Dozani oshirib yuborish nisbatan tez-tez uchraydi, chunki digoksin tor terapevtik diapazonga ega. Qon plazmasida 2 ng/ml (2,56 nmol/l) dan yuqori konsentratsiyalar toksik hisoblanadi, 10 mg dan oshiq digoksin qabul qilish o‘limga olib kelishi mumkin. Alomatlar: dozani oshirib yuborishning dastlabki belgilariga ko‘ngil aynishi, qusish, ishtahaning pasayishi (diareya bilan yoki diareyasiz), qorin og‘rig‘i, so‘lak oqishi va terlash kiradi. Markaziy asab tizimi tomonidan bosh og‘rig‘i, yuz sohasida og‘riq, holsizlik, paresteziya, depressiya, gallyutsinatsiyalar, dezorientatsiya, rang sezish buzilishlari kuzatilishi mumkin. Yurak ritmi buzilishlari: qorinchalar ekstrasistoliyasi, bigeminiya, trigeminiya, bradikardiya, o‘tkazuvchanlik buzilishi, AV-blokada, bo‘lmacha taxikardiyasi AV-blokada bilan yoki bloksiz, ektoik (tugunli) ritm, qorinchalar taxikardiyasi, qorinchalar fibrillyatsiyasi. Erta simptom sifatida PQ intervalining EKGda uzayishi kuzatiladi. ST segmenti depressiyasi ham kuzatiladi, lekin bu faqat intoksikatsiyani bildirmaydi, balki digoksin qabul qilishda paydo bo‘lishi mumkin. Bolalarda intoksikatsiya belgilari asosan me’da-ichak tizimi va yurak ritmi buzilishlari shaklida namoyon bo‘ladi. Davolash: dozani oshirib yuborganidan keyin imkon qadar tezroq oshqozonni yuvish va faollashtirilgan ko‘mir qabul qilish kerak. Kichik dozada oshirib yuborish holatida digoksinni bekor qilish, bemor holatini kuzatish va qon zardobida kaliy darajasini normallashtirish ko‘p hollarda yetarli. Zarurat tug‘ilganda antiaritmik vositalar (atropin, lidokain, fenitoin va boshqalar) qo‘llanadi. Elektrokardio stimulyator implantatsiyasi yoki elektr kardioversiyasi talab qilinishi mumkin, ammo bu holatda qorinchalar fibrillyatsiyasining davo ta’siriga chidamliligi xavfi mavjud. Majburlangan diurez, gemodializ yoki gemoperfuzsiya odatda samarasiz. Og‘ir intoksikatsiyada o‘limga olib keluvchi giperkaliemiya yuzaga kelishi mumkin, bu holatda insulinning kiritilishi va glyukoza infuziyasi bilan birga dializ qo‘llash mumkin.