Амлодипин+Валсартан+Гидрохлоротиазид Канон

-

Амлодипин+Валсартан+Гидрохлоротиазид Канон

Yuqori darajadagi jigar funksiyasi buzilishlari (Chayld-Pyu shkalasi bo‘yicha 9 balldan ortiq); biliar sirroz va xolestaz; buyrak funksiyasining og‘ir darajada buzilishi (KK <30 ml/min), anuriya, gemodializdagi bemorlar; og‘ir arterial gipotenziya (sistolik AB 90 mm simob ustunidan past); kollaps, kardiogen shok; klinik jihatdan ahamiyatli aorta stenozi; adekvat terapiyaga chidamli gipokaliemiya, giponatriemiya, giperkalsemiya, shuningdek klinik namoyon bo‘luvchi giperurikemiya; irsiy angionevrotik shish yoki angiotenzin II retseptorlari antagonistlari bilan oldingi terapiyada yuzaga kelgan shish; homiladorlik va homiladorlikni rejalashtirish; laktatsiya davri; 18 yoshgacha (samaradorlik va xavfsizlik aniqlanmagan); amlodipin, valsartan, gidroxlorotiazid, boshqa sulfonamid hosilalari, dihidropiridin hosilalari va boshqa yordamchi komponentlarga yuqori sezuvchanlik. Ehtiyotkorlik bilan - Bir tomonlama yoki ikki tomonlama buyrak arteriyasi stenozi yoki yagona buyrak arteriyasi stenozi bo‘lgan bemorlarga, OCK kamayishi bilan kechuvchi holatlarda, suv-elektrolit balansining buzilishi (giponatriemiya, giperkaliemiya) bilan kechuvchi bemorlarda, mitral yoki aorta stenozi, gipertrofik obstruktiv kardiomiopatiya, o‘rta va yengil jigar buzilishlari (ayniqsa, o‘t chiqarish yo‘llarining obstruksiyasi fonida va Chayld-Pyu shkalasi bo‘yicha 9 balldan kam), qandli diabet, SKV bilan og‘rigan bemorlarga tavsiya etiladi. Buyrak transplantatsiyasidan so‘ng bemorlarda, yurak yetishmovchiligi yoki IBO bilan bemorlarda xavfsizligi aniqlanmagan.

Kombinatsiyalangan antihipertenziv preparat tarkibida uchta komponent mavjud bo‘lib, ularning har biri qon bosimini boshqarish mexanizmlarini bir-birini to‘ldiradi: amlodipin (kalsiy kanallari blokatori), valsartan (angiotenzin II retseptorlari antagonisti) va gidroxlorotiazid (tiazid diuretigi). Ushbu komponentlar kombinatsiyasi har bir preparatning monoterapiyasiga qaraganda qon bosimini yanada kuchliroq pasaytiradi. Amlodipin Amlodipin — bu dihidropiridin hosilasi bo‘lgan kalsiy kanallari blokatori. U antianginal va hipotenziv ta’sirga ega. Amlodipin kalsiy ionlarining kardiyomiyotsitlar va qon tomirlar devorining silliq mushak hujayralariga o‘tishini to‘sadi. Uning antihipertenziv ta’siri qon tomir devorlarining silliq mushak hujayralarini to‘g‘ridan-to‘g‘ri bo‘shashtirishi bilan bog‘liq. Amlodipinning antianginal ta’siri to‘liq o‘rganilmagan bo‘lsa-da, uning ta’siri quyidagicha bo‘lishi mumkin: • Periferik arteriolalarni kengaytirib, umumiy periferik qon tomir qarshiligini (OPSS) pasaytiradi, bu esa yurakning kislorodga bo‘lgan ehtiyojini kamaytiradi. • Koronar arteriyalar va arteriolalarni kengaytiradi, bu sog‘lom va ishemik miokard zonalariga kislorod yetib borishini oshiradi, ayniqsa, Prinzmetal stenokardiyasi bo‘lgan bemorlarda. Amlodipin chap qorincha miokardi gipertrofiyasini kamaytiradi, miokardning qisqaruvchanligi va o‘tkazuvchanligiga ta’sir qilmaydi, reflektor yurak urish tezligini oshirmaydi, trombotsitlar agregatsiyasini tormozlaydi va buyrak filtratsiya tezligini oshiradi, shuningdek, zaif natriyuretik ta’sir ko‘rsatadi. Arterial gipertenziya bo‘lgan bemorlarda amlodipinni sutkada bir marta qabul qilish yotgan va turgan holatda 24 soat davomida qon bosimini klinik jihatdan sezilarli darajada pasaytiradi. Antihipertenziv ta’siri sekin rivojlanadi, shuning uchun o‘tkir arterial gipotenziya rivojlanishi odatda kuzatilmaydi. Stenokardiya bo‘lgan bemorlarda amlodipinni qabul qilish jismoniy faollikka bardoshlikni oshiradi, stenokardiya xurujlarini kechiktiradi va ST segmenti ishemik depressiyasini kamaytiradi, stenokardiya xurujlari sonini va qisqa ta’sirli nitroglitserin iste’molini pasaytiradi. Amlodipinning klinik samaradorligi barqaror stenokardiya, vazospastik stenokardiya va angiografiya orqali tasdiqlangan koronar arteriyalar zararlanishi bo‘lgan bemorlarda isbotlangan. U metabolizmga yoki qondagi lipidlar profiliga salbiy ta’sir qilmaydi. Amlodipin bronxial astma, qandli diabet va podagra bilan og‘rigan bemorlarda qo‘llanishi mumkin. Og‘iz orqali qabul qilingandan so‘ng uning ta’siri 2-4 soatda boshlanadi va 24 soat davom etadi. Maksimal hipotenziv ta’sir 4 hafta davomida qo‘llanganda erishiladi. Valsartan Valsartan — bu angiotenzin II retseptorlari antagonisti bo‘lib, u AT1 retseptorlarini bloklaydi. Bu qon tomirlarining torayishini oldini oladi va qon bosimini pasaytiradi. Valsartan ko‘plab yurak-qon tomir kasalliklarida qo‘llaniladi va miokardning himoya qilish xususiyatiga ega. U yurak urish tezligini oshirmasdan qon bosimini pasaytiradi va uzoq muddat davomida samaradorligini saqlab qoladi. Gidroxlorotiazid Gidroxlorotiazid — bu tiazid diuretigi bo‘lib, u buyrak orqali natriy va suv ajralishini oshirib, qon hajmini kamaytiradi va shu orqali qon bosimini pasaytiradi. U amlodipin va valsartan bilan birgalikda qo‘llanganda, qo‘shimcha hipotenziv ta’sir ko‘rsatadi va qon bosimini samarali boshqarish imkonini beradi. Valsartan — bu og'iz orqali qabul qilinadigan angiotenzin II ning AT1 retseptorlariga selektiv antagonisti. U AT1 retseptorlarini tanlab bloklaydi, bu retseptorlar angiotenzin II ning qon tomirlarini toraytiruvchi ta’sirini ta’minlaydi. AT1 retseptorlarining bloklanishi natijasida plazmadagi angiotenzin II darajasining oshishi AT2 retseptorlarini rag‘batlantirishi mumkin, bu esa AT1 retseptorlarining ta’sirlariga qarshi chiqadi. Valsartan AT1 retseptorlarga nisbatan agonistik faollikka ega emas va ularning AT2 retseptorlarga nisbatan 20 000 marta yuqori yaqinlikka ega. Valsartan boshqa gormon retseptorlari yoki ion kanallari bilan o‘zaro ta’sir qilmaydi va ularni bloklamaydi. Valsartan angiotenzin-konvertiruvchi fermentni (AKF) inhibe qilmaydi, ya’ni u angiotenzin I ni angiotenzin II ga aylantiruvchi fermentga ta’sir qilmaydi va bradikininni parchalashga ta’sir ko‘rsatmaydi. Shu sababli, AKF ingibitorlari bilan davolashda paydo bo‘ladigan quruq yo‘tal kabi nojo‘ya ta’sirlar valsartan bilan davolashda kuzatilmaydi. Tadqiqotlar valsartan bilan davolashda quruq yo‘tal paydo bo‘lishi ehtimoli AKF ingibitorlariga qaraganda ancha past ekanligini tasdiqlagan. Arterial gipertenziya davosida valsartan qon bosimini tushiradi, lekin yurak urish tezligiga ta’sir qilmaydi. Valsartan bir martalik doza qabul qilingandan keyin 2 soat ichida hipotenziv ta’sir ko‘rsatishni boshlaydi, maksimal qon bosimi tushishi esa 4-6 soat ichida kuzatiladi. Uning ta’siri 24 soat davom etadi. Valsartan muntazam qabul qilinganda maksimal qon bosimini tushiruvchi ta’sir 2-4 hafta ichida kuzatiladi va bu ta’sir uzoq muddatli davolashda saqlanib turadi. Valsartanni to‘satdan to‘xtatish sindromi (qon bosimining keskin oshishi) kuzatilmaydi. Valsartan surunkali yurak yetishmovchiligi bo‘lgan (NYHA tasnifi bo‘yicha II-IV funktsional klass) bemorlarda yurak-qon tomir kasalliklari tufayli shifoxonaga yotqizishlar sonini sezilarli darajada kamaytiradi, ayniqsa, AKF ingibitorlari yoki beta-blokatorlarni olmagan bemorlarda. Valsartan chap qorincha yetishmovchiligi (gemo-dinamik ko‘rsatkichlari barqaror bo‘lgan bemorlar) yoki miokard infarktini boshdan kechirgan, chap qorincha disfunksiyasi bo‘lgan bemorlarda yurak-qon tomir kasalliklari bo‘yicha o‘lim xavfini kamaytiradi. Gidroxlorotiazid — bu tiazid diuretigi bo‘lib, uning diuretik ta’siri natriy, xlor, kaliy, magniy va suvning distal nefron tubulalarida reabsorbtsiyasini buzish bilan bog‘liq. U kalsiy va siydik kislotasi ionlarining ajralishini kamaytiradi. Gidroxlorotiazid qon bosimini tushiruvchi xususiyatlarga ega va bu ta’sir asosan arteriolalarni kengaytirish orqali amalga oshadi. Gidroxlorotiazid normal qon bosimiga deyarli ta’sir qilmaydi. Elektrolitlar va suv ajralishi preparatni qabul qilgandan so‘ng taxminan 2 soat ichida boshlanadi, maksimal ta’sir 3-6 soatda kuzatiladi va 6-12 soat davom etadi. Antihipertenziv ta’sir davolash boshlanganidan 3-4 kun o‘tgach kuzatiladi va davolash tugaganidan keyin 1 hafta davom etadi. Uzoq muddatli davolashda gidroxlorotiazidning hipotenziv ta’siriga diuretik ta’siridan pastroq dozalar orqali erishiladi. Gidroxlorotiazid bilan qon bosimi pasayishi glomerulyar filtratsiya tezligi va buyrak qon tomir qarshiligi bilan birga plazmadagi renin faolligining biroz oshishi bilan kechadi. Gidroxlorotiazid yuqori dozalarda bir martalik qabul qilinganda plazma hajmini, glomerulyar filtratsiya tezligini, buyrak qon oqimini va o‘rtacha qon bosimini pasaytiradi. Uzoq muddatli past dozalarda plazma hajmi kamaygan holda qoladi, lekin yurakning minutlik hajmi va glomerulyar filtratsiya tezligi davolash boshlangandan oldingi darajaga qaytadi. O‘rtacha qon bosimi va tomirlarning umumiy qarshiligi kamaygan holda qoladi. Tiazid diuretiklari ko‘krak suti ishlab chiqarishni buzishi mumkin.

Amelodipin Amelodipin ichga qabul qilinganda asta-sekin va deyarli to‘liq me’da-ichak yo‘llaridan so‘riladi. Ovqat bilan birga qabul qilish amelodipinning so‘rilishiga ta’sir qilmaydi. Qon plazmasidagi Cmax ga 6-12 soatda erishiladi. O‘rtacha absolyut biokiraolishligi 64-80% ni tashkil etadi. O‘rtacha taqsimlanish hajmi (Vd) tana vazniga 21 l/kg ni tashkil etadi, bu esa amelodipinning katta qismi to‘qimalarda, kichik qismi esa qonda ekanligini ko‘rsatadi. Qondagi amelodipinning katta qismi (97.5%) qon plazmasi oqsillari bilan bog‘lanadi. Qon plazmasida barqaror konsentratsiyalar (Css) amelodipin muntazam qabul qilingandan keyin 7-8 kun ichida hosil bo‘ladi. Amelodipin GEB (gematoensefalik to‘siq) va yo‘ldosh to‘sig‘idan o‘tadi. Amelodipin jigarda sekin, lekin faol metabolizmga uchraydi, bunda "birinchi o‘tish" samarasi sezilarli emas. Metabolitlari sezilarli farmakologik faollikka ega emas. Amelodipinni bir martalik qabul qilingandan keyin T1/2 35-50 soatni, muntazam qabul qilinganda esa taxminan 45 soatni tashkil etadi. Ichga qabul qilingan dozadan taxminan 60% i asosan metabolitlar shaklida buyraklar orqali, 10% i o‘zgarmagan holda, 20-25% i esa ichak orqali o‘t bilan chiqariladi. Amelodipinning umumiy klirensi 0.116 ml/s/kg (7 ml/min/kg, 0.42 l/soat/kg) ni tashkil etadi. Amelodipin gemodializ orqali chiqarilmaydi. Jigari faoliyati buzilgan bemorlarda T1/2 ning uzayishi uzoq muddatli qabul qilinganda amelodipinning kümülyatsiyasi ortishini ko‘rsatadi (60 soatgacha uzayadi). Valsartan Ichga qabul qilinganidan so‘ng valsartan uchun Cmax ga 2-3 soat ichida erishiladi. O‘rtacha absolyut biokiraolishligi 23% ni tashkil etadi. Valsartanni ovqat bilan birga qabul qilish biokiraolishlikni (AUC bo‘yicha) taxminan 40% ga, Cmax ni esa taxminan 50% ga kamaytiradi. Ichga qabul qilinganidan 8 soat o‘tgach, valsartanni ovqat bilan qabul qilgan va och qabul qilgan guruhdagi plazma konsentratsiyalari tenglashadi. AUC kamayishi klinik ahamiyatga ega emas, shuning uchun valsartanni ovqat bilan yoki ovqatsiz qabul qilish mumkin. Vena ichiga yuborilganda muvozanat holatidagi valsartanning Vd hajmi taxminan 17 l ni tashkil etadi, bu valsartanning to‘qimalarda keng tarqalmasligini ko‘rsatadi. Valsartan qon plazmasi oqsillari (asosan albumin) bilan yuqori darajada bog‘lanadi (94-97%). Valsartan sezilarli metabolizmga uchramaydi; taxminan 20% i plazmada metabolit shaklida aniqlanadi. Gidroksil metabolit plazmada kam konsentratsiyalarda aniqlanadi (valsartan AUC ning 10% dan kam qismi), bu metabolit farmakologik faol emas. Valsartan ikki fazada chiqariladi: α-faza T1/2α 1 soatdan kam va β-faza T1/2β taxminan 9 soatni tashkil qiladi. Asosan o‘zgarmagan holda ichak orqali (taxminan 83%) va buyraklar orqali (taxminan 13%) chiqariladi. Vena ichiga yuborilgandan keyin valsartanning plazma klirensi taxminan 2 l/soatni, buyrak klirensi esa 0.62 l/soatni (umumiy klirensning taxminan 30%) tashkil etadi. Valsartanning T1/2 6 soatni tashkil etadi. Jigar faoliyati yengil (Chayld-Pyu shkalasi bo‘yicha 5-6 ball) va o‘rtacha (7-9 ball) buzilgan bemorlarda biokiraolishligi (AUC bo‘yicha) sog‘lom ko‘ngillilarnikiga nisbatan ikki barobar yuqori. Gidroxlortiazid Ichga qabul qilinganidan so‘ng gidroxlortiazid uchun Cmax ga 1-3 soatda erishiladi. Absolyut biokiraolishligi gidroxlortiazidning kumulyativ buyrak ekskresiyasi bo‘yicha baholanadi va taxminan 60% ni tashkil etadi. Qon plazmasi oqsillari bilan bog‘lanishi 40-70% ni tashkil qiladi. Vd – 0.8±0.3 l/kg. Gidroxlortiazid inson organizmida metabolizmga uchramaydi va siydik bilan deyarli o‘zgarmagan holda chiqariladi. Ichga qabul qilingan dozadan taxminan 60% i 48 soat ichida chiqariladi. Buyrak klirensi taxminan 250-300 ml/min ni tashkil etadi. T1/2 – 10-15 soat. Erkaklar va ayollarda plazmadagi konsentratsiyalarda farqlar mavjud; ayollarda gidroxlortiazidning plazmadagi konsentratsiyasi klinik ahamiyatga ega darajada yuqori bo‘ladi. Buyrak faoliyati buzilgan bemorlarda gidroxlortiazidning chiqarilish tezligi pasayadi. QK 90 ml/min bo‘lgan bemorlar bilan o‘tkazilgan tadqiqotlar gidroxlortiazidning T1/2 uzayishini ko‘rsatdi. Buyrak faoliyati buzilgan bemorlarda T1/2 taxminan 34 soatni tashkil etadi.

II va III darajali arterial gipertenziya.

Qo‘llash usuli va aniq preparatning dozalash tartibi uning chiqarilish shakli va boshqa omillarga bog‘liq. Optimal dozalash tartibini shifokor belgilaydi. Foydalanilayotgan dori shaklini aniq preparatning ko‘rsatmalariga va dozalash rejimiga qat‘iy rioya qilish kerak.

Ma'lumki, homiladorlikning II va III uch oyligida RAASga ta'sir qiluvchi IAP ingibitorlarini buyurish rivojlanayotgan homilaga zarar yetkazishi yoki uning o‘limiga olib kelishi mumkin. Angiotenzin II retseptorlari antagonistlarining ta'sir mexanizmini hisobga olgan holda, homilaga xavf tug‘dirish ehtimolini istisno qilib bo‘lmaydi. Retrospektiv tahlil ma'lumotlariga ko‘ra, homiladorlikning I uch oyligida IAP ingibitorlarini qo‘llash homila va yangi tug‘ilgan chaqaloqning patologiyalari bilan kechgan. Gidroxlorotiyazid yo‘ldosh to‘sig‘idan o‘tadi. Gidroxlorotiyazid kabi tiyozid diuretiklarni homiladorlik davrida qo‘llash embriyonal yoki neonatal trombotsitopeniya, shuningdek kattalarda kuzatiladigan boshqa nojo‘ya reaksiyalarni rivojlanishiga olib kelishi mumkin. Homiladorlikda valsartan tasodifan qabul qilingan holatlarda o‘z-o‘zidan abortlar, oligogidramnion va yangi tug‘ilgan chaqaloqlarda buyrak faoliyati buzilishlari qayd etilgan. RAASga bevosita ta'sir ko‘rsatuvchi har qanday boshqa preparat kabi, homiladorlik davrida va homiladorlikni rejalashtirayotgan ayollarga buyurish tavsiya etilmaydi. Reproduktiv yoshdagi bemorlar RAASga ta'sir ko‘rsatuvchi preparatlarni qo‘llash bilan bog‘liq homilaga xavf haqida xabardor qilinishi kerak. Agar preparat bilan davolash vaqtida homiladorlik aniqlansa, iloji boricha tezroq preparatni to‘xtatish lozim. Valsartan va/yoki amlodipin ko‘krak suti bilan ajralishi aniqlanmagan, eksperimental tadqiqotlarda esa valsartanning ko‘krak suti bilan ajralishi qayd etilgan. Gidroxlorotiyazid ko‘krak suti bilan ajraladi. Preparatni emizish davrida qo‘llash tavsiya etilmaydi.