘krak suti bilan boqish); bolalar va o‘smirlar yoshi 18 yoshgacha; ofatumumabga yuqori sezuvchanlik.

Ofatumumabni ehtiyotkorlik bilan qo‘llash kerak, agar anamnezda V gepatiti, o‘pka funksiyasining buzilishi yoki yurak kasalliklari mavjud bo‘lsa. Anafilaktoid reaksiyalar rivojlanish ehtimoli tufayli ofatumumab infuziyasi favqulodda yordam uchun zarur bo‘lgan asbob-uskunalar va dori vositalari mavjud sharoitda amalga oshirilishi kerak. Ofatumumab qabul qilishda infuziyaga reaksiyalar kuzatilishi mumkin, bu vaqtincha davolanishni to‘xtatishni yoki bekor qilishni talab qilishi mumkin. Reaksiyalarni yengillashtirish uchun premedikatsiya qo‘llanilishi mumkin, ammo bu hatto birinchi infuziya paytida ham reaksiyalar rivojlanishi mumkin. Infuziyaga reaktsiyalar quyidagilarni o‘z ichiga olishi mumkin: anafilaktik reaktsiyalar, yurak-qon tomir tizimi tomonidan nojo‘ya ta’sirlar, sovuq qotishi, yo‘tal, sitokinlar ajralishi sindromi, diareya, nafas qisilishi, charchoq, qizarish, arterial bosimning ko‘tarilishi yoki tushishi, ko‘ngil aynishi, og‘riq, isitma, toshma va eshakemi. Premedikatsiya o‘tkazilgan bo‘lsa ham, ofatumumab qabul qilinganda jiddiy infuziya reaksiyalari, jumladan sitokinlar ajralishi sindromi rivojlanishi holatlari qayd etilgan. Jiddiy reaksiyalar paydo bo‘lsa, darhol infuziyani to‘xtatish va simptomatik davolashni o‘tkazish kerak. Reaksiyalar ko‘pincha birinchi infuziya kunida rivojlanadi va keyingi infuziyalarda ularning og‘irligi kamayadi. O‘pka funktsiyasi buzilgan bemorlarda infuziya reaktsiyalari bilan bog‘liq nafas olish tizimi asoratlari xavfi yuqori bo‘lishi mumkin, shuning uchun ofatumumab infuziyasi paytida nafas olish faoliyatini sinchkovlik bilan kuzatish kerak. Proressiv multifokal leykoensefalopatiya (PML) tashxisini har qanday nevrologik simptomatikasi rivojlanayotgan bemorlarda yoki ilgari mavjud bo‘lgan nevrologik simptomatikasi o‘zgarayotgan bemorlarda istisno qilish kerak. PMLga shubha tug‘ilganda, ofatumumab bilan davolashni to‘xtatish va nevrolog bilan maslahatlashish lozim. Vaktsinatsiya Ofatumumab bilan davolash paytida jonli zaiflashtirilgan yoki inaktivlangan vaktsinalar bilan emlash xavfsizligi va immun javobni rivojlantirish qobiliyati o‘rganilmagan. B hujayralari miqdori kamayishi sababli vaktsinatsiyaga javob zaiflashishi mumkin. Ofatumumab bilan davolanayotgan bemorlarda vaktsinatsiya qilishdan oldin foyda/xavf nisbatini baholash lozim. Infeksiya xavfi mavjudligi sababli, ofatumumab terapiyasi davomida yoki undan keyin B-limfotsitlar soni normallashguncha jonli zaiflashtirilgan vaktsinalarni kiritishdan saqlanish kerak. Gepatit B Ofatumumab qabul qilayotgan bemorlarda immunosupressiv ta’sir tufayli V gepatit virusi (HBV) bilan kasallanish yoki reaktivatsiya xavfi ortadi, bu ba’zan o‘limga olib kelishi mumkin. Ofatumumab bilan davolashni boshlashdan oldin HBV bilan bog‘liq kasalliklar rivojlanish xavfi yuqori bo‘lgan bemorlarni aniqlash kerak. HBV tashuvchilari ofatumumab bilan davolanish davomida va terapiya tugaganidan keyin 6-12 oy davomida HBV faolligini aniqlash uchun laboratoriya va klinik belgilarni diqqat bilan kuzatish kerak. V gepatiti rivojlangan bemorlarda ofatumumab bilan davolashni to‘xtatish va tegishli antivirus terapiyani o‘tkazish kerak. Faol V gepatiti bo‘lgan bemorlarda ofatumumab qo‘llash xavfsizligi to‘g‘risidagi ma’lumotlar etarli emas. Yurak va boshqa tizimlar Anamnezida yurak kasalliklari bo‘lgan bemorlarni diqqat bilan kuzatish kerak. Agar bemorlarda jiddiy yoki hayot uchun xavfli yurak ritmi buzilishi rivojlansa, ofatumumab bilan davolash to‘xtatilishi kerak. Davolanishning boshida qorin og‘rig‘iga shikoyat qilgan bemorlarni sinchiklab tekshirish va zarur bo‘lsa, tegishli terapiya buyurish lozim. Ofatumumab CD20-pozitiv limfotsitlar bilan bog‘lanadi, shuning uchun davolanish vaqtida muntazam ravishda qon tahlili o‘tkazish kerak. Agar sitopeniya rivojlansa, tahlillarni ko‘proq o‘tkazish talab qilinadi va zarur hollarda sitopeniya uchun tegishli davolashni boshlash kerak. Transport vositalarini boshqarish Ofatumumab qabul qilish paytida transport vositalarini boshqarish yoki yuqori diqqat talab qiladigan faoliyatni bajarish imkoniyatini ko‘rib chiqishda bemorning klinik holati va preparatning nojo‘ya ta’sir profili hisobga olinishi kerak.

Ofatumumabni immunsupressiv faoliyatga ega dori vositalari bilan bir vaqtda qo'llash infeksion kasalliklarning rivojlanish xavfini oshirishi mumkin.

O‘simtaga qarshi preparat. Ofatumumab inson monoklonal antitelosi bo‘lib, CD20 molekulasining katta va kichik hujayradan tashqaridagi halqalari bilan o‘zaro ta'sir qiladi. CD20 molekulasi V-limfotsitlarda, pre-V hujayralardan to yetilgan V-limfotsitlargacha, shuningdek, V-hujayrali o‘simta hujayralarida ekspressiyalanadigan transmembran fosfoprotein hisoblanadi. V-hujayrali o‘simtalar xronik limfotsitar leykoz (XLL) (odatda past darajada CD20 ekspressiyasi bilan kechadi) va noxodjkin limfomalarni o‘z ichiga oladi (90% dan ortiq o‘simtalarda CD20 ekspressiyasi yuqori bo‘ladi). Ofatumumab CD20 molekulasi bilan bog‘langanida molekula hujayra membranasida qoladi, uning yuzasidan olib tashlanmaydi yoki hujayra ichiga kirmaydi (internalizatsiya). Ofatumumab CD20 molekulasining membranaga yaqin joylashgan epito‘pi bilan bog‘lanib, hujayra yuzasida komplementning bog‘lanishi va faollashishini keltirib chiqaradi, bu esa komplementga bog‘liq sitotoksik reaksiya va o‘simta hujayrasining lizisiga olib keladi. Ofatumumab yuqori darajada ekspressiyalanadigan komplementdan himoyalovchi oqsillar bilan birga hujayralarning kuchli lizisini keltirib chiqarishi ko‘rsatilgan. Bundan tashqari, ofatumumab antiteloga bog‘liq hujayrali sitotoksiklik mexanizmi orqali hujayralar o‘limini keltirib chiqaradi. Ofatumumab CD20 ekspressiyasi yuqori yoki past bo‘lgan hujayralarni, shuningdek, rituksimabga chidamli hujayralarni lizis qilishini ko‘rsatdi. Gematologik o‘simtali bemorlarda birinchi ofatumumab kiritilishidan keyin qon plazmasidagi V-hujayralar miqdori kamaydi. XLL bilan kasallangan, oldingi davolashga chidamli bemorlarda, birinchi kiritilishdan keyin V-hujayralar 22% ga, sakkizinchi infuziyadan keyin esa 92% ga kamaydi. Ko‘pchilik bemorlarda davolash kursi davomida V-hujayralar miqdori past bo‘lib qoldi, lekin keyinchalik asta-sekin oshdi (hatto davolash kursi tugaganidan uch oy o‘tib ham V-hujayralar miqdori davolashdan oldingiga nisbatan 69% ga past bo‘lgan). Ofatumumab kabi oqsil preparatlar immun javobni keltirib chiqarishi mumkin, ammo ofatumumabga qarshi antitelolar paydo bo‘lishi kamroq bo‘lishi mumkin, chunki ofatumumab inson antitelosi bo‘lib, u V-hujayralar o‘limini keltirib chiqaradi. Asosiy klinik tadqiqotda 82 nafar bemorda, ofatumumabning qon plazmasidagi konsentratsiyalari juda past bo‘lgani uchun antitelolar aniqlanmagan (ularning 81 nafari kamida 8 infuziya olgan, 61 nafari esa 12 infuziya olgan).

Ofatumumab Ofatumumabning zardobdagi maksimal konsentratsiyalari odatda yuborish oxirida yoki darhol keyin kuzatilgan. Preparatning farmakokinetikasi ma’lumotlari ilgari davolashga chidamli bo‘lgan surunkali limfotsitik leykemiya (SLL) bilan kasallangan 146 bemorda olingan. Geometrik o‘rtacha Cmax birinchi yuborishda (300 mg) 63 mkg/ml ni, sakkizinchi haftalik yuborishda (yettinchi marta 2000 mg doza bilan) geometrik o‘rtacha Cmax 1482 mkg/ml, AUC(0-∞) esa 674,463 mkg×soat/ml ni tashkil etdi; o‘n ikkinchi marta (to‘rtinchi oylik yuborishda 2000 mg dozada) Cmax 881 mkg/ml va AUC(0-∞) 265,707 mkg×soat/ml edi. Ofatumumabning taqsimlanish hajmi kichik bo‘lib, turli doza va tadqiqotlarda o‘rtacha Vd 1,7 dan 5,1 l gacha o‘zgarib turadi. Ofatumumab peptidlar va alohida aminokislotalar hosil qilish uchun proteolitik fermentlar bilan parchalanadigan oqsil bo‘lib, biotransformatsiya odatiy usullarida o‘rganilmagan. Ofatumumab ikki yo‘l bilan chiqariladi: nishon bilan bog‘liq bo‘lmagan holda, boshqa IgG molekulalari kabi va nishon bilan o‘zaro ta’siri tufayli, ya’ni B-hujayralar bilan bog‘lanishi orqali. Dastlabki yuborishdan keyin tez va barqaror CD20+ B-hujayralar sonining kamayishi kuzatiladi, shuning uchun keyingi yuborishlarda preparat sezilarli darajada kam miqdordagi CD20+ hujayralar bilan bog‘lanadi. Natijada, keyingi yuborishlarda ofatumumabning klirensi pastroq bo‘ladi va yarim chiqarilish vaqti (T1/2) birinchi yuborishdagiga nisbatan ancha yuqori bo‘ladi; haftalik takroriy yuborishlarda AUC va Cmax qiymatlari birinchi yuborishga asoslangan taxminiy to‘planishga nisbatan sezilarli darajada ko‘proq oshadi. SLL bilan kasallangan bemorlar bo‘yicha o‘tkazilgan tadqiqotlarda o‘rtacha klirens (KL) va yarim chiqarilish davri (T1/2) birinchi yuborishdan keyin mos ravishda 64 ml/soat (4,3-1122 ml/soat oralig‘ida) va 1,3 kun (0,2-6 kun oralig‘ida); to‘rtinchi yuborishdan keyin 8,5 ml/soat (1,3-41,5 ml/soat oralig‘ida) va 11,5 kun (2,3-30,6 kun oralig‘ida); sakkizinchi yuborishdan keyin 9,5 ml/soat (2,2-23,7 ml/soat oralig‘ida) va 15,8 kun (8,8-61,5 kun oralig‘ida); va o‘n ikkinchi yuborishdan keyin 10,1 ml/soat (3,3-23,6 ml/soat oralig‘ida) va 13,9 kun (9-29,2 kun oralig‘ida) edi.

Fludarabin va/yoki alemtuzumabni o‘z ichiga olgan avvalgi terapiya samarasi yo‘q bo‘lgan holatlarda surunkali limfotsitar leykoz davolash.

Homiladorlik va emizish davrida qo'llash mumkin emas.