Arterial gipotenziya barcha klinik oqibatlari bilan ushbu kombinatsiyani qabul qilganidan keyin og‘ir yurak yetishmovchiligi, giponatriemiya, og‘ir buyrak yetishmovchiligi, arterial gipertenziya yoki chap qorincha disfunktsiyasi bo‘lgan bemorlarda, ayniqsa, gipovolemiya holatida kuzatilishi mumkin. Bu holat diuretiklar, tuzsiz dieta, diareya, qusish yoki gemodializ natijasida yuzaga keladi. Arterial gipotenziya rivojlanganida bemorni past yostiqqa yotqizish va zarurat tug‘ilganda O‘OKni 0.9% natriy xlorid eritmasi infuziyasi orqali tuzatish kerak. Birinchi dozadan keyin rivojlangan arterial gipotenziya keyingi davolashga qarshi ko‘rsatma emas.
Ishemik yurak kasalligi (IYuK), aniq ifodalangan serebrovaskulyar kasalliklar, aortal stenoz yoki chap qorincha chiqishi yo‘llaridan qon chiqishiga to‘sqinlik qiluvchi idiopatik gipertrifikatsion obstruktiv subaortal stenozi, aniq ifodalangan ateroskleroz, shuningdek, arterial gipotenziya va yurak, miya hamda buyraklar qon ta’minotining buzilishi xavfi tufayli keksa yoshdagi bemorlarda ehtiyotkorlik talab qilinadi.
Davolash davrida elektrolitlar balansidagi buzilishlarni o‘z vaqtida aniqlash va zarur choralarni ko‘rish uchun qondagi elektrolitlar konsentratsiyasini muntazam nazorat qilish talab qilinadi. Elektrolitlar miqdorini, ayniqsa, uzoq davom etuvchi diareya va qusish hollarda aniqlash zarur. Ushbu kombinatsiyani qo‘llashda suv-elektrolit balansi buzilishining belgilarini, masalan, og‘iz qurishi, chanqoq, zaiflik, uyquchanlik, kuchaygan asabiylashish, miopatiya va mushaklarda qaltirashlar (ko‘proq boldir mushaklarida), AQTning pasayishi, taxikardiya, siydik chiqarishning kamayishi va me’da-ichak buzilishlarini (ko‘ngil aynishi, qusish) kuzatib borish kerak.
Buyrak yetishmovchiligi (KK 30-75 ml/min) bo‘lgan bemorlarda ushbu kombinatsiyani faqat enalapril va gidroxlorotiazidning kombinatsiyada berilayotgan dozalarga mos ravishda oldindan titrlanishidan keyin qo‘llash mumkin.
Gidroxlorotiazid minimal suv-elektrolit balansining buzilishlari bilan jigar komasini keltirib chiqarishi mumkinligi tufayli, jigar yetishmovchiligi yoki jigar kasalliklari bilan og‘rigan bemorlarda ehtiyotkorlik bilan qo‘llash kerak. AQT ingibitorlari bilan davolash paytida kamdan-kam hollarda xolestatik sariqlik, o‘tkir gepatonekroz va ba’zan halokatli yakunlanadigan jigar yetishmovchiligi rivojlangan. Sariqlik rivojlanganida yoki jigar transaminazalari faolligi oshganida, davolash darhol to‘xtatilishi va bemor kuzatishda bo‘lishi kerak.
Gidroxlorotiazidning gipoglikemik vositalar ta’sirini zaiflashtirishi, enalapril esa kuchaytirishi mumkinligi sababli, og‘iz orqali qabul qilinadigan gipoglikemik vositalar yoki insulin bilan davolanayotgan bemorlarda ehtiyotkorlik talab etiladi.
Tiazidli diuretiklar buyraklar orqali kalsiy ajralishini kamaytirishi va qonda kalsiy miqdorining o‘tkinchi oshishiga olib kelishi mumkin. Katta giperkaltsiemiya yashirin giparparatireozning belgisi bo‘lishi mumkin. Parashitoviy bezlar funksiyasini o‘rganishdan oldin tiazidli diuretiklarni qabul qilishni to‘xtatish kerak.
Tiazidli diuretiklarni qabul qilish fonida qondagi xolesterin va triglitseridlar konsentratsiyasi oshishi mumkin. Ba’zi bemorlarda tiazidli diuretiklar bilan davolash gipereurikemiya va/yoki podagra xurujlarini kuchaytirishi mumkin. Biroq, enalapril buyraklar orqali siydik kislotasini chiqarilishini kuchaytirib, gidroxlorotiazidning gipereurikemik ta’sirini kamaytiradi.
Yuzning angionevrotik shishi rivojlanganida davolashni to‘xtatish va antihistamin preparatlari buyurish odatda yetarli bo‘ladi. Ammo til, tomoq yoki hiqildoqning angionevrotik shishi halokatli yakunlanishi mumkin. Til, tomoq yoki hiqildoqqa tarqalib, nafas yo‘llarining to‘silish xavfini tug‘dirganda, epinefrin (adrenalin) 0,3-0,5 ml (1:1000) p/k yuborilishi va nafas yo‘llarining o‘tkazuvchanligini (intubatsiya yoki traxeostomiya) ta’minlash zarur.
Negroid irqi vakillarida AQT ingibitorlari bilan davolashda angionevrotik shish rivojlanish xavfi boshqa irq vakillariga nisbatan yuqoriroq. Anamnezida AQT ingibitorlari bilan bog‘liq bo‘lmagan angionevrotik shish kuzatilgan bemorlarda AQT ingibitorlari qabul qilishda angionevrotik shish rivojlanish xavfi yuqori.
Tiazidli diuretiklarni qabul qilayotgan bemorlarda gipersensitivlik reaksiyalari, allergik anamnez mavjud yoki mavjud bo‘lmagan holatlarda ham rivojlanishi mumkin. Tizimli qizil yuguruk kasalligining kechishi og‘irlashishi haqida ma’lumotlar mavjud.
Anafilaktik reaksiya xavfi yuqori bo‘lganligi sababli, ushbu kombinatsiyani yuqori oqimli poliakrilnitril membranalari (AN 69®) yordamida gemodializ o‘tkazilayotgan, LPNP aferezi uchun dekstran sulfat ishlatiladigan va asalari yoki ari zahariga desensibilizatsiya qilish tartibi qo‘llanilayotgan bemorlarda qo‘llash tavsiya etilmaydi.
Jarrohlik aralashuvidan (shu jumladan stomatologik) oldin shifokor-anesteziologni AQT ingibitorlari qabul qilinayotganligi haqida ogohlantirish zarur. Jarrohlik aralashuvi yoki umumiy behushlik paytida AQTning ortiqcha pasayishi kuzatilsa, bu renninning kompensator ajralishiga javoban angiotenzin II hosil bo‘lishining bloklanishi bilan bog‘liq bo‘lishi mumkin. AQTning bunday pasayishini tuzatish uchun O‘OKni oshirish choralari ko‘rilishi kerak.
AQT ingibitorlarini qo‘llashda quruq, uzoq davom etadigan yo‘tal kuzatiladi, bu AQT ingibitorlari to‘xtatilganidan keyin yo‘qoladi. Yo‘talni differensial diagnostika qilishda AQT ingibitorlari bilan bog‘liq yo‘tallarni ham hisobga olish lozim.
Davolashning boshida ushbu kombinatsiyani qabul qilishda AQTning ortiqcha pasayishi, bosh aylanishi va uyquchanlik kuzatilishi mumkin, bu esa transport vositalarini boshqarish va diqqatni talab qiluvchi boshqa faoliyatlarni bajarish qobiliyatini kamaytirishi mumkin. Shu sababli, davolashning boshlanishida transport vositalarini boshqarish va tezkor psixomotor reaksiyalar talab qiluvchi faoliyatlar bilan shug‘ullanish tavsiya etilmaydi.