Ribavirin - nukleozidlarning sintetik analogi bo‘lib, ba'zi RNK va DNK viruslariga nisbatan in vitro sharoitida faollikka ega. Ribavirin trifosfat (RTF) inozin monofosfat degidrogenaza (IMF-degidrogenaza), virusli RNK-polimeraza va virusli mRNK-guanililtransferazaning kuchli inhibitiori hisoblanadi. Oxirgisi inhibe qilinganda mRNKning kapping jarayoni to‘xtaydi, bu esa hujayra ichidagi guanozin trifosfat zaxiralarining sezilarli darajada kamayishi va virusli RNK va oqsil sintezining inhibe qilinishiga olib keladi. Ribavirin, shuningdek, virusli genomga qo‘shilib, o‘limga olib keluvchi mutatsiyalarni chaqiradi va virus patogenligini kamaytiradi. Ribavirin yangi virionlar replikatsiyasini inhibe qiladi, bu esa virus yukini kamaytirishni ta'minlaydi, virusli RNK sintezini tanlab inhibe qiladi, normal ishlayotgan hujayralarda esa RNK sintezini inhibe qilmaydi. Ribaviringa eng sezgir DNK-viruslari: oddiy gerpes virusi, adenoviruslar, TSMV, chechak viruslari, Marek kasalligi; RNK-viruslari: gripp A, B viruslari, paramiksoviruslar (paragripp, epidemik parotit, Nyukasl kasalligi), reoviruslar, arenaviruslar (Lassa isitmasi, Boliviya gemorragik isitmasi viruslari), bunyaviruslar (Rift vodiysi isitmasi, Qrim-Kongo gemorragik isitmasi viruslari), hantaviruslar (buyrak yoki o‘pka sindromli gemorragik isitma viruslari), onkogen RNK-viruslar. Ribaviringa sezgir bo‘lmagan DNK-viruslari: Varicella zoster, soxta qo‘tir virusi, sigir chechagi virusi; RNK-viruslari: enteroviruslar, rinoviruslar, Semliki o‘rmon ensefalit virusi.