Дарунавир Канон

-

Дарунавир Канон

CYP3A4 izofermenti tomonidan klirensi aniqlanadigan va plazmadagi kontsentratsiyasining oshishi jiddiy va/yoki hayotga xavf soluvchi nojo‘ya ta'sirlarni keltirib chiqaradigan preparatlar bilan birga qo‘llash (tor terapevtik diapazon) - astemizol, terfenadin, midazolam, triazolam, tsisaprid, pimozid, ergot alkaloidlari saqlovchi preparatlar (ergotamin, digidroergotamin, ergometrin va metilergometrin); 18 yoshgacha bo‘lgan bolalar va o‘smirlar; darunavirdan yuqori sezuvchanlik.

Darunavir va ritonavir CYP3A izofermentining ingibitorlari hisoblanadi. Darunavir/ritonavir kombinatsiyasini asosan CYP3A izofermenti orqali metabolizatsiyaga uchraydigan preparatlar bilan bir vaqtda qo‘llash bu preparatlarning plazmadagi konsentratsiyalarini oshirib yuborishi mumkin, natijada bu ularning terapevtik ta’sirining kuchayishi yoki davomiyligini uzaytirishi, shuningdek, nojo‘ya ta’sirlarning yuzaga kelishiga sabab bo‘lishi mumkin. Darunavir CYP3A izofermentlari tomonidan metabolizatsiya qilinadi. CYP3A faolligini induktsiya qiladigan preparatlarni bir vaqtda qabul qilish darunavirning klirensini oshirishi mumkin, natijada darunavirning plazmadagi konsentratsiyasi kamayadi. Darunavirni CYP3A ingibitorlari bilan bir vaqtda qabul qilish darunavir klirensini kamaytirishi mumkin, bu esa plazmada darunavir konsentratsiyasining oshishiga olib keladi. Darunavir/ritonavir kombinatsiyasini klirensi asosan CYP3A4 izofermentiga bog‘liq bo‘lgan va plazmada konsentratsiyasi oshishi bilan jiddiy va/yoki hayotga xavfli nojo‘ya ta’sirlarni keltirib chiqarishi mumkin bo‘lgan (tor terapevtik diapazon) preparatlar bilan bir vaqtda qo‘llash tavsiya etilmaydi. Bunday preparatlarga astemizol, terfenadin, midazolam, triazolam, tsisaprid, pimozid va jazvat alkaloidlari (masalan, ergotamin, digidroergotamin, ergometrin va metilergometrin) kiradi. Rifampitsin CYP450 izofermentlarining kuchli induktori hisoblanadi. Rifampitsin bilan bir vaqtda darunavir/ritonavir kombinatsiyasini qo‘llash mumkin emas, chunki bunday holatda darunavirning plazmadagi konsentratsiyasi sezilarli darajada kamayishi mumkin. Natijada, darunavirning terapevtik ta’siri yo‘qolishi mumkin. Darunavir/ritonavir kombinatsiyasini tarkibida johori guli (Hypericum perforatum) ekstrakti saqlovchi preparatlar bilan bir vaqtda qo‘llash mumkin emas, chunki bu darunavirning plazmadagi konsentratsiyasini sezilarli darajada kamaytirishi mumkin va natijada darunavirning terapevtik ta’siri yo‘qolishi ehtimoli mavjud. Umuman olganda, darunavirning farmakokinetikasini ritonavir orqali optimallashtirish ta’siri shundan iborat bo‘ldiki, darunavirning plazmadagi konsentratsiyasi darunavirning bir martalik dozasi (600 mg) va ritonavir 100 mg ni kuniga 2 marta qabul qilish natijasida taxminan 14 barobar oshdi. Shu sababli, darunavirni farmakokinetik xususiyatlarini yaxshilash uchun 100 mg ritonavir bilan birgalikda qo‘llash zarur. Darunavir/ritonavir (300 mg/100 mg kuniga 2 marta) kombinatsiyasi va lopinavir/ritonavir (400 mg/100 mg kuniga 2 marta) kombinatsiyasi o‘rtasidagi o‘zaro ta’sirni o‘rganish natijalari shuni ko‘rsatdiki, lopinavir/ritonavir kombinatsiyasining (qo‘shimcha ritonavir 100 mg bilan yoki usiz) mavjudligida darunavirning plazmadagi konsentratsiyasi 53% ga oshdi. Faqat darunavir mavjud bo‘lganida plazmadagi lopinavir konsentratsiyasi 19% ga kamaydi, darunavir/ritonavir kombinatsiyasi mavjudligida esa 37% ga oshdi. Lopinavir/ritonavir kombinatsiyasini darunavir bilan bir vaqtda qo‘llash tavsiya etilmaydi, qo‘shimcha ravishda kichik doza ritonavir qabul qilingan holatlarda ham. Darunavir (400 mg kuniga 2 marta), sakvinavir (1000 mg kuniga 2 marta) va ritonavir (100 mg kuniga 2 marta) o‘rtasidagi o‘zaro ta’sirni o‘rganish natijasida, sakvinavir va ritonavir mavjudligida darunavirning plazmadagi konsentratsiyasi 26% ga oshgani kuzatildi; boshqa tomondan, darunavir/ritonavir kombinatsiyasi sakvinavirning plazmadagi konsentratsiyasiga ta’sir ko‘rsatmadi. Sakvinavirni darunavir bilan birga, kichik qo‘shimcha doza ritonavir bilan birga qabul qilish tavsiya etilmaydi. Darunavir/ritonavir (400 mg/100 mg kuniga 2 marta) va atazanavir (300 mg kuniga 1 marta) kombinatsiyasi o‘rtasidagi o‘zaro ta’sirni o‘rganish natijasida ularning birga qo‘llanishida darunavir va atazanavirning plazmadagi konsentratsiyalarida sezilarli o‘zgarishlar kuzatilmadi. Atazanavir darunavir/ritonavir kombinatsiyasi bilan birga qo‘llanishi mumkin. Darunavir/ritonavir (400 mg/100 mg kuniga 2 marta) va indinavir (800 mg kuniga 2 marta) o‘rtasidagi o‘zaro ta’sirni o‘rganish natijasida, indinavir va ritonavir mavjudligida darunavirning plazmadagi konsentratsiyasi 24% ga oshgani, darunavir/ritonavir kombinatsiyasi mavjudligida esa indinavirning plazmadagi konsentratsiyasi 23% ga oshgani kuzatildi. Darunavir/ritonavir kombinatsiyasi bilan bir vaqtda qo‘llanganda, indinavirni yomon ko‘taradigan bemorlarda uning dozasi kuniga 2 marta 800 mg dan 600 mg gacha kamaytirilishi mumkin. Darunavir/ritonavir kombinatsiyasi va lopinavir, sakvinavir, atazanavir va indinavirdan tashqari proteaza ingibitorlari o‘rtasidagi o‘zaro ta’sir hali o‘rganilmagan, shuning uchun bu yerda keltirilmagan proteaza ingibitorlarini darunavir/ritonavir kombinatsiyasi bilan birga qo‘llash tavsiya etilmaydi. Darunavir/ritonavir kombinatsiyasi bilan bir vaqtda qo‘llanganda, maravirok kuniga 2 marta 150 mg dozada buyurilishi lozim. Darunavir/ritonavir (600 mg/100 mg kuniga 2 marta) va maravirok (150 mg kuniga 2 marta) o‘rtasidagi o‘zaro ta’sirni o‘rganish natijasida, maravirokning konsentratsiyasi 305% gacha oshgan, lekin maravirokning darunavir/ritonavir kombinatsiyasiga ta’siri kuzatilmagan. Darunavir/ritonavir kombinatsiyasi plazmada bepridil, lidokain (sistematik kiritilganda), xinidin, amiodaron, flekainid va propafenonning konsentratsiyalarini oshirishi mumkin. Shuning uchun darunavir/ritonavir kombinatsiyasini ushbu antiaritmiklar bilan bir vaqtda qo‘llashda ehtiyot bo‘lish va imkon qadar ularning plazmadagi konsentratsiyalarini monitoring qilish zarur. Darunavir/ritonavir (600/100 mg kuniga 2 marta) va yagona doza digoksin (400 mkg) o‘rtasidagi barcha o‘zaro ta’sir tadqiqotlarida digoksinning plazmadagi yakuniy konsentratsiyasi 77% ga oshgani ko‘rsatildi. Ushbu kombinatsiya bilan birga qo‘llanganda kerakli klinik ta’sirga erishish uchun dastlab minimal digoksin dozasini buyurish va uning qon zardobidagi konsentratsiyasini aniqlash tavsiya etiladi. Darunavir/ritonavir kombinatsiyasi varfarinning plazmadagi konsentratsiyasiga ta’sir ko‘rsatishi mumkin. Varfarin va ushbu kombinatsiyani bir vaqtda qo‘llashda MNO monitoringi tavsiya etiladi. Fenobarbital, fenitoin va karbamazepin CYP450 izofermentlarining induktorlari hisoblanadi. Darunavir/ritonavir kombinatsiyasini ushbu preparatlar bilan qo‘llash tavsiya etilmaydi, chunki bu darunavirning plazmadagi konsentratsiyasini klinik ahamiyatga ega darajada kamaytirishi va natijada uning terapevtik samaradorligini pasaytirishi mumkin. Darunavir/ritonavir (600/100 mg 2 marta/kun) va karbamazepin (200 mg 2 marta/kun) o‘zaro ta’sirini o‘rganish shuni ko‘rsatdiki, bunda darunavirning konsentratsiyasi o‘zgarmaydi, ritonavirning konsentratsiyasi esa 49% kamayadi. Karbamazepinning konsentratsiyasi 45% oshadi. Darunavir/ritonavir kombinatsiyasining dozasini o‘zgartirish shart emas. Darunavir/ritonavir va karbamazepinni bir vaqtda qo‘llash zarur bo‘lganda, karbamazepinning nojo‘ya ta’sirlarini rivojlanish xavfi tufayli bemorlarning holatini kuzatish lozim. Karbamazepinning plazmadagi konsentratsiyasini nazorat qilish va klinik ko‘rinishlarga muvofiq uning dozasini to‘g‘rilash zarur. Shunday qilib, darunavir/ritonavir kombinatsiyasi bilan birgalikda buyurilganda karbamazepin dozalari 25-50% ga kamaytirilishi mumkin. Darunavir/ritonavir kombinatsiyasi trazodon va dezipramin bilan bir vaqtda qo‘llanilganda, trazodon va dezipraminning plazmadagi konsentratsiyasi oshishi mumkin. Bu esa ko‘ngil aynishi, bosh aylanishi, arterial gipotenziya, hushdan ketish kabi nojo‘ya ta’sirlarga olib kelishi mumkin. Agar ushbu preparatlar va darunavir/ritonavir kombinatsiyasini birga qo‘llash zarur bo‘lsa, ehtiyotkorlik bilan yondashish kerak, ayniqsa uzoq muddatli terapiya uchun, trazodon va dezipraminning dozasini kamaytirish imkoniyatini ko‘rib chiqish lozim. Darunavir/ritonavir kombinatsiyasini parenteral yo‘l bilan kiritiladigan midazolam bilan bir vaqtda qo‘llash midazolamning plazmadagi konsentratsiyasini oshirishi mumkin. Birgalikda qo‘llashda klinik monitoringni diqqat bilan olib borish va nafas olishni susaytirish yoki uzoq muddatli sedativ ta’sir paydo bo‘lganda shoshilinch choralar ko‘rish lozim. Midazolamning dozasini kamaytirish imkoniyatini, ayniqsa uzoq muddatli davolashda ko‘rib chiqish kerak. Darunavir/ritonavir kombinatsiyasini og‘iz orqali qabul qilinadigan midazolam bilan qo‘llash mumkin emas. Darunavir/ritonavir kombinatsiyasi bilan neyroleptiklar birga qo‘llanganda, ularning plazmadagi konsentratsiyasi oshishi mumkin. Shu sababli, bir vaqtda qo‘llanganda, antipsixotik preparatlar (neyroleptiklar) dozalari kamaytirilishi lozim. Darunavir/ritonavir kombinatsiyasi bilan birga kalsiy kanali blokatorlari (masalan, felodipin, nifedipin, nikardipin) qo‘llanilganda, ularning plazmadagi konsentratsiyasi oshishi mumkin. Bunday holatlarda bemorlarning ahvolini diqqat bilan kuzatish zarur. Darunavir/ritonavir (400 mg/100 mg kuniga 2 marta) va klaritromitsin (500 mg kuniga 2 marta) kombinatsiyasining o‘zaro ta’sirini o‘rganish shuni ko‘rsatdiki, klaritromitsinning plazmadagi konsentratsiyasi 57% ga oshgan, darunavirning konsentratsiyasi esa o‘zgarmagan. Buyrak faoliyati buzilgan bemorlarda klaritromitsin dozasini kamaytirish tavsiya etiladi. Deksametazon qonga kirganda jigarda CYP3A4 izofermentini induktsiyalab, plazmada darunavir konsentratsiyasini kamaytiradi. Bu darunavirning terapevtik samaradorligini pasaytirishi mumkin. Deksametazon va darunavirni birgalikda qo‘llashda ehtiyotkorlik zarur. Darunavir/ritonavir va inhalyatsion flutikazon propionati bir vaqtda qo‘llanganda, flutikazon propionatining plazmadagi konsentratsiyasi oshishi mumkin. CYP3A4 izofermenti yordamida metabolizmga uchraydigan boshqa kortikosteroidlarni, masalan, budezonidni qo‘llaganda ham shunga o‘xshash o‘zaro ta’sir kuzatilishi mumkin. CYP3A4 substrati bo‘lmagan flutikazon propionatiga alternativ dori vositalarini, masalan, beklometazonni qo‘llash maqsadga muvofiqdir. Simvastatin, rozuvastatin va lovastatin kabi statinlar metabolizmida CYP3A4 izofermentining katta roli bor, shu sababli darunavir/ritonavir kombinatsiyasi bilan birga qo‘llanganda ularning plazmadagi konsentratsiyasi sezilarli darajada oshishi mumkin. Miopatiya, jumladan, rabdomioliz rivojlanish xavfi yuqori bo‘lganligi sababli, darunavir/ritonavirni lovastatin, rozuvastatin yoki simvastatin bilan birga qo‘llash tavsiya etilmaydi. Atorvastatin (10 mg kuniga 1 marta) va darunavir/ritonavir (300 mg/100 mg kuniga 2 marta) o‘zaro ta’sirini o‘rganish shuni ko‘rsatdiki, atorvastatinning plazmadagi konsentratsiyasi atorvastatinning (40 mg kuniga 1 marta) monoterapiyasi bilan solishtirganda faqat 15% past bo‘lgan. Atorvastatin va darunavir/ritonavirni birgalikda qo‘llash zarur bo‘lganda, atorvastatin qabulini 10 mg kuniga 1 marta dozadan boshlash tavsiya etiladi. Keyinchalik, klinik samaradorlikka qarab atorvastatin dozasini asta-sekin oshirish mumkin. Darunavir/ritonavir (600 mg/100 mg kuniga 2 marta) pravastatinning bir martalik (40 mg) qabulidan keyin ayrim bemorlarda plazmadagi konsentratsiyasini taxminan 80% ga oshirgan. Pravastatin va darunavir/ritonavir bir vaqtda buyurilganda, pravastatinni eng kam mumkin bo‘lgan dozalardan boshlab, klinik ta’sirga erishguncha oshirib borish va nojo‘ya ta’sirlarni nazorat qilish tavsiya etiladi. Omeprazol (20 mg kuniga 1 marta) yoki ranitidin (150 mg kuniga 2 marta) darunavir/ritonavir (400 mg/100 mg kuniga 2 marta) bilan birga qo‘llanganda darunavirning plazmadagi konsentratsiyasiga ta’sir ko‘rsatmagan. Shu sababli darunavir/ritonavirni gistamin H2-retseptorlari antagonistlari va proton nasos ingibitorlari bilan birgalikda qo‘llashda hech qaysi preparatning dozasini o‘zgartirish shart emas. Darunavir/ritonavir bilan birgalikda qo‘llanganda siklosporin, takrolimus va sirolimusning plazmadagi konsentratsiyasi oshishi mumkin. Bunday holatlarda immunosupressantning plazmadagi konsentratsiyasini nazorat qilish tavsiya etiladi. Ketokonazol, itrakonazol va vorikonazol kuchli CYP3A4 izofermentining ingibitorlari, shuningdek, uning substratlari hisoblanadi. Ketokonazol, itrakonazol va vorikonazolni tizimli qo‘llash darunavir/ritonavir kombinatsiyasi bilan birga qo‘llanganda, darunavirning plazmadagi konsentratsiyasi oshishi mumkin. Boshqa tomondan, ushbu kombinatsiya ketokonazol yoki itrakonazolning plazmadagi konsentratsiyasini oshirishi mumkin. Bu ketokonazol (200 mg kuniga 2 marta) va darunavir/ritonavir (400 mg/100 mg kuniga 2 marta) kombinatsiyasining o‘zaro ta’siri o‘rganilgan tadqiqotda tasdiqlangan, unda ketokonazol va darunavirning konsentratsiyalari mos ravishda 212% va 42% ga oshgan. Agar darunavir/ritonavir kombinatsiyasini ketokonazol yoki itrakonazol bilan birgalikda qo‘llash zarur bo‘lsa, ularning sutkalik dozasi 200 mg dan oshmasligi kerak. Darunavir/ritonavir bilan bir vaqtda qo‘llanganda vorikonazolning plazmadagi konsentratsiyasi kamayishi mumkin. Vorikonazolni darunavir/ritonavir bilan birga qo‘llash mumkin emas; faqat vorikonazolni qo‘llashdan kutiladigan foyda potentsial xavfdan ustun bo‘lgan hollardagina birga qo‘llash mumkin. Darunavir/ritonavir kombinatsiyasini beta-adrenoblokatorlar bilan bir vaqtda qo‘llanganda beta-adrenoblokatorlarning konsentratsiyasi oshishi mumkin. Ushbu preparatlar va darunavir/ritonavir kombinatsiyasini bir vaqtda qo‘llashda ehtiyotkorlik zarur, diqqat bilan klinik monitoring o‘tkazilishi va beta-adrenoblokatorlar dozasini kamaytirish talab qilinishi mumkin. Darunavir/ritonavir (600/100 mg kuniga 2 marta) kombinatsiyasining metadon bilan barqaror qo‘llash terapiyasiga ta’sirini o‘rganish shuni ko‘rsatdiki, R-metadonning plazmadagi konsentratsiyasi 16% ga kamaygan. Farmakokinetik va klinik natijalarga asoslanib, darunavir/ritonavir terapiyasini boshlashda metadon dozasini o‘zgartirish talab qilinmaydi. Biroq, ayrim bemorlarda qo‘llab-quvvatlovchi terapiya dozasini o‘zgartirish zarur bo‘lishi mumkinligi sababli klinik monitoring o‘tkazish tavsiya etiladi. Darunavir/ritonavir va buprenorfin/nalokson kombinatsiyasining o‘zaro ta’sirini o‘rganish natijalari shuni ko‘rsatdiki, darunavir/ritonavir buprenorfinga ta’sir qilmaydi. Biroq, buprenorfinning faol metaboliti — norbuprenorfinning konsentratsiyasi 46% ga oshgan. Buprenorfin dozasini o‘zgartirish zarurati bo‘lmagan. Darunavir/ritonavir va buprenorfinni bir vaqtda qabul qilganda klinik monitoring o‘tkazish tavsiya etiladi. Darunavir/ritonavir (600/100 mg kuniga 2 marta) kombinatsiyasi va etinilestradiol hamda noretisteron o‘rtasidagi o‘zaro ta’sirni o‘rganish natijalari shuni ko‘rsatadiki, etinilestradiol va noretisteronning plazmadagi Css mos ravishda 44% va 14% ga kamayadi. Darunavir/ritonavir kombinatsiyasini qo‘llashda alternativ gormonsiz kontratseptiv usullaridan foydalanish tavsiya etiladi. Bir tadqiqotda sildenafilning bir martalik 100 mg dozasi va sildenafilni darunavir/ritonavir (400 mg/100 mg kuniga 2 marta) kombinatsiyasi bilan birga 25 mg dozada qabul qilishdan keyingi konsentratsiyasi o‘rganilgan. Har ikkala holatda sildenafilning konsentratsiyasi o‘xshash bo‘lgani kuzatilgan. Darunavir/ritonavir kombinatsiyasini va FDE5 ingibitorlarini birga qo‘llashda ehtiyotkorlik zarur. Agar darunavir/ritonavir kombinatsiyasini sildenafil, vardenafil yoki tadalafil bilan bir vaqtda qo‘llash zarur bo‘lsa, sildenafilning bir martalik dozasini 48 soat ichida 25 mg dan oshirmaslik, vardenafilning bir martalik dozasini 72 soat ichida 2,5 mg dan oshirmaslik va tadalafilning bir martalik dozasini 72 soat ichida 10 mg dan oshirmaslik tavsiya etiladi. Rifabutin CYP450 izofermentlarining induktori va substrati hisoblanadi. Darunavir/ritonavir (600 mg/100 mg kuniga 2 marta) va rifabutin (150 mg kun ora) o‘zaro ta’sirini o‘rganishda darunavir konsentratsiyasi 57% ga oshgani kuzatilgan. Darunavir/ritonavir kombinatsiyasining xavfsizlik profiliga asoslanib, rifabutin borligida darunavir konsentratsiyasining oshishi darunavir/ritonavir kombinatsiyasi dozasini o‘zgartirishni talab qilmaydi. Tadqiqotda rifabutinning 300 mg sutkalik dozasi va 150 mg kun ora darunavir/ritonavir (600 mg/100 mg kuniga 2 marta) kombinatsiyasi bilan birgalikda qo‘llanganda solishtirma konsentratsiyalar kuzatilgan, shuningdek, aktiv metabolit 25-O-deatsetilrifabutinning konsentratsiyasi oshgan. Ushbu kombinatsiyani qo‘llashda rifabutin dozasini odatdagi 300 mg/sutkadan 75% ga kamaytirish va rifabutinning nojo‘ya ta’sirlarini yanada sinchiklab nazorat qilish tavsiya etiladi. Darunavir/ritonavir (400 mg/100 mg kuniga 2 marta) va paroksetin (20 mg kuniga 1 marta) yoki sertralin (50 mg kuniga 1 marta) o‘rtasidagi o‘zaro ta’sir tadqiqotlari darunavirning plazmadagi konsentratsiyasi sertralin yoki paroksetin mavjudligiga bog‘liq emasligini ko‘rsatdi. Biroq, darunavir/ritonavir kombinatsiyasi mavjudligida sertralin va paroksetinning plazmadagi konsentratsiyasi mos ravishda 49% va 39% ga kamaygan. Darunavir/ritonavir kombinatsiyasini selektiv serotonin qayta qabul qilish ingibitorlari bilan birga qo‘llash zarur bo‘lganda, antidepressant ta’sirning klinik baholanishiga qarab, dozalashni ehtiyotkorlik bilan tanlash kerak. Shuningdek, sertralin yoki paroksetinning barqaror dozasini qabul qilayotgan va darunavir/ritonavir bilan davolanishni boshlayotgan bemorlarda antidepressantning asosiy samaradorligini diqqat bilan nazorat qilish zarur.

Antivirusli vosita, OIV 1-tur proteaza inhibitiori (OIV-1). Darunavir OIV-1 proteazasining dimerizatsiyasi va katalitik faolligini inhibe qiladi. OIV bilan zararlangan hujayralarda Gag-Pol poliproteinlarining parchalanishini tanlab inhibe qiladi, bu esa to‘liq virus zarralarining shakllanishini oldini oladi. Darunavir OIV-1 proteazasi bilan mustahkam bog‘lanadi (KD 4.5 x 10-12M). Darunavir proteaza inhibitiorlariga chidamlik keltirib chiqaradigan mutatsiyalarga barqaror. Darunavir o‘rganilgan 13 inson hujayra proteazalarining birortasini inhibe qilmaydi.

Darunavirning ritanovir bilan kombinatsiyadagi farmakokinetik xususiyatlari sog‘lom ko‘ngillilar va OIV bilan kasallangan bemorlarda o‘rganilgan. Darunavirning plazmadagi konsentratsiyasi OIV-1 bilan zararlangan bemorlarda sog‘lom insonlarga qaraganda yuqori bo‘lgan. Bu farq OIV-1 bilan zararlangan bemorlarda α1-kislotali glikoproteinning yuqori konsentratsiyalari bilan izohlanadi, natijada darunavirning katta miqdori plazmadagi α1-kislotali glikoprotein bilan bog‘lanadi. Darunavir jigar orqali, asosan, CYP3A izofermentlari yordamida intensiv metabolizmga uchraydi. Ritanovir jigar izofermentlarini (CYP3A) ingibiratsiya qiladi va shu bilan darunavirning plazmadagi konsentratsiyasini sezilarli darajada oshiradi. Ichga qabul qilinganda darunavir tez so‘riladi. Ritanovirning past dozalari mavjudligida darunavirning plazmadagi Cmax ga 2,5-4,0 soatda erishiladi. Darunavirning 600 mg bir martalik dozasini ichga qabul qilganda uning mutlaq biokiraolishligi taxminan 37% ni tashkil qilgan va ritanovir (sutkada 2 marta 100 mg) mavjudligida taxminan 82% gacha oshgan. Ritanovirning umumiy farmakokinetik ta’siri 600 mg darunavir va ritanovirning (sutkada 2 marta 100 mg) bir martalik qabulidan keyin darunavirning plazmadagi konsentratsiyasini taxminan 14 barobar oshirishdan iborat bo‘lgan. Och qoringa qabul qilinganda, darunavirning nisbiy biokiraolishligi ritanovirning past dozasida ovqat bilan qabul qilingandagiga qaraganda 30% kam bo‘lgan. Ovqatning turi darunavirning plazmadagi konsentratsiyasiga ta’sir qilmagan. Darunavirning plazma oqsillari (asosan α1-kislotali glikoprotein) bilan bog‘lanishi taxminan 95% ni tashkil qiladi. In vitro jigar mikrosomalari tajribalarida darunavir asosan oksidlanish metabolizmiga uchraydi. Darunavir jigar orqali P450 ferment tizimi, deyarli faqat CYP3A4 izofermenti orqali metabolizmga uchraydi. 14C-darunavirni qabul qilgan sog‘lom ko‘ngillilar ishtirokidagi tadqiqotda, 400 mg darunavir va 100 mg ritanovirning bir martalik qabulidan keyin plazmadagi radioaktivlikning katta qismi o‘zgarmagan darunavirga to‘g‘ri kelgan. Inson organizmida darunavirning kamida 3 ta oksidlovchi metaboliti aniqlangan; ularning OIV yovvoyi turi ustidagi faolligi darunavirning o‘ziga nisbatan 1/10 dan kamni tashkil qilgan. 400 mg 14C-darunavir va 100 mg ritanovirning bir martalik qabulidan so‘ng radioaktivlikning taxminan 79,5% axlatda va 13,9% siydikda topilgan. O‘zgarmagan darunavir axlatdagi radioaktivlikning taxminan 41,2% ini va siydikdagi 7,7% ini tashkil qilgan. Darunavirning yakuniy T1/2 ritanovir bilan birga qabul qilinganda taxminan 15 soatni tashkil qilgan. Darunavirning tomir ichiga yuborilganda 150 mg dozadan keyin klirensi ritanovirsiz 32,8 l/soat, ritanovirning past dozasi mavjudligida esa 5,91 l/soatni tashkil qilgan.

OIV-infeksiyasini davolash uchun kattalardagi bemorlarda ritanovir bilan past dozada va boshqa antiretrovirus preparatlar bilan kombinatsiyada qo‘llanadi.

Homiladorlikda darunavirni qo‘llash xavfsizligini o‘rganish bo‘yicha yetarli va qat’iy nazorat qilinadigan klinik tadqiqotlar o‘tkazilmagan. Darunavir/ritonavir kombinatsiyasini homilador ayollarga faqat ona uchun davolashning kutilayotgan foydasi homila uchun potensial xavfdan ustun bo‘lsa, qo‘llash mumkin. Darunavirning ko‘krak sutiga o‘tishi noma’lum. OIVning ona suti orqali yuqishi ehtimoli va darunavirning emizikli chaqaloqlarda jiddiy nojo‘ya ta’sirlari xavfini hisobga olib, darunavir qabul qilayotgan OIV-infeksiyalangan ayollar emizishdan voz kechishlari kerak.