Buyrak yetishmovchiligi rivojlanish xavfi mavjud bo‘lgan bemorlarga, jumladan, buyrak kasalliklari, qandli diabet, 65 yoshdan katta, suvsizlanish holati, sepsis mavjud bo‘lganda, shuningdek, nefrotoksik terapiya qabul qilayotgan bemorlarga preparatni eng kam tavsiya etilgan dozada va tezligi 8 mg/kg/min (0,08 ml/kg/min) dan kam bo‘lganda kiritish kerak. Preparatni kiritishni boshlashdan oldin, bemorda suvsizlanishni aniqlash uchun suv balansini nazorat qilish kerak. Buyrak funksiyasini muntazam ravishda nazorat qilish, ayniqsa, buyrak yetishmovchiligi rivojlanish xavfi yuqori bo‘lgan bemorlarda muhimdir. Davolashni boshlashdan oldin buyraklarning funksional holatini, jumladan, qondagi siydik azoti va kreatinin miqdorini aniqlash kerak. Shu kabi tadqiqotlarni davolash jarayonida ham o‘tkazish maqsadga muvofiqdir. Agar buyrak funksiyasida o‘zgarish aniqlansa, davolashni to‘xtatish kerak. Bemorni siydik ajratish hajmining kamayishi, tana vaznining to‘satdan oshishi, shishlarning paydo bo‘lishi va/yoki sayoz nafas olish holatlari haqida darhol shifokorni xabardor qilish zarurligi haqida ogohlantirish kerak. Juda kam hollarda, immunoglobulinni tomir ichiga kiritgandan keyin bir necha soatdan 2 sutkagacha bo‘lgan intervalda kuchli bosh og‘rig‘i, bo‘yinning mushaklarining rigidligi, uyquchanlik, isitma, yorug‘likdan qo‘rqish, ko‘z harakatlantirishda og‘riq, ko‘ngil aynishi va qayt qilish bilan tavsiflanadigan aseptik meningit sindromi rivojlanadi. Orqa miya suyuqligida pleyotsitoz (bir necha ming/mm3 gacha), asosan granulotsitlar hisobiga va oqsil miqdorining oshishi aniqlanadi. Ushbu sindrom odatda yuqori dozalarda immunoglobulin qabul qilgan bemorlarda uchraydi. Preparatni qo‘llashni to‘xtatgandan keyin to‘liq sog‘ayish, qolgan asoratlarsiz ro‘y beradi. Gamimun N preparatidagi antitanachalar qizamiq, parotit va qizilcha vaksinalari bilan immunizatsiya paytida immunitetning rivojlanishini bostirishi mumkin, shuning uchun bu vaksinalarni oxirgi davolashdan kamida 6 oy o‘tgach qo‘llash mumkin.