Амлодипин+Лизиноприл

-

Амлодипин+Лизиноприл

Yuqori sezuvchanlik: lizinoprillage yoki boshqa AAF inhibitörlariga, amlodipingacha yoki boshqa digidropiridin hosilalariga, yoki har qanday yordamchi moddalarga; anamnezda angionevrotik shish (shu jumladan, AAF inhibitörlarini qabul qilish natijasida); irsiy yoki idiopatik angionevrotik shish; shok (kardiogen shokni o‘z ichiga oladi); beqaror stenokardiya (Prinsmetall stenokardiyasidan tashqari); og‘ir arterial gipotenziya (sistolik AD 90 mm simob ustunidan kam); chap qorincha chiqish traktining gemodinamik jihatdan ahamiyatli obstruktsiyasi (og‘ir aortal stenoz, gipertrofik obstruktiv kardiomiopatiyada); mitral stenozning gemodinamik ahamiyatli darajada buzilishi; o‘tkir miokard infarktidan keyin gemodinamik jihatdan beqaror yurak yetishmovchiligi; diabet va/yoki o‘rtacha yoki og‘ir buyrak funksiyasi buzilishlari (GFR 60 ml/min/1.73 m2 dan kam) bo‘lgan bemorlarda aliskiren va aliskiren saqlovchi preparatlarni bir vaqtda qo‘llash; diabetik nefropatiyali bemorlarda angiotenzin II retseptorlari antagonistlari bilan bir vaqtda qo‘llash; homiladorlik; emizish davri; 18 yoshgacha (samaradorlik va xavfsizlik belgilanmagan). Ehtiyotkorlik bilan: buyrak funktsiyasining og‘ir buzilishi; ikki tomonlama buyrak arteriyasi stenoz yoki yagona buyrak arteriyasi stenozli bemorlarda; buyrak transplantatsiyasidan keyingi holatlar; azotemiya; giperkaliyemiya; jigar funktsiyasining buzilishi; birlamchi aldosteronizm; arterial gipotenziya; serebrovaskulyar kasalliklar (shu jumladan, miya qon aylanishining yetishmovchiligi); yurak ishemik kasalligi; koronar yetishmovchilik; sinus tuguni zaifligi sindromi (aniq bradikardiya, taxikardiya); NYHA tasnifi bo‘yicha III-IV funktsional sinf bo‘yicha ishemik bo‘lmagan surunkali yurak yetishmovchiligi; aortal stenoz; mitral stenoz; o‘tkir miokard infarkti (va infarktdan keyin 1 oy davomida); biriktiruvchi to‘qima autoimmun kasalliklari (masalan, sklerodermiya, SLE); suyak iligi gemopoezisning susayishi; tuzli dietani cheklash; OV hajmini kamaytiruvchi holatlar (shu jumladan, qusish va diareya); yuqori o‘tkazuvchan dializ membranalari bilan gemodializ (masalan, AN69®); keksa bemorlarda qo‘llash.

Qarshi ko‘rsatma: 18 yoshgacha (samaradorlik va xavfsizlik aniqlanmagan).

Ushbu kombinatsiyani qo‘llashda alohida komponentlarni qo‘llash bo‘yicha tavsiyalarni hisobga olish kerak. Amlodipin Tish gigiyenasiga rioya qilish va stomatologda muntazam kuzatuvdan o‘tish zarur (og‘riq, qon ketishi va milk giperplaziyasining oldini olish uchun). Keksalarda T1/2 oshishi va amlodipinning klirensi pasayishi mumkin. Dozalarni o‘zgartirish shart emas, lekin ushbu toifadagi bemorlarni sinchkovlik bilan kuzatish kerak. Kalsiy kanallarining blokatorlari "bekor qilish" sindromiga ega emasligiga qaramay, amlodipin bilan davolashni asta-sekin dozasini kamaytirib to‘xtatish tavsiya etiladi. NYHA tasnifi bo‘yicha III va IV FK surunkali yurak yetishmovchiligi bo‘lgan bemorlarda amlodipin qo‘llanganda, yurak yetishmovchiligi belgilarining yomonlashishi bo‘lmaganiga qaramay, o‘pka shishining rivojlanish tezligi oshgan. Ba’zi sekin kaltsiy kanallari blokatorlarini qabul qilgan bemorlarda spermatosidlarning bosh qismida qaytar biokimyoviy o‘zgarishlar aniqlangan, bu EKO paytida klinik ahamiyatga ega bo‘lishi mumkin. Biroq, hozirda amlodipinning fertilitetga potentsial ta’siri bo‘yicha yetarli klinik ma’lumotlar mavjud emas. Doklinik tadqiqotlarda erkaklarda fertilitetga salbiy ta’sirlar aniqlangan. Lizinopril Ko‘pincha AQning haddan tashqari pasayishi diuretiklar bilan davolash, oziq-ovqat tarkibidagi tuz miqdorini kamaytirish, dializ o‘tkazish, diareya va qayt qilish natijasida OVKT kamayishi bilan yuzaga keladi. Surunkali yurak yetishmovchiligi bo‘lgan bemorlarda, buyrak yetishmovchiligi bilan yoki bo‘lmasdan, simptomatik arterial gipotenziya rivojlanishi mumkin. Arterial gipotenziya, odatda, yuqori dozalarda diuretiklar, giponatriemiya yoki buyrak funksiyasi buzilishi natijasida, og‘ir yurak yetishmovchiligi bo‘lgan bemorlarda tez-tez kuzatilgan. Bunday bemorlarda davolash qat’iy tibbiy nazorat ostida boshlanishi kerak (lizinopril va diuretiklarning dozasini ehtiyotkorlik bilan tanlash kerak). Lizinoprilni IHD, miya qon tomir yetishmovchiligi bo‘lgan bemorlarga buyurishda ham shunday qoidalarga rioya qilish kerak, chunki AQning keskin pasayishi miokard infarkti yoki insultga olib kelishi mumkin. AQ haddan tashqari pasaygan holatlarda bemor yotqizilishi va kerak bo‘lsa, yo‘qolgan suyuqlik to‘ldirilishi kerak (0.9% natriy xlorid eritmasi tomir ichiga yuboriladi). Vaqtinchalik gipotenziya reaksiyasi keyingi lizinopril dozasini qabul qilishga qarshi ko‘rsatma hisoblanmaydi. Lizinoprilni qabul qilgan ba’zi surunkali yurak yetishmovchiligi bo‘lgan, ammo AQ normal yoki past bo‘lgan bemorlarda AQning pasayishi kuzatilishi mumkin, bu odatda terapiyani to‘xtatishga sabab bo‘lmaydi. Agar arterial gipotenziya simptomatikga aylansa, lizinoprilning dozasini kamaytirish yoki terapiyani to‘xtatish kerak. Simptomatik arterial gipotenziya xavfi bo‘lgan bemorlarda (masalan, tuz tarkibi cheklangan yoki tuzsiz dieta qilgan, giponatriemiyasiz yoki bo‘lmagan bemorlar, yuqori dozalarda diuretiklar qabul qilgan bemorlar) davolashni boshlashdan oldin suyuqlik va tuz yo‘qotilishini qoplash kerak. Lizinoprilning dastlabki dozasi antihipertenziv ta’sirini kuzatish kerak. AAF ingibitorlarini qabul qilish fonida neyropeniya/agranulotsitoz, trombotsitopeniya va anemiya rivojlanishi mumkin. Buyrak funksiyasi normal va boshqa og‘irlashtiruvchi omillar bo‘lmagan bemorlarda neyropeniya kam rivojlanadi. Preparatni biriktiruvchi to‘qimalarning tizimli kasalliklari bo‘lgan bemorlarga, immunosupressantlar, allopurinol yoki prokainamidni qabul qilayotgan yoki ushbu xavf omillarining kombinatsiyasi bo‘lgan, ayniqsa, buyrak funksiyasi buzilgan bemorlarga ehtiyotkorlik bilan buyurish kerak. Ba’zi bemorlarda og‘ir infeksiyalar, ba’zi hollarda intensiv antibiotikoterapiyaga chidamli infeksiyalar kuzatilgan. Ushbu kombinatsiyani bunday bemorlarga buyurishda qon plazmasidagi leykotsitlar miqdorini vaqti-vaqti bilan kuzatib borish tavsiya etiladi. Bemorlar infektsion kasalliklarning har qanday belgilari (masalan, tomoq og‘rig‘i, isitma) haqida shifokorga xabar berishlari kerak. Boshqa AAF ingibitorlari kabi, lizinopril mitral klapanning stenozi va chap qorinchaning chiqish trakti obstruktsiyasi (aortal stenozi yoki gipertrofik obstruktiv kardiomiopatiya) bo‘lgan bemorlarga ehtiyotkorlik bilan buyurilishi kerak. O‘tkir miokard infarktida standart terapiya (trombolitiklar, antitrombosit vosita sifatida asetilsalitsil kislotasi, beta-adrenoblokatorlar) qo‘llanilishi ko‘rsatilgan. Lizinoprilni tomir ichiga nitroglitserin yuborish yoki transdermal tizim shaklida nitroglitserin qo‘llash bilan birgalikda qo‘llash mumkin. Vazodilatatorlar qo‘llangandan so‘ng jiddiy gemodinamik yomonlashish xavfi bo‘lgan o‘tkir miokard infarkti bo‘lgan bemorlarda (sistolik AQ 100 mm sim. ust. yoki undan past bo‘lgan, kardiogen shok holatida bo‘lgan bemorlar) lizinopril terapiyasini boshlash kerak emas. Miokard infarktining dastlabki 3 kunida, agar sistolik AQ 120 mm sim. ust. yoki undan past bo‘lsa, lizinoprilning dozasini kamaytirish kerak. Agar sistolik AQ 100 mm sim. ust. yoki undan past bo‘lsa, lizinoprilning saqlovchi dozalarini 5 mg gacha yoki vaqtinchalik 2.5 mg gacha kamaytirish kerak. Agar arterial gipotenziya davom etsa (sistolik AQ 90 mm sim. ust. dan kam bo‘lib, 1 soatdan ko‘proq davom etsa), lizinoprilni qo‘llashni davom ettirish kerak emas. Surunkali yurak yetishmovchiligi bo‘lgan bemorlarda AAF ingibitorlari bilan davolashni boshlaganidan keyin AQning haddan tashqari pasayishi buyrak funksiyasining keyingi yomonlashuviga olib kelishi mumkin. O‘tkir buyrak yetishmovchiligi holatlari qayd etilgan. Ikkala buyrak arteriyalarining stenozi yoki bitta buyrak arteriyasining stenozi bo‘lgan bemorlarda AAF ingibitorlarini qabul qilganda, odatda davolashni to‘xtatgandan keyin qaytariladigan qon zardobida mochevina va kreatinin miqdori oshishi kuzatilgan va bu, odatda, buyrak yetishmovchiligi bo‘lgan bemorlarda ko‘proq uchraydi. Lizinopril o‘tkir miokard infarkti bo‘lgan va qon zardobida kreatinin miqdori 177 mkmol/l dan oshib ketgan yoki kunlik proteinuriya 500 mg/kun dan oshgan og‘ir buyrak funksiyasi buzilishlari bo‘lgan bemorlarda qo‘llanilmaydi. Agar lizinopril terapiyasi davrida buyrak disfunktsiyasi rivojlansa (qon zardobida kreatinin miqdori 265 mkmol/l dan oshib ketsa yoki davolashdan oldingi ko‘rsatkichga nisbatan ikki baravar oshsa), lizinoprilni qo‘llash zaruriyatini baholash kerak. AAF ingibitorlarini, shu jumladan lizinoprilni qabul qilgan bemorlarda yuz, qo‘llar, lablar, til, epiglottis va/yoki hiqildoqning angionevrotik shishi, davolashning istalgan bosqichida kamdan-kam hollarda qayd etilgan. Bunday holatda lizinopril terapiyasini imkon qadar tezroq to‘xtatish va bemorni simptomlar to‘liq qaytguncha kuzatib borish kerak. Agar shish faqat yuz va lablarda paydo bo‘lsa, bu holat odatda davosiz o‘tib ketadi, ammo antihistaminik vositalarni qo‘llash mumkin. Hiqildoqning shishi halokatli bo‘lishi mumkin. Til, epiglottis yoki hiqildoqning shishi nafas yo‘llarining obstruksiyasiga olib kelishi mumkin, shuning uchun darhol muvofiq terapiya o‘tkazish (0.3-0.5 ml 1:1000 epinefrin (adrenalin) eritmasi teri ostiga yuboriladi) va/yoki nafas yo‘llarining o‘tkazuvchanligini ta’minlash choralari ko‘rish kerak. AAF ingibitorlarini qabul qilayotgan qora tanli bemorlarda angionevrotik shish boshqa irqqa mansub bemorlarga nisbatan ko‘proq kuzatilgan. AAF ingibitorlarini qabul qilgan bemorlarda kamdan-kam hollarda ichakning angionevrotik shishi qayd etilgan. Ushbu bemorlar qorindagi og‘riqlardan shikoyat qilishgan (ko‘ngil aynishi va qayt qilish bilan yoki bo‘lmasdan); ayrim hollarda yuzning oldingi angionevrotik shishi kuzatilmagan va C-1 esterase faolligi normal darajada bo‘lgan. Ichakning angionevrotik shishi kompyuter tomografiyasi yoki UTT yoki jarrohlik aralashuvlari natijasida tashxis qilingan; AAF ingibitorini bekor qilgandan so‘ng simptomlar yo‘qolgan. AAF ingibitorlarini qabul qilayotgan bemorlarda qorindagi og‘riqlarni differensial diagnostika qilishda ichakning angionevrotik shishining rivojlanishini hisobga olish kerak. AAF ingibitorlari bilan davolashdan oldin angionevrotik shish kuzatilgan bemorlarda uni davolash paytida rivojlanish xavfi ortishi mumkin. AAF ingibitorlarini desensibilizatsiya kursida (masalan, terisiz qanotli zahar bilan) qabul qilgan bemorlarda juda kam hollarda hayot uchun xavfli anafilaktik reaktsiyalar rivojlanishi mumkin. Buni AAF ingibitorini har bir desensibilizatsiya protsedurasi boshlanishidan oldin vaqtinchalik to‘xtatish orqali oldini olish mumkin. AAF ingibitorlarini qo‘llash xolestatik sariqlik rivojlanishiga, progressiv holatda fulminant jigar nekroziga olib kelishi mumkin, shuning uchun lizinoprilni qabul qilishni jigar transaminazlari faolligi oshishi va xolestaz belgilari paydo bo‘lganda to‘xtatish kerak. Anafilaktik reaksiyalar gemodializ paytida yuqori oqimli membranlardan (masalan, AN69®) foydalanayotgan va AAF ingibitorlarini bir vaqtning o‘zida qabul qilayotgan bemorlarda ham kuzatilgan. Agar gemodializ o‘tkazish kerak bo‘lsa, boshqa turdagi membran yoki boshqa antigipertenziv preparatni ishlatish kerak. AAF ingibitorini qabul qilganda uzoq muddatli, quruq yo‘tal kuzatilgan, u davolash to‘xtatilgandan keyin o‘tib ketgan. Yo‘talning differensial diagnostikasida AAF ingibitorlari tomonidan keltirilgan yo‘talni hisobga olish kerak. Keng jarrohlik aralashuvi yoki umumiy behushlik talab qiladigan bemorlarda, arterial gipotenziya keltirib chiqaradigan preparatlar bilan, lizinopril reninning kompensator ajralishi paytida angiotenzin II hosil bo‘lishini bloklashi mumkin. Ushbu mexanizm natijasida yuzaga kelgan AQning haddan tashqari pasayishini OVKTni oshirish orqali bartaraf etish mumkin. Jarrohlik aralashuvidan oldin (shu jumladan, stomatologik jarrohlik) bemor AAF ingibitorini qabul qilayotganini jarroh/anesteziologga ma’lum qilishi kerak. Giperkaliemiya holatlari qayd etilgan. Giperkaliemiya rivojlanish xavf omillari orasida buyrak yetishmovchiligi, qandli diabet va kaliyni saqlovchi diuretiklar (spironolakton, eplerenon (spironolakton hosilasi), triamteren va amilorid), kaliy preparatlari yoki kaliyni o‘z ichiga olgan tuz o‘rnini bosuvchi vositalar, ayniqsa, buyrak funksiyasi buzilgan bemorlar bo‘lgan. Lizinoprilni ushbu preparatlar bilan bir vaqtda qo‘llash zarur bo‘lsa, ehtiyot choralariga rioya qilish va qonda kaliyning miqdorini muntazam kuzatib borish kerak. Qandli diabetga chalingan, gipoglikemik preparatlar yoki insulin qabul qilayotgan bemorlarda AAF ingibitorlari bilan davolashning birinchi oyida qon plazmasidagi glyukoza miqdorini sinchkovlik bilan nazorat qilish kerak. Angiotenzin II retseptorlarining antagonistlari, AAF ingibitorlari yoki aliskireni bir vaqtda qo‘llash arterial gipotenziya, giperkaliemiya, buyrak funksiyasi buzilishlari (shu jumladan, o‘tkir buyrak yetishmovchiligi) rivojlanish xavfini oshirishi aniqlangan. Shu sababli angiotenzin II retseptorlarining antagonistlari, AAF ingibitorlari yoki aliskireni bir vaqtda qo‘llash tavsiya etilmaydi. Agar ushbu terapiyani qo‘llash zarur bo‘lsa, mutaxassis kuzatuvi, buyrak funksiyasi, AQ va qon zardobidagi elektrolitlar tarkibini sinchkovlik bilan nazorat qilish tavsiya etiladi. AAF ingibitorlari va angiotenzin II retseptorlarining antagonistlari diabetik nefropatiyasi bo‘lgan bemorlarga qo‘llanmasligi kerak. Biriktiruvchi to‘qimalarning og‘ir avtoimmun tizimli kasalliklari (shu jumladan, SLE, sklerodermiya) bo‘lgan bemorlarda lizinoprilni ehtiyotkorlik bilan qo‘llash kerak. Keksalarda lizinoprilni standart dozalarda qo‘llash lizinoprilning qon tarkibidagi konsentratsiyasining yuqoriroq bo‘lishiga olib keladi, shuning uchun doza belgilanganda alohida ehtiyotkorlik talab qilinadi, garchi keksalar va yosh bemorlar o‘rtasida lizinoprilning antigipertenziv ta’sirida farqlar kuzatilmagan. Transport vositalari va mexanizmlarini boshqarishga ta’siri AQning haddan tashqari pasayishi, bosh aylanishi, uyquchanlik va shunga o‘xshash nojo‘ya ta’sirlarning yuzaga kelishi ehtimoli tufayli yuqori diqqatni jamlash va tezkor psixomotor reaksiyalarni talab qiladigan potentsial xavfli faoliyatlarni bajarishda ehtiyotkorlik zarur.

Amlodipin Amlodipinni arterial gipertenziya davolash uchun tiazid diuretiklari, alfa-adrenoblokatorlar, beta-adrenoblokatorlar yoki APF ingibitorlari bilan birgalikda qo'llash mumkin. Barqaror stenokardiyasi bo'lgan bemorlarda amlodipin boshqa antianginal vositalar, masalan, uzoq yoki qisqa muddatli nitratlar, beta-adrenoblokatorlar bilan kombinatsiyalangan holda qo'llanilishi mumkin. Boshqa kalsiy kanallari blokatorlaridan farqli o'laroq, amlodipinning (kalsiy kanallari blokatorlarining III avlodi) NVPV bilan, shu jumladan indometasin bilan, klinik jihatdan muhim o'zaro ta'siri aniqlanmagan. Laboratoriya hayvonlarida verapamil va v/v kirgizilgan dantrolen fonida ventrikulyar fibrilatsiya va letal kollaps holatlari qayd etilgan, ular giperkaliemiya bilan kuzatilgan. Giperkaliemiya rivojlanish xavfi tufayli amlodipin kabi sekin kalsiy kanallari blokatorlarini, malign gipetermiyaga moyil bemorlarda yoki malign gipetermiyani davolashda bir vaqtda qo'llashdan saqlanish kerak. CYP3A4 izofermenti induktorlari (masalan, rifampitsin, delik qora murch preparatlari) va amlodipinni bir vaqtda qo'llash amlodipinning plazmadagi konsentratsiyasini pasaytirishi mumkin. Ushbu kombinatsiyani va CYP3A4 izofermenti induktorlarini bir vaqtda qo'llaganda ehtiyotkorlikka rioya qilish kerak. CYP3A4 izofermentining kuchli ingibitorlari (masalan, ketokonazol, itrakonazol) amlodipinning plazmadagi konsentratsiyasini diltiazemga qaraganda kuchliroq oshirishi mumkin. Shuning uchun amlodipinni CYP3A4 izofermentining ingibitorlari bilan ehtiyotkorlik bilan qo'llash kerak. Tiazid va "halqali" diuretiklar, APF ingibitorlari, beta-adrenoblokatorlar va nitratlar bilan bir vaqtda qo'llanganda, kalsiy kanallari blokatorlarining antianginal va antigipertenziv ta'siri kuchayishi mumkin, shuningdek alfa-adrenoblokatorlar va neyroleptiklar bilan bir vaqtda qo'llanganda ularning antigipertenziv ta'siri kuchayadi. Amlodipinning o'zi odatda manfiy inotrop ta'sir ko'rsatmasa-da, ba'zi kalsiy kanallari blokatorlari QT intervalini uzaytiruvchi antiaritmik dorilar (masalan, amiodaron va xinidin) bilan birgalikda qo'llanganda manfiy inotrop ta'sirni kuchaytirishi mumkin. Amlodipin antibiotiklar va og'iz orqali qabul qilinadigan gipoglikemik vositalar bilan birga qo'llanishi mumkin. Amlodipinning 10 mg dozasini va simvastatinning 80 mg dozasini bir vaqtda takroriy qo'llash simvastatin ekspozitsiyasini 77% ga oshiradi. Bunday hollarda simvastatin dozasini 20 mg gacha cheklash tavsiya etiladi. Virusga qarshi vositalar (ritonavir) kalsiy kanallari blokatorlarining, shu jumladan amlodipinning plazmadagi konsentratsiyasini oshiradi. Neyroleptiklar va izofluran dihidropiridin hosilalarining gipotenziv ta'sirini kuchaytiradi. Kalsiy preparatlari kalsiy kanallari blokatorlarining ta'sirini kamaytirishi mumkin. Kalsiy kanallari blokatorlarini litiy preparatlari bilan bir vaqtda qo'llanganda ularning neyrotoksik ta'siri (ko'ngil aynishi, qayt qilish, diareya, ataksiya, tremor, quloqlarda shovqin) kuchayishi mumkin. Amlodipin va tsiklosporin o'zaro ta'sirini buyrak transplantatsiyasidan keyin bemorlarda o'rganish amlodipinning tsiklosporinning minimal konsentratsiyasini 40% gacha oshirishi mumkinligini ko'rsatadi. Ushbu kombinatsiyani qo'llashda tsiklosporin konsentratsiyasini kuzatish kerak. Amlodipin va greyfurt sharbatini bir vaqtda qo'llash tavsiya etilmaydi, chunki CYP3A4 izofermentining genetik polimorfizmi tufayli amlodipinning biologik mavjudligi oshishi va shu bilan birga uning gipotenziv ta'sirini kuchayishi mumkin. Arterial gipertenziyaga chalingan keksa bemorlarda (69 dan 87 yoshgacha) 180 mg diltiazem va 5 mg amlodipinni bir vaqtda qo'llash amlodipinning tizimli ekspozitsiyasini 57% ga oshiradi. Sog'lom ko'ngillilarda (18 dan 43 yoshgacha) amlodipin va eritromitsin bir vaqtda qo'llanganda amlodipinning ekspozitsiyasida sezilarli o'zgarish kuzatilmaydi (AUC 22% ga oshadi). Ushbu ta'sirlarning klinik ahamiyati to'liq tushunilmagan bo'lsa-da, ular keksa yoshdagi bemorlarda aniqroq namoyon bo'lishi mumkin. Baklofen bilan bir vaqtda qo'llanganda antigipertenziv ta'siri kuchayishi mumkin, shuning uchun arterial bosim va buyrak funksiyasini nazorat qilish va zarur bo'lsa, amlodipin dozasini tuzatish kerak. Glyukokortikoidlar va tetrakozaktid bilan bir vaqtda qo'llanganda antigipertenziv ta'sirning pasayishi mumkin (kortikosteroidlarning suyuqlik va natriy ionlarini ushlab qolishi natijasida). Tritsiklik antidepressantlar va umumiy anesteziya vositalari antigipertenziv ta'sirni kuchaytirishi va ortostatik gipotenzion xavfini oshirishi mumkin. Lizinopril Kaliyni ushlab qoluvchi diuretiklar (spironolakton, eplerenon, triamteren, amilorid), kaliy preparatlari va kaliyni o'z ichiga olgan tuz o'rnini bosuvchilar bilan bir vaqtda qo'llanganda, ayniqsa buyrak funksiyasi buzilgan bemorlarda, giperkaliemiya rivojlanish xavfi oshadi. Diuretiklar bilan bir vaqtda qo'llanganda arterial bosimning haddan tashqari pasayishi mumkin. Lizinoprilni beta-adrenoblokatorlar, sekin kalsiy kanallari blokatorlari, diuretiklar, tritsiklik antidepressantlar va neyroleptiklar bilan birga qo'llash antigipertenziv ta'sirning kuchayishini ta'minlaydi. APF ingibitorlari va gipoglikemik vositalarni (insulin va og'iz orqali qabul qilinadigan gipoglikemik dorilar) birga qo'llash ularning gipoglikemik ta'sirini kuchaytirishi va gipoglikemiya rivojlanishiga olib kelishi mumkin. Bu ta'sir, ehtimol, birgalikda davolashning dastlabki haftalarida va buyrak funksiyasi buzilgan bemorlarda kuzatilishi mumkin. Simpatomimetiklar APF ingibitorlarining gipotenziv ta'sirini kamaytirishi mumkin; kerakli effektga erishishni diqqat bilan kuzatish zarur. Lizinoprilning antigipertenziv ta'siri NVPV (masalan, indometasin va boshqalar), shu jumladan 3 g/sutdan ko'p asetilsalitsil kislotasi, estrogenlar va adrenomimetiklar bilan bir vaqtda qo'llanganda pasayadi. Litiy preparatlari bilan bir vaqtda qo'llanganda litiy organizmdan chiqarilishi sekinlashadi. Antatsidlar va kolestiramin bilan birga qo'llanganda OITdan so'rilish sekinlashadi. Etanol lizinoprilning ta'sirini kuchaytiradi. RAASning ikki tomonlama blokadasi angiotenzin II retseptorlari antagonistlari, APF ingibitorlari yoki aliskiren bilan bir vaqtda qo'llanganda arterial gipertenziya, giperkalemiya va buyrak funksiyasi buzilishlari (jumladan, buyrak yetishmovchiligi) rivojlanish xavfi oshadi. Insulin va og'iz orqali qabul qilinadigan gipoglikemik vositalar bilan bir vaqtda qo'llanganda gipoglikemiya xavfi oshadi. APF ingibitorlari va v/v kiritilgan oltin preparatlari (natriy aurotiomalat) birgalikda qo'llanganda yuzda giperemiya, ko'ngil aynishi, qayt qilish va arterial bosimning pasayishi bilan namoyon bo'lgan simptomokompleks kuzatilgan. Lizinoprilni antiagregant sifatida asetilsalitsil kislotasi, trombolitiklar, beta-adrenoblokatorlar va/yoki nitratlar bilan bir vaqtda qo'llash mumkin. Selektiv serotonin qayta qabul qilish ingibitorlari bilan bir vaqtda qo'llanganda (masalan, essitalopram, paroksetin, fluoksetin, sertralin) kuchli giponatriemiya rivojlanishi mumkin. Allopurinol, prokainamid va sitostatiklar bilan bir vaqtda qo'llanganda leykopegiya rivojlanish xavfi oshadi. APF ingibitorlari bilan miorelaksantlar birgalikda qo'llanganda arterial bosimning sezilarli pasayishi mumkin. Ko-trimoksazol (sulfametoksazol va trimetoprim) bilan bir vaqtda qo'llanganda giperkalemiya xavfi oshadi. Estromustin, mTOR ingibitorlari (sirolimus, everolimus, temsirolimus) va neytral endopeptidaza ingibitorlari (omapatrilat, ilepatril, daglutril, sakubitril) bilan birga qo'llanganda angionevrotik shish rivojlanish xavfi oshadi. APF ingibitorlari bilan birga linagliptin, saxagliptin, sitagliptin va vildagliptin qo'llanganda, DPP-IV fermenti faolligini bostiruvchi gliptin ta'siri natijasida angionevrotik shish xavfi oshadi. Rasekadotril (enkefalinaz ingibitori, o'tkir diareyani davolashda qo'llaniladi) va APF ingibitorlarini birga qo'llash angionevrotik shish rivojlanish xavfini oshirishi mumkin. Plazminogenning to'qima aktivatorlari (alteplaza, reteplaza, tenekteplaza) APF ingibitorlari bilan birga qo'llanganda angionevrotik shish xavfini oshiradi.

Amlodipin — bu dihidropiridin hosilasi bo‘lgan kalsiy kanallari blokatori. U hipotenziv va antianginal ta’sirga ega. Amlodipin kardiyomiyotsitlar va qon tomir devori silliq mushak hujayralariga kalsiy ionlarining transmembrenal o‘tishini bloklaydi. Amlodipinning antihipertenziv ta’siri qon tomir devori silliq mushak hujayralariga to‘g‘ridan-to‘g‘ri bo‘shashtiruvchi ta’siri bilan bog‘liq. Antianginal ta’sir esa koronar va periferik arteriyalar hamda arteriolalarning kengayishi bilan bog‘liq: stenokardiya bo‘lganida miokard ishemiyasining og‘irligini kamaytiradi; periferik arteriolalarni kengaytirib, umumiy periferik qarshilikni (OPSS) pasaytiradi, yurakka yukni kamaytiradi va miokardning kislorodga bo‘lgan ehtiyojini kamaytiradi; koronar arteriyalar va arteriolalarni miokardning o‘zgarmagan va ishemik zonalarida kengaytirib, kislorod oqimini oshiradi (ayniqsa vazospastik stenokardiyada); koronar arteriyalar spazmini oldini oladi (shu jumladan, chekish bilan bog‘liq bo‘lgan spazmni). Amlodipin uzoq davom etuvchi dozaga bog‘liq hipotenziv ta’sirga ega. Arterial gipertenziyasi bo‘lgan bemorlarda amlodipinni sutkada bir marta qabul qilish 24 soat davomida yotgan va turgan holatda klinik jihatdan sezilarli qon bosimi pasayishiga olib keladi. Antihipertenziv ta’sir sekin rivojlanadi, shuning uchun o‘tkir arterial gipotenziya paydo bo‘lishi odatiy emas. Barqaror stenokardiyasi bo‘lgan bemorlarda amlodipinning bir martalik sutkalik dozasi jismoniy faollikka bardoshlikni oshiradi, stenokardiya xurujlarini va ishemik ST segmenti depressiyasini kechiktiradi, stenokardiya xurujlari va nitroglitserin hamda boshqa nitratlar iste’molini kamaytiradi. Amlodipin chap qorincha miokardi gipertrofiyasini kamaytiradi. U miokardning qisqaruvchanligi va o‘tkazuvchanligiga ta’sir ko‘rsatmaydi, reflektor yurak urish tezligini oshirmaydi, trombotsitlar agregatsiyasini tormozlaydi, buyrak filtratsiyasini oshiradi va zaif natriyuretik ta’sirga ega. Diabetik nefropatiyada mikroalbuminuriyani kuchaytirmaydi. Modda almashinuvi va qondagi lipidlar konsentratsiyasiga salbiy ta’sir ko‘rsatmaydi, shuningdek, bronxial astma, qandli diabet va podagrasi bo‘lgan bemorlarni davolashda qo‘llanilishi mumkin. Qon bosimi sezilarli darajada 6-10 soatdan keyin pasayadi va ta’siri 24 soat davom etadi. Yurak-qon tomir tizimi kasalliklari bo‘lgan bemorlarda (shu jumladan, koronar ateroskleroz, bitta tomirning zararlanishi va 3 yoki undan ortiq arteriyalarning stenozigacha bo‘lgan holatlar, karotid arteriyalar aterosklerozi), infarkt, perkutaniy koronar angioplastika yoki stenokardiya bo‘lgan bemorlarda amlodipin qabul qilish karotid arteriyalarning intima-medio kompleksining qalinlashishini oldini oladi, miokard infarkti, insult, perkutaniy koronar angioplastika va aortokoronar shuntlashdan o‘lim xavfini kamaytiradi; shuningdek, nostabil stenokardiya va surunkali yurak yetishmovchiligini kuchayishi sababli kasalxonaga yotqizish sonini kamaytiradi; koronar qon aylanishini tiklashga qaratilgan aralashuvlar sonini pasaytiradi. Surunkali yurak yetishmovchiligi (NYHA tasnifi bo‘yicha III-IV FK) bo‘lgan bemorlarda digoksin, diuretiklar va AAF ingibitorlari bilan davolash fonida o‘lim yoki asoratlar rivojlanishi xavfini oshirmaydi. Uzoq muddatli surunkali yurak yetishmovchiligi (NYHA tasnifi bo‘yicha III-IV FK) va noishiemik etiologiyaga ega bo‘lgan bemorlarda amlodipin qo‘llanganda o‘pka shishi xavfi mavjud. Lizinopril — bu angiotenzin-konvertiruvchi ferment (AKF) ingibitori bo‘lib, u angiotenzin I dan angiotenzin II hosil bo‘lishini kamaytiradi. Angiotenzin II konsentratsiyasining pasayishi aldosteron ajralishini bevosita kamaytirishga olib keladi. Bundan tashqari, lizinopril bradikinin parchalanishini kamaytiradi va prostaglandinlar sintezini oshiradi. Bu umumiy periferik qon tomir qarshiligini (OPSS), qon bosimini, yurakka tushadigan yukni va o‘pka kapillyarlaridagi bosimni pasaytiradi, minutlik qon hajmini oshiradi va surunkali yurak yetishmovchiligi bo‘lgan bemorlarda miokardning jismoniy yuklarga chidamliligini oshiradi. Lizinopril arteriyalarni venalarga nisbatan ko‘proq kengaytiradi. Ba’zi ta’sirlar to‘qimalardagi renin-angiotenzin tizimiga ta’sir qilish bilan bog‘liq. Lizinoprilni uzoq muddat qo‘llash miokard va rezistent tipdagi arteriyalar devorlarining gipertrofiyasini kamaytiradi, ishemik miokardning qon bilan ta’minlanishini yaxshilaydi. AKF ingibitorlari surunkali yurak yetishmovchiligi bo‘lgan bemorlarda umrni uzaytiradi va yurak yetishmovchiligi klinik belgilari bo‘lmagan holda miokard infarktini boshdan kechirgan bemorlarda chap qorinchaning disfunksiyasini sekinlashtiradi. Lizinoprilning ta’siri og‘iz orqali qabul qilingandan so‘ng 1 soat ichida boshlanadi, maksimal hipotenziv ta’sir esa 6-7 soatda kuzatiladi va 24 soat davomida saqlanib turadi. Arterial gipertenziya bilan og‘rigan bemorlarda ta’sir davolash boshlanganidan keyingi birinchi kunlarda paydo bo‘ladi, barqaror ta’sir 1-2 oy ichida rivojlanadi. Lizinoprilni to‘satdan bekor qilish qon bosimining keskin oshishiga olib kelmaydi. Qon bosimini tushirishdan tashqari, lizinopril albuminuriyani ham kamaytiradi. Giperglikemiya bo‘lgan bemorlarda lizinopril shikastlangan glomerulyar endoteliy funksiyasini normallashtirishga yordam beradi. Lizinopril qandli diabeti bo‘lgan bemorlarda qondagi glyukoza darajasiga ta’sir qilmaydi va gipoglikemiya holatlari sonini oshirmaydi. Amlodipin + Lizinopril Amlodipin va lizinoprilning bitta preparatda birlashishi qon bosimini barqaror nazorat qilishga yordam beradi va ularning har bir komponenti keltirib chiqarishi mumkin bo‘lgan nojo‘ya ta’sirlarning rivojlanishining oldini olish imkonini beradi.

Amlodipin Ichga qabul qilingandan so'ng amlodipin me'da-ichak traktidan sekin va deyarli to'liq so'riladi. Ovqatni bir vaqtda qabul qilish amlodipinning absorbtsiyasiga ta'sir qilmaydi. Qon plazmasidagi Cmax qabul qilingandan so'ng 6-12 soat ichida erishiladi. O'rtacha mutlaq biokiraolishligi 64-80% ni tashkil etadi. O'rtacha Vd tana massasiga 21 l/kg ni tashkil qiladi, bu amlodipinning katta qismi to'qimalarda, kichik qismi esa qonda joylashganligini ko'rsatadi. Qondagi amlodipinning katta qismi (97,5%) plazma oqsillari bilan bog'lanadi. Amlodipin qondagi Css ga doimiy qabuldan 7-8 kun o‘tgach erishiladi. Amlodipin gematoensefalik va platsentar to‘siqlar orqali o‘tadi. Jigarda sekin, ammo faol metabolizmga uchraydi, bunda jigar orqali "birinchi o'tish" effekti sezilarli emas. Metabolitlar farmakologik jihatdan sezilarli faollikka ega emas. Yagona qabuldan keyin amlodipinning T1/2 35-50 soat orasida o'zgaradi, takroriy qabulda taxminan 45 soatni tashkil etadi. Qabul qilingan dozaning 60% i asosan metabolitlar shaklida buyrak orqali, 10% o'zgarmagan holda va 20-25% ichak orqali o't bilan chiqariladi. Amlodipinning umumiy klirensi 0,116 ml/s/kg (7 ml/min/kg, 0,42 l/soat/kg) ni tashkil etadi. Amlodipin gemodializ orqali chiqarilmaydi. Jigar yetishmovchiligi bo‘lgan bemorlarda T1/2 ning oshishi amlodipinning organizmda yuqori kumulyatsiya qilinishini ko'rsatadi (60 soatgacha oshadi). Lizinopril Ichga qabul qilingandan so'ng lizinoprilning taxminan 25% i me'da-ichak traktidan so‘riladi. Ovqatni bir vaqtda qabul qilish lizinoprilning absorbtsiyasiga ta'sir qilmaydi. Absorbtsiya 6% dan 60% gacha o'zgarishi mumkin, o'rtacha 30% ni tashkil etadi, biokiraolishligi 25-29% ni tashkil qiladi. Qon plazmasidagi Cmax ichga qabul qilingandan 6-8 soat o‘tib kuzatiladi. Qon plazmasi oqsillari bilan bog‘lanishi zaif. Gematoensefalik va platsentar to‘siqlardan o'tishi past. Lizinopril organizmda biotransformatsiyaga uchramaydi va o‘zgarmagan holda buyraklar orqali chiqariladi. T1/2 12 soatni tashkil qiladi. Surunkali yurak yetishmovchiligi bo‘lgan bemorlarda lizinoprilning absorbtsiyasi va klirensi pasaygan bo'lib, biokiraolishligi 16% ni tashkil etadi. Buyrak yetishmovchiligi bo'lgan bemorlarda (KK <30 ml/min) lizinoprilning plazmadagi konsentratsiyasi sog‘lom ko‘ngillilar bilan solishtirganda bir necha barobar yuqori bo‘lib, Cmax ga erishish vaqti va T1/2 oshishi kuzatiladi. Katta yoshdagi bemorlarda lizinoprilning qon plazmasidagi konsentratsiyasi va AUC yosh bemorlarga nisbatan ikki baravar yuqori. Katta yoshdagi bemorlarda lizinoprilning qon plazmasidagi konsentratsiyasi o‘rtacha 60% ga oshgan. Jigar sirrozi bo‘lgan bemorlarda lizinoprilning biokiraolishligi 30% ga kamayadi va klirensi sog‘lom jigar funksiyasiga ega bemorlar bilan solishtirganda 50% ga pasayadi. Amlodipin + Lizinopril Preparat tarkibidagi faol moddalarning o'zaro ta'siri ehtimoldan yiroq. AUC, Cmax, Cmax ga erishish vaqti va T1/2 ning ko'rsatkichlari har bir faol modda uchun alohida ko'rsatkichlarga nisbatan o'zgarmaydi. Ovqat qabul qilish faol moddalarning absorbtsiyasiga ta'sir qilmaydi. Har ikkala faol moddaning organizmda uzoq muddat aylanishi tufayli preparatni kuniga bir marta qabul qilish mumkin.

Kombinatsiyalangan terapiya ko‘rsatilgan bemorlarda essensial gipertenziya.

Qo‘llash usuli va aniq preparatning dozalash tartibi uning chiqarilish shakli va boshqa omillarga bog‘liq. Optimal dozalash tartibini shifokor belgilaydi. Foydalanilayotgan dori shaklini aniq preparatning ko‘rsatmalariga va dozalash rejimiga qat‘iy rioya qilish kerak.

Ushbu kombinatsiyani homiladorlik va emizish davrida qo‘llashga qarshi ko‘rsatilgan.

Ehtiyotkorlik bilan: jigar faoliyatining buzilishi.

Ehtiyotkorlik: og‘ir buyrak faoliyati buzilishlari; ikki tomonlama buyrak arteriyasi stenozi yoki yagona buyrak arteriyasi stenozi; buyrak transplantatsiyasidan keyingi holatlarda qo‘llashda ehtiyotkorlik zarur.

Keksa yoshdagi bemorlarga ushbu kombinatsiyani ehtiyotkorlik bilan buyurish kerak.